راه رفتن روی طناب سیرک

زمانی که انبوه ملاقات کنندگان در کنار دفتر علی جلالی در دانشگاه دفاع واشنگتن گرد هم می آیند، او با لبخندی به شوخی می گوید من یک ستاره موسیقی راک در افغانستان هستم. وی که وزیر کشور پیشین افغانستان است می گوید که برای خنده این جمله را به زبان آورده است اما سخنان او برای رییس پیشینش چندان هم خنده دار نیست. درست زمانی که واشنگتن دل خوشی از حامد کرزای، رییس جمهور افغانستان ندارد، جلالی توانسته است در رسانه ها جایگاه خوبی پیدا کند، هرچند که وی به طور رسمی هنوز کاندیداتوری خود را برای انتخابات ریاست جمهوری اعلام نکرده است. طی مصاحبه ای با نشریه نیوزویک، جلالی می گوید که در هفته اخیر تصمیم نهایی خود را خواهد گرفت. اما زمانی که از او در مورد حمایت امریکا از کاندیدای ریاست جمهوری افغانستان سوال می شود، با قطعیت بیشتری می گوید که اگر درک ما این است که کاندیدای ریاست جمهوری باید حمایت امریکا را به همراه داشته باشد، من فکر می کنم که این مسئله از نظر قانونی مشکل دارد.

در گذشته تنها ابرقدرت جهان هم از نظر مالی و هم از نظر نظامی سیاستمداران افغان را حمایت می کردند اما ظهور دوباره طالبان، ادامه مشکلات غیر نظامیان با ادامه روند جنگ و فساد فزاینده کرزای با حمایت امریکا، این معامله را به گونه ای برهم زده است. اشرف غنی، که از سال 2002 تا 2004 به عنوان وزیر دارایی محبوب افغانستان بود و در حال حاضر خود را برای شرکت در انتخابات آماده می کند می گوید افغانستان هنوز به حمایت امریکا نیاز دارد، اما بیش از آن به راه حل هایی بومی برای حل مشکلات خود نیز محتاج است. او می گوید که ما باید بسیج شویم، که این به معنای رسیدن به یک استراتژی افغانی است. حتی حامد کرزای نیز در هفته های اخیر روابط خوبی با امریکا ندارد از جمله این رفتار را می توان در سخنرانی ماه ژانویه او مشاهده کرد که اعلام کرد که افغانستان قصد دارد به سمت همپیمانی با روسیه برود. (سخنگوی کاخ سفید از ارائه هرگونه پاسخی به این سخنان اجتناب کرد).

اما هنوز مشخص نیست که چنین رفتاری از طرف کرزای بتواند آرای مردم را برایش به ارمغان بیاورد. نظرسنجی هایی که اخیرا توسط بی بی سی و ای بی سی انجام شده است نشان می دهد که افکار عمومی نسبت به حملات هوایی امریکا برای نابودی پایگاه های طالبان و القاعده دیدگاه خوبی ندارند. 77 درصد از مردم اعلام کرده اند که این حملات را قبول ندارند چرا که این حملات جان غیر نظامیان را نیز تهدید می کند. تنها 16 درصد از مردم از این حملات حمایت کردند. اما این درحالی است که 63 درصد از مردم همچنان از حضور امریکایی ها در افغانستان حمایت می کنند. شرایط برای سیاستمداران مانند راه رفتن روی طناب سیرک است. اما این حقیقت را باید پذیرفت که در افغانستان همه چیز بر همین منوال است.