پس از نزدیک به دو سال تاخیر، ایران و چین روز شنبه ۲۷ مارس در جریان سفر وانگ یی وزیر امور خارجه پکن به تهران توافق جامع ۲۵ ساله همکاری اقتصادی، سیاسی و فرهنگی امضا کردند. این رویداد هم در داخل ایران و هم در سطح جهانی مورد توجه قرار گرفت و با جنجال زیادی همراه شد. در حقیقت، اگرچه در این مرحله ارزیابی تاثیر اقتصادی توافق دشوار است، اما به نظر می رسد که موقعیت منطقه ای ایران را بهبود بخشیده.
ادامه مطلب
نیویورک تایمز این توافق را تحت عنوان «چین با توافق ۴۰۰ میلیارد دلاری با ایران می تواند نفوذ خود را در خاورمیانه افزایش دهد» گزارش کرد و نوشت: «ایران جزئیات توافق را قبل از امضا علنی نکرد و دولت چین هم جزئیات آن را بیان نکرده است. اما کارشناسان گفتند که توافق نهایی تفاوت های چندانی با پیش نویس ۱۸ صفحه ای که سال گذشته توسط نیویورک تایمز منتشر شد، نداشته است. در آن پیش نویس به جزئیات سرمایه گذاری ۴۰۰ میلیارد دلاری چینی در ده ها زمینه از جمله بانکداری، ارتباطات از راه دور، بنادر، خطوط ریلی، مراقبت های بهداشتی و فناوری اطلاعات طی ۲۵ سال آینده اشاره شده بود. در ازای این سرمایه گذاری، چین یک عرضه منظم و به گفته یک مقام ایرانی و یک تاجر نفت با تخفیف شدید، از نفت ایران دریافت خواهد کرد.» با این حال، دلایلی برای شک و تردید به این تصورات وجود دارد.
ادامه مطلب
توافقنامه اخیر همکاری اقتصادی و امنیتی ایران و چین تاثیرات گسترده ای بر ژئوپلیتیک خاورمیانه خواهد داشت. مسلما تلاش های آمریکا برای مهار منطقه ای ایران و تحت فشار گذاشتن آن از نظر مالی، دو کشور را به این سمت سوق داد. این توافق برای تهران برای مقاومت در شرایط نابسامان ناشی از تحریم های اقتصادی اعمالی از زمان خروج دولت ترامپ از توافق هسته ای در سال ۲۰۱۸، یک شریک حیاتی فراهم می آورد و برای پکن، این توافق یک معامله مهم در روابط با کشورهای تولید کننده نفت در حاشیه خلیج فارس که شرکای امنیتی دیرینه ایالات متحده هستند، محسوب می شود.
ادامه مطلب