در گفت و گو با ايران نيازمند يک منش جديد هستيم

۰۱ آبان ۱۳۸۷ | ۱۹:۲۸ کد : ۲۹۲۴ گفتگو
گفت و گوى اختصاصى ديپلماسى ايرانى با رومانو پرودى نخست وزير سابق ايتاليا و رئيس اسبق کميسيون اتحاديه اروپا.
در گفت و گو با ايران نيازمند يک منش جديد هستيم

به نظر می­رسد ایتالیا در برابر بحران ایران و تحولات هسته­ای آن سکوت اختیار کرده و تلاش دارد خود را از رو در رویی صریح با ایران دور کند. ایتالیا دقیقا چه موضعی را در برابر ایران اتخاذ کرده است؟

  نه من موافق آنچه شما می­گویید، نیستم. البته من نمی­خواهم درباره مواضع جهانی درباره ایران اظهار نظری بکنم. زیرا این تخصص من نیست و من هم فعلا پست اجرایی ندارم. من واقعا امیدوارم و آرزو می­کنم که ایران و مجامع جهانی بتوانند بر سر مسائل مرتبط با ایران به ویژه انرژی هسته­­ای به تفاهم برسند. در این زمینه ما نیازمند یک منش جدید هستیم. به اعتقاد من ایران بیش از پیش نیازمند این است که دائما پیام­هایی به دست­اندار کاران سیاست جهانی بفرستد تا نشان دهد ایران آن چیزی نیست که آنها تصور می­کنند. ایران کشور بزرگی است. ایران کشوری عظیم، ریشه­دار و اصیل است. ما نیازمند تصمیمات گسترده­ای هستیم که بتواند هم به ایران و هم به جوامع جهانی کمک کند و بر نوع رابطه آنها تاثیر مثبت بگذارد. این آن چیزی است که به آن نیاز داریم.    

 

در گفت و گو با ايران نيازمند يک منش جديد هستيم

 

بحران اقتصادی امروز در جهان بسیار چالش­زا شده و سراسر اروپا و امریکا را در نوردیده است. نظر شما درباره این بحران چیست؟

بله همان طور که می­دانید، بحرانی که در هفته گذشته رخ داد و بازارهای اقتصادی را در نوردید واقعا هر کسی در دنیا را نگران کرده است. این بحران اقتصاد جهانی را در نگرانی فرو برد. بسیاری از دولت­های اروپایی،  امریکایی و آفریقایی تلاش کردند راهکارهای صحیحی را برای کاستن از این بحران در پیش بگیرند اما برخی از این محافظت­ها در هر جایی تاثیرهایی مختلفی داشته است. اکنون امیدوارم این بحران باعث نشود که رشد و شکوفایی کشورهای اروپایی و امریکا به ویژه در بخش اقتصاد و سرمایه گذاری تحت تاثیر قرار گیرد. ما اکنون نیازمند آنیم که چند هفته­ای آرامش خود را حفظ کنیم تا در کمال آرامش بتوانیم راهکار مناسب را برای نجات اقتصاد آزاد جهانی بیابیم. بازار اقتصاد به اندازه­ای پیچیده است که نمی­توان یک تصمیم سریع و جامعی را اتخاذ کرد. این آن چیزی است که به آن احتیاج داریم زیرا با هوشیاری، حوصله و بیداری می­توانیم آن چیزی را که بیشتر مناسب وضعیت کنونی دنیا است را بیابیم و خود و دنیا را از این بحران نجات دهیم.

 

 

 

به اعتقاد بسیاری از کارشناسان و تحلیلگران اوضاع اقتصادی این بحران بشترین تاثیر منفی را بر کشورهای آفریقایی و فقیر می­گذارد. چه راهی وجود دارد که بتوان به سلامت از این مرحله عبور کرد تا کمترین خسارت متوجه کشورهای فقیر شود؟

 

من خود در آفریقا بودم. دقیقا زمانی که این بحران در اروپا و امریکا آغاز شد، من آنجا بودم. به هر حال این موضوع هم با سئوال اول مرتبط است. این وضعیت در تمام دنیا اثرات سوء می­گذارد. البته کشورهای فقیر نمی­توانند به همان اندازه که کشورهای اروپایی از این بحران تاثیر پذیرفته­اند، تاثیر پذیر باشند. زیرا بانک­های آفریقایی و بازارهای بورس آنها به اندازه بازارهای اروپایی و امریکایی بزرگ نیستند و ارتباطات وسیعی نیز با بازارهای اروپا و امریکا ندارند. اما به هر حال خواه ناخواه این بحران بر آنها نیز اثر می­گذارد. چون عمده سرمایه­گذاری­های آفریقایی توسط اروپایی­ها انجام می­شود و محافظت­های مالی می­تواند بر نوع فعالیت­های اقتصادی آنها اثر گذار باشد. من تکرار می­کنم تا کنون هیچ شاخص فعال و دلیل بالفعلی که ثابت کند آنان از این بحران تاثیر مستقیم می­پذیرند وجود نداشته است. بنابر این باید بگوییم اقتصاد جهانی به طور کل با هم در ارتباطند و آنهایی که مرتبط نیستند نیز باید مرتبط شوند. زیرا ما نیازمند ارتباط تنگاتنگ با یکدیگریم.

 


نظر شما :