بیژن اشتری در یادداشتی می نویسد: به قول یکی از روشنفکران رومانی "این زمان، فلاکتبارترین اوقات مردم رومانی بود. مردم از بیانات رهبر فهمیدند که هیچ سودی از فداکاری‌هایی که طی سال‌های گذشته کرده بودند نصیبشان نخواهد شد. ما هم از چائوشسکو نفرت داشتیم هم از خودمان. ما از خودمان متنفر بودیم زیرا ما آنچه را او با کشورمان کرده بود به عنوان واقعیتی محض پذیرفته بودیم؛ واقعیتی که نمی‌توان عوضش کرد."
ادامه مطلب
بیژن اشتری در یادداشتی می نویسد: تنها کشور جهان که در قرن بیستم در خیابان هایش چراغ راهنمایی وجود نداشت تیرانا بود زیرا اکثر مردم هنوز با گاری اسبی تردد می‌کردند و ماشین شخصی وسیله بورژوایی تلقی می‌شد.
ادامه مطلب
بیژن اشتری در یادداشتی می نویسد: بعضی ملت ها، که سرنوشتشان با دیکتاتوری گره خورده است، حداقل شانس آورده‌اند و یک دیکتاتوری نصیبشان شده که معنای توسعه و فقرزدایی را می‌فهمد و شعور اداره کردن کشورش را دارد.
ادامه مطلب
بیژن اشتری در یادداشتی می نویسد: موقعی که رهبر اپوزیسیون دموکرات باشد و پایبند به اصول دموکراتیک، توانایی تشکیل یک اپوزیسیون قدرتمند و واقعا فراگیر را پیدا می‌کند. اپوزیسیون موفق آن اپوزیسیونی است که به دموکراسی باور داشته باشد و تنها رهبران دموکرات به تشکیل چنین اپوزیسیون‌هایی قادر هستند. گاندی‌ها، ماندلا‌ها، هاول‌ها و والساها جملگی از همین سنخ رهبران بزرگ ائتلاف‌ساز بودند و از همین روست که این رهبران محبوبیت جهانی یافته‌اند و در سویه ی روشن هستی و تاریخ قرار دارند.
ادامه مطلب
بیژن اشتری در یادداشتی می نویسد: کتاب «ظهور و سقوط قذافی» با ترجمه بیژن اشتری از سوی نشر ثالث تجدید چاپ شده است.
ادامه مطلب
بیژن اشتری در یادداشتی می نویسد: وای به حال رفقای علاقمند به سیاست. یکی از اینها که برای بیش از سی سال صادقانه به او خدمت کرده و سر پیری متهم به خیانت شده و به زودی قرار بود راهی دیار عدم شود خدمت استالین رفت و گفت: «رفیق استالین من سی سال است که صادقانه دارم به شما خدمت می‌کنم، سزای من مرگ نیست. حق‌شناسی حکم می‌کند که از جان من درگذرید». و جواب استالین به او: «حق‌شناسی صفت سگ‌هاست, سزای تو اعدام است»
ادامه مطلب
بیژن اشتری در یادداشتی می نویسد: به قول میخاییل شیشکین، روشنفکر مخالف پوتین، ذهنیت دیکتاتورها این است که «اگر من از دنیا بروم، دنیا هم باید همراه من از بین برود.»
ادامه مطلب
بیژن اشتری در یادداشتی می نویسد: پروپاگاندا زمانی برای دیکتاتور خطرآفرین و مهلک می‌شود که او دروغ‌هایی را که دستگاه تبلیغاتی خودش ساخته و پرداخته کرده راست می‌انگارد و بر همین اساس سیاست‌گذاری می‌کند و ماشین حکومتی اش را به جلو می‌راند. استالین در زمانی که میلیون‌ها نفر از مردم شوروی به دلیل سیاست های غلطش بر اثر گرسنگی در حال مرگ بودند تحت تاثیر فیلم‌های تبلیغاتی سینمای شوروی گمان می‌کرد که روستاییان در اوج رفاه و تنعم به سر می‌برند و میزهای غذای آنها از فرط سنگینی تاب ورداشته است.
ادامه مطلب
بیژن اشتری در یادداشتی می نویسد: در ونزوئلای امروز، کشوری که مردمش در فقر مطلق غوطه می خورند و تورم وتحریم ها امانشان را بریده است. اما نیکولاس ارنستو مادورو، پسر سی و چهار ساله نیکولاس مـادورو، رئیـس جمهوری کمونیست ونـزوئلا، بی توجه به مصـائب مـردم کشورش حسابی خوش می گذراند. مـردم اسـم این آقا را گذاشته اند "نیکولاسیتو" کـه معـنایش می شود "نیکـولاس کوچولو". ایشان که خودش را کمونیستی مومن و متعـهد می نامد، رئیس بخش فلزات گرانبهای ونزوئلاست و کارش خرید طلا به قیمت ارزان از معدنکاران مستقل و فروش آن به قیمت های تورمی به بانک مرکزی ونزوئلا است.
ادامه مطلب
بیژن اشتری: در شوروی، اصلاح‌طلبان واقعی در داخل حکومت حضور داشتند. نمونه‌ی بارز آن گورباچف است. اما در ایران چنین نیروهایی وجود ندارد. ناامیدی من از نیروهای اصلاح‌طلب در ایران است که شباهت با ونزوئلا را برای من جدی‌تر می‌کند تا شباهت با شوروی. پس وقتی اصلاح‌طلب واقعی وجود ندارد، الگوی شوروی از دور خارج می‌شود و مصداق پیدا نمی‌کند.
ادامه مطلب