جلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: اهمیت وضع جاری در آن است که آیا تهران آنچه پیش روست را یک فرصت برای خود در خدمت به ایجاد موقعیت‌های آینده به حساب می‌آورد؟ در این صورت مورا تا چه اندازه قادر به ایجاد تعدیل در مواضع تهران و در این حال تهران تا چه اندازه خواهد توانست به کمک اروپاییان، دولت بایدن را عقب نشینی قابل قبول در مواضع آن وادار کند؟
ادامه مطلب
جلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: به راستی کسی نمی‌داند که دلیل اصلی توقف ملالت‌بار کنونی که بیشترین آسیب آن متوجه کیان اقتصادی و تبعات آن در سطوح سیاسی – اجتماعی ایران است، چرا به نقطه انجماد گذشته بازگشته است. به رغم برخی اخبار و گزارش‌ها درباره دلیل یا دلایل بن‌بست کنونی، اما آنچه روشن است، ابهام جاری در چگونگی رسیدن به فرجامی است که می‌تواند به این وضع پایان دهد. تهران بارها گفته؛ ۹۸ درصد توافق حاصل شده و تنها دو درصد اختلاف‌ها باقی است که در صورت رفع آنها می‌توان توافق را امضا کرد. این دو درصد تا چه میزان برجسته است که توانسته ۹۸درصد توافق را تا نقطه «کم لن یکن» نزدیک کند؟
ادامه مطلب
جلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: آینده، آبستن چه حوادثی در پاکستان و به تبع آن غرب آسیا خواهد بود را نمی‌توان با اطمینان پیش بینی کرد، اما آنچه روشن است اینکه واشنگتن و لندن در هیئت پیشقراولان شکستن اقتدار روسیه و به ویژه پوتین، بر این اراده‌اند که در ادامه و پیامد جنگ اوکراین، برای پرونده‌های گشوده مانده در غرب آسیا نیز تصمیم سازی کنند. همین مهم است که آینده را مملو از رخدادهای شگرف خواهد کرد.
ادامه مطلب
جلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: لشکرکشی ارتش روسیه به اوکراین اگرچه با منطقی از پیش تعریف شده می‌توانست ضمن دستیابی به پیروزی سریع، همراهی افکار عمومی نه تنها جهان، بلکه مردم اوکراین و خاصه روسیه را با خود همراه کند، اما نخستین شواهد بروز داده شده در این تهاجم، نشان داد که مسکو در باتلاقی غیر منتظره پا گذاشته است. ضعف ارتش روسیه نه در تاکتیک‌های نظامی بلکه در تعیین و تعریف استراتژی مسکو نمایان است.
ادامه مطلب
جلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: تهران لازم است به بلاتکلیفی در روابط خارجی خود با نگاه به منافع کشور پایان داده و مدیریت اوضاع را فارغ از ملاحظات این و آن در دست گیرد. آیا در روزهای پایانی سال، اخباری خوش از وین به گوش خواهد رسید؟ آیا اغمای دوباره برجام پایان می‌یابد؟ همه چیز به انتخاب تهران بسته است.
ادامه مطلب
جلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: دور هشتم مذاکرات وین و استمرار آن تا نزدیکی ایستگاه توافق، تجربه‌ای است که اگرچه دیرهنگام و پرهزینه بوده، اما به نظر می‌رسد نگرش غالب بر دولت « ابراهیم رئیسی» را با واقعیت‌هایی روبه‌رو کرده است که «حسین عبداللهیان» از رویکرد عملگرایانه تهران در این مذاکرات سخن بگوید.
ادامه مطلب
جلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: شوک‌آور خواهد بود اگر به رغم همه خوش‌بینی‌ها، در آخرین لحظه دوباره به اختلافات گذشته بازگردند. بدیهی نیز آن است که طرف‌های ایرانی و امریکایی آمده‌اند که توافق را به یکدیگر هدیه کنند. این هدایا که مقدمات آن با چاشنی اقدام دولت «جو بایدن» در بازگرداندن برخی معافیت‌های تحریمی ایران در جمعه گذشته همراه شده، فضای روابط تهران و واشنگتن را تا حدودی تلطیف کرده است؛ اگرچه استقبال تهران از این اقدام سرد بود و خواستار انعطاف بیشتر از واشنگتن شد، اما در تشویق تهران برای توافق بی‌تأثیر نمی‌تواند باشد.
ادامه مطلب
جلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: سختی کار برای تهران در همین مهم برجسته است؛ اینکه از یک‌سو باید در برابر خواست‌های حداکثری طرف‌های مذاکره کننده در وین مقاومت کند. از سوی دیگر در بزنگاه نزدیکی به توافق، به مدیریت اوضاعی همت کند که می‌کوشد با بحران آفرینی‌های تصنعی، در را بر همان پاشنه قبلی نگه داشته و بلکه اوضاع را به مراتب برای ایران سخت‌تر کند.
ادامه مطلب
جلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: شمارش معکوس در مذاکرات وین برای ایجاد توافق به عدد پایان نزدیک شده است. نشانه‌های توافق را در اظهارات خوش بینانه همه طرف‌ها می‌توان سراغ گرفت.
ادامه مطلب
جلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: هشتمین دور گفتوگوهای وین آغاز شده است. امید به توافق در این دور بیش از گذشته است. تهران با حفظ مواضع اصولی خود در عرصه دفاعی و تکنولوژی هسته‌ای به چانه‌زنی با بازیگران اصلی جامعه جهانی مشغول است. حمایت از مذاکره کنندگان، امری لازم و پرهیز از حاشیه سازی‌های رندانه، شرط کافی در آن خواهد بود.
ادامه مطلب
جلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: البته پرسش در این باره آن است که تهران برای دور تازه گفتوگوها، چه میزان از آمادگی را در تعدیل مواضع گذشته خود دارد؟ آیا تهران به «توافق موقت» چشم دوخته است؟ در این صورت چه میزان از مطالباتش در گفتوگوهای تازه تأمین خواهد شد؟ آیا گفتوگوهای تازه در ادامه توافق‌ها در شش دور گفت‌وگوهایی است که دیپلمات‌های دولت حسن روحانی انجام دادند؟ یا قرار است تهران شکل تازه‌ای از گفتوگوها را دنبال کند؟
ادامه مطلب
جلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: اهمیت اختلاف دیدگاه‌ها که گاه به نقطه تعارض و مناقشه نزدیک شده در آن است که طرف‌های غربی بر بازگشت تهران به جایگاه خود در سال ۲۰۱۷ یعنی هنگام خروج دولت «دونالد ترامپ» از برجام، تأکید دارد. تهران اما با محاسبه زمان سپری شده، خسارت‌های اقتصادی تحمیل شده به ایران و موقع تازه‌ای که در توسعه تکنولوژی هسته‌ای خود کسب کرده، براین نظر است که باید طرف‌های گفت‌وگو کننده با لحاظ موارد بالا و به رسمیت شناختن موقع هسته‌ای آن، تمهیدات تشویقی لازم را برای بازگشت به تعهدات هسته‌ای به شکل رسمی و حقوقی فراهم کنند.
ادامه مطلب
جلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: بلاتکلیفی کسالت‌بار برجام، بازتاب فرساینده خود را در مواضع اخیر گفت‌وگو کنندگان برجامی نشان می‌دهد. حالا این سخن که توافقی متفاوت از برجام لازم است، لقلقه زبان‌ها شده و فرصتی را فراهم کرده که مخالفان برجام از جمله اسرائیل بنا به سیاست‌های راهبردی خود مدام از آن سخن به میان آورند.
ادامه مطلب
جلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: فارغ از هرگونه گرایش سیاسی رقیب در داخل، از توافق فنی میان «محمد اسلامی» رئیس جدید سازمان انرژی هسته‌ای با «رافایل گروسی» دبیرکل آژانس بین المللی انرژی هسته‌ای باید استقبال کرد. اهمیت این توافق به اندازه‌ای است که می‌تواند بر جمع‌بندی و بیانیه پایانی نشست چهار روزه شورای حکام این آژانس که از دوشنبه (۲۲ تا ۲۶ شهریور کار خود را آغاز کرده) سایه اندازد.
ادامه مطلب
جلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: نه از آنچه انریکه مورا در تهران گفت و شنید و نه از نقشه تهران برای بازگشت به گفتوگوهای وین و مختصات عملیاتی آن اخبار روشنی در اختیار نیست. مهم‌ترین اتفاق این است که برجام، همچنان به عنوان مهم‌ترین موضوع در دستور کار قرار دارد؛ اگرچه مخالفان داخلی و خارجی آن فعلا در این باره سکوت کرده‌اند.
ادامه مطلب
جلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: ایران به عنوان یکی از اصلی‌ترین همسایگان افغانستان نمی‌تواند در این میان تنها یک تماشاگر منفعل باشد. تشخیص مصلحت‌های ایران و انتخاب میدان بازی میان بازیگران بزرگ و کوچک، اصلی‌ترین کاری است که باید انجام شود.
ادامه مطلب
جلال خوشچهره در یادداشتی می نویسد: آیا دولت ترامپ در توافق خود با طالبان، جمهوریت نظام سیاسی افغانستان را معامله کرده است؟ این پرسشی است که اکنون مردم ، جامعه مدنی و دولت افغانستان با آن روبه روست.
ادامه مطلب