علی موسوی خلخالی می نویسد: اگر محمد شیاع السودانی بتواند از گردنه های سیاسی به خوبی عبور کند و همین سیر صعودی فعلی را حفظ کند می توان انتظار داشت دولت او تا انتخابات پیش رو در قدرت بماند و مشکلی جدی برایش به وجود نیاید.
ادامه مطلب
علی موسوی خلخالی در یادداشتی می نویسد: در حال حاضر صدر سکوت سیاسی اختیار کرده است. در حالی که السودانی دولت خود را زیر سایه رقیب او، نوری المالکی، تشکیل داده، صدر فعلا وارد لاک خود شده و مترصد فرصتی است تا به صحنه برگردد. بی شک سکوت وی زیاد طول نخواهد کشید. با گران شدن دلار در برابر دینار در بازارهای عراق، صدر دو بار طرفدارانش را به خیابان آورده تا نشان دهد همچنان در صحنه حاضر است. با این حال صدر هنوز میدان داری نکرده است. احتمالا تا تابستان که هوای گرم و کمبود برق و خدمات رسانی مردم را رنج خواهد داد و همانند همیشه مردم را به خیابان ها می کشاند، صدر نیز به خیابان خواهد آمد.
ادامه مطلب
علی موسوی خلخالی در یادداشتی می نویسد: انتخابات اگرچه نقطه عطفی در صحنه سیاسی عراق محسوب می شود و می تواند جهت و روند آینده سیاسی این کشور را ترسیم کند اما همین انتخابات خود به مشکلی تازه در عراق تبدیل شده است؛ انتخاباتی که در پی تظاهرات چند ماهه سال ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۰ تصمیم به برگزاری آن شد و انتخابات زودهنگامی بود که فاصله زمانی اش تا زمان مقرر برای انتخابات منظم دوره ای، تنها شش ماه بود. هزینه سیاسی و اقتصادی که تظاهرات و انتخابات پیوسته به آن، بر عراق تحمیل کرد، هنگفت است، آن قدر که می توان مسببان آن که خود را تشرینی می دانند بازخواست کرد و پرسید آیا پرداخت این همه هزینه با توجه به جان و مالی که در راه آن پرداخت شد، می ارزید چنین چالش سیاسی به وجود بیاید و انتخاباتی برگزار شود که نه تنها گرهی از کشور بازنکرد بلکه بر گره های متعدد موجود افزود؟ مگر قرار بود با این انتخابات چه چیزی عوض شود؟ احزاب که همان احزاب هستند و گروه های سیاسی همان گروه ها هستند؟ و پرسش اساسی تر این که، شما که بر برگزاری انتخابات اصرار داشتید چرا در آن مشارکت نکردید؟! بخش بزرگی از تشرینی ها انتخابات را تحریم کردند.
ادامه مطلب
جلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: انتخاب کاظمی که پس از سرخوردگی «محمد التوفیق» و «عدنان الزوفی» در تشکیل کابینه با اجماع همه طرف‌های شیعی، سنی و کردها انجام شده، از یکسو به ویژگی‌های شخصیتی و پیشینه کاظمی و از سوی دیگر اجبار اوضاع عراق مربوط است.
ادامه مطلب
ناآرامی ها، طیف گسترده ای از عراق را در بر گرفته است. فساد دولتی، نفوذ ایران، و کنار گذاشتن عبدالوهاب الساعدی رهبر مبارزه با تروریسم، همگی از عوامل خشم مردمی است. حداقل ۴۰۰ عراقی کشته و چندین هزار نفر مجروح شده اند. حتی آیت الله سیستانی هم خواستار تغیر دولت و عدم دخالت نیروهای خارجی شد.
ادامه مطلب