هر کدام چه مزیت‌ها و کاربردی دارد

دوگانه پهپاد یا جنگنده

۱۴ تیر ۱۴۰۴ | ۱۲:۰۰ کد : ۲۰۳۳۷۵۲ خاورمیانه انتخاب سردبیر
محمد مونسان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: نبرد ۱۲ روزه می تواند حاوی بزرگترین درس‌های نظامی و تذکردهنده غفلت های بزرگ قبلی برای ما باشد البته به شرطی که به‌جای «خودفریبی و خود کامل پنداری»، صراحتا نقایص و غفلت ها را بپذیریم و در اسرع وقت برای رفع آنها برنامه ریزی و اقدام کنیم. امروز در جامعه یک دوگانه نادرست در حال شکل گیری است که پهپاد بهتر است یا جنگنده؟ در این نوشتار به تشریح این موضوع می پردازیم.
دوگانه پهپاد یا جنگنده

نویسنده: محمد مونسان، عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی شاهرود

دیپلماسی ایرانی: جنگ 12 روزه مجددا نگاه ها را متوجه آسمان کرد. جایی که در کنار موشک¬های مهاجم، هواپیماهای جنگنده مدافع نیز باید در آسمان حضور می داشتند ولی نداشتند. در اینجا یک بحث قدیمی و یک غفلت عجیب از ضرورت داشتن جنگنده (که در سال‌های گذشته به‌طور مکرر از سوی دلسوزان گوشزد می شد ولی توجهی نمی‌شد) مجددا احیا شد. این نبرد 12 روزه می تواند حاوی بزرگترین درس‌های نظامی و تذکردهنده غفلت های بزرگ قبلی برای ما باشد البته به شرطی که به‌جای «خودفریبی و خود کامل پنداری»، صراحتا نقایص و غفلت ها را بپذیریم و در اسرع وقت برای رفع آنها برنامه ریزی و اقدام کنیم. امروز در جامعه یک دوگانه نادرست در حال شکل گیری است که پهپاد بهتر است یا جنگنده؟ در این نوشتار به تشریح این موضوع می پردازیم.

ضرورت وجود جنگنده ها برای دفاع از آسمان

در سال‌های گذشته، افراد باتجربه و دلسوز نظامی مکررا گوشزد می کردند که برای دفاع از آسمان کشور فقط نباید به پدافند متکی بود و باید به تعداد کافی جنگنده های رهگیر برای مقابله با جنگنده های مهاجم و حتی پرتابه های پرسرعت (مانند موشک) در اختیار داشت. متاسفانه در یک سیاست گذاری غلط و افراط گرایانه، فقط به توسعه و تامین پهپادها در کشور توجه شد (که البته موفقیت های بزرگی هم کسب شد) و موضوع طراحی و ساخت جنگنده های دارای سرنشین به حاشیه رانده شد. این موضوع به مثابه یک تیم فوتبال است که هر 11 نفر در خط حمله حضور دارند و دروازه را رها کرده اند! نباید بار سنگین دفاع از آسمان کشور را صرفا بر دوش پدافند انداخت چراکه سامانه های پدافندی معمولا دارای مکان های ثابت و قابل شناسایی هستند و معمولا در اولین مراحل تهاجم هوایی مورد حمله قرار می گیرند. همچنین سامانه های پدافندی بسیار متکی به اطلاعات راداری هستند که محل رادارهای اصلی و برد بلند هم معمولا ثابت است و مورد تهاجم شدید قرار می گیرند. جنگنده ها چند مزیت از این جهت دارند: 1) خود دارای رادار مستقل و تسلیحات مستقل هستند و مستقیما (حتی بدون نیاز به پشتیبانی زمینی) می توانند اهداف مهاجم را رهگیری و منهدم کنند یا حداقل آنها را از آسمان کشور دور کنند. 2) رادار آنها از ارتفاع بالاتری نسبت به رادارهای زمینی، آسمان را رصد می کنند پس بنابراین نقاط کور کمتری دارند (هرچند برد محدودتری دارند). 3) جنگنده ها علی‌رغم سامانه های زمینی، ثابت نیستند و متحرک هستند لذا هدف قرار دادن آنها به سادگی میسر نیست. 4) جنگنده ها علی‌رغم سامانه های زمینی، محدود به چارچوب مرزهای ایران نیستند و می توانند صدها کیلومتر دورتر از مرزهای ایران به گشتزنی بپردازند. در تهاجم اخیر علیه ایران، عملا آسمان عراق برای هر مهاجمی باز بود و اگر ایران جنگنده های مناسبی می داشت، می توانست دفاع را در آسمان عراق انجام دهد نه آسمان تهران.   

عدم جدیت ایران در طراحی و ساخت جنگنده

در چهار دهه گذشته، پروژه های متعدد و بی سرانجام زیادی برای طراحی و ساخت جنگنده انجام شد که یا کلا هرگز به مرحله ساخت نرسیدند یا تعداد انگشت شماری ساخته شد یا صرفا آموزشی بودند یا به حدی با جنگنده¬های نسل 4 و 5 فاصله داشتند که عملا در آسمان کاری از آنها بر نمی آمد مانند پروژه های آذرخش، صاعقه، ثاقب، کوثر، قاهر 313 و اخیرا هم جنگنده شهید باقری (که در سال 1402 از آن صحبت شد). تعدد و بی نتیجه ماندن این پروژه ها از یک سردرگمی و بلاتکلیفی حاد در این حوزه نشان داشته است. اولین جنگنده بومی یعنی آذرخش در سال دهه 1370 تست شد یعنی ایران بیش از 30 سال در این زمینه تلاش کرده ولی به نتیجه مطلوب نرسیده است. مهمترین علت این ناکامی را می توان عدم باور به توانمندی های علمی روز ایران و الگو قرار دادن جنگنده های قدیمی و تاریخ گذشته مانند F5 دانست. به‌طور مثال جنگنده های آذرخش، صاعقه، ثاقب و کوثر بر مبنای الگوی جنگنده F5 ساخته شدند در حالی‌که این جنگنده اولین بار 65 سال پیش و نسخه پیشرفته آن نیز حدود 50 سال پیش رونمایی شد. چگونه ممکن است چنین جنگنده ای مبنای طراحی جنگنده های ایران باشد در حالی‌که در آن زمان، اصلا موضوعاتی مانند رادارگریزی مطرح نبوده است؟ کشورهایی مانند ترکیه، و کره جنوبی خیلی دیرتر از ایران شروع کردند ولی به دلیل داشتن هدف مشخص و باور داشتن به دانش بومی خود، دستاوردهای بزرگی داشتند و جنگنده های رادارگریز نسل 5 تولید و حتی صادر کردند.  

پهپادهای جت رهگیر؛ ایده آل ترین راه حل در شرایط کنونی

در شرایط حاد کنونی که ایران ممکن است هر لحظه مجددا در معرض تهاجم قرار گیرد طبیعتا خرید جنگنده از خارج، بهترین گزینه است ولی برای تولید بومی، طراحی و ساخت یک جنگنده بسیار وقت گیرتر و هزینه برتر است. علت آن، ملاحظات ایمنی سرنشین و خلبان است که ملاحظات طراحی را خیلی پیچیده¬تر و تست‌های آن را خیلی دشوارتر می کند. چنین ملاحظاتی در هواپیماهای بدون سرنشین وجود ندارد. از طرفی ایران دارای دانش بسیار خوبی در طراحی انواع پهپادهای نظامی (شناسایی و مسلح – برد کوتاه و برد بلند – رانش ملخ دار و جت) دارد که امروز می توان از آن دانش برای طراحی و تولید انبوه پهپادهای رهگیر ضد جنگنده در کوتاهترین زمان ممکن (شاید یک سال یا حتی کمتر) استفاده کرد. ایران تا به امروز روی سرعت، رادارگریزی و قابلیت مانور و موشک‌های هوا به هوا در پهپادها چندان متمرکز نبوده در حالی‌که اینها مشخصاتی است که برای یک پهپاد رهگیر و ضدجنگنده بسیار حیاتی است. به‌طور خلاصه یک پهپاد رهگیر باید دارای مشخصات زیر باشد:

1) دارای تسلیحات و موشک‌های مناسب به‌خصوص موشک‌های هوا به هوا با برد مناسب باشد. منظور از برد مناسب موشک (مطابق جنگنده های روز دنیا) این است برای برد متوسط درگیری هوایی دارای برد 150-100 کیلومتر و برای برد دور جهت انهدام هواپیماهای شناسایی و سوخترسان دارای برد 200 تا 400 کیلومتر باشد. برد موشک‌های جنگنده F35 در حدود 180 کیلومتر است. تاکنون اغلب پهپادهای ایران برای شناسایی (بدون سلاح) یا به‌صورت انتحاری (جاسازی مواد منفجره در داخل بدنه و دماغه پهپاد) بوده اند و تجارب کمتری برای پرتاب موشک از آنها وجود دارد.

2) دارای بدنه رادارگریز که تجربه هایی از آن موجود است مانند طراحی بدنه پهپاد جاس 313 که بر ناو پهپادبر شهید باقری مستقر است. توجه شود که بدنه ایده آل برای رادارگریزی با بدنه ایده آل آیرودینامیکی برای سرعت بالا معمولا متفاوت و بعضا متضاد است. بنابراین با توجه به نوع ماموریت، باید حالت بهینه ای بین این دو انتخاب کرد. هرچه سرعت بالاتر باشد رادارگریزی کمتر می شود.

3) سرعت: سرعت این پهپادها باید به حدی باشد که بتواند به تعقیب جنگنده های پرسرعت مهاجم امروزی بپردازد. سرعت F35 برابر 1.6 ماخ (1970 کیلومتر بر ساعت) است و برخی جنگنده های سوخو سرعت بیش از 2 ماخ را دارا هستند. برای حصول چنین سرعتی دیگر سیستم رانش های ملخ دار به‌کار نمی آید بلکه توربوجت و توربوفن (با پس سوز) لازم است که نوعی از آنها در پهپاد جاس 313 استفاده شده است. بنابراین می توان گفت مهمترین چالش یک پهپاد رهگیر ضد جنگنده از قبل در کشور مطرح بوده و تا حدودی حل شده است.

4) رادار و سیستم اویونیک: تمامی سیستم های ناوبری و الکترونیکی و راداری یک پهپاد رهگیر باید مطابق جنگنده های امروزی نسل 5 باشد.

5) دارای قابلیت مانورهای خاص و تند: تعقیب یک جنگنده مهاجم مستلزم مانورهای خاص و تند است. تاکنون هیچ یک از پهپادهای ایران چنین خاصیتی نداشته اند چراکه معمولا برای ماموریت هایی طراحی شده اند که از یک نقطه برخواسته و بدون نیاز به مانورهای خاص به منطقه هدف خود می‌رسد. مانورپذیری پهپادهای رهگیر را شاید بتوان مهمترین چالش طراحی آنها در ایران در نظر گرفت. 

مزیت پهپاد رهگیر نسبت به جنگنده دارای سرنشین رهگیر       

اگر ایران در شرایط خاص کنونی که با کمبود زمان مواجه است برای رهگیری جنگنده¬های مهاجم به سراغ پهپادهای رهگیر برود مزایای زیر را خواهد داشت:

1) در دسترس بودن دانش طراحی پهپادها با توجه به تجارب موفق موجود در کشور (این در حالیست که تجربه موفقی تاکنون برای طراحی یک جنگنده نسل 4 و 5 در کشور وجود ندارد).

2) در دسترس بودن فناوری ساخت و تامین قطعات پهپادها. 

3) امکان تولید در زمان بسیار کوتاه با توجه به دو مورد فوق (زمانی کمتر از یک سال). 

4) کم هزینه بودن و امکان تولید تعداد بسیار زیاد: تصور کنید تعداد زیادی پهپاد رهگیر از جهت های مختلف برای درگیری با یک جنگنده مهاجم اعزام شوند، چقدر شانس اصابت افزایش می یابد. 

5) قابلیت مانورهای خاص و بسیار پیچیده با توجه به عدم وجود محدودیت‌های انسانی. 

6) کوچکتر بودن ابعاد پهپاد نسبت به جنگنده دارای سرنشین با توجه به حذف وزن سرنشین ها و صندلی پران آن که مزیت هایی مانند سطح مقطع راداری کوچکتر و سرعت بالاتر و برد بیشتر را می تواند به همراه داشته باشد. 

7) تست های پرواز راحت تر و کم هزینه تر: یک پهپاد را بلافاصله بعد از ساخت می¬توان برای انجام تستهای پرواز با استرس کمتری آماده کرد در حالی‌که وجود سرنشین (خلبان) و حفظ سلامتی و ایمنی او از مهمترین چالش مرحله تست است که معمولا تحویل‌دهی یک جنگنده را خیلی دشوارتر و زمانبرتر می کند. 

8) استفاده از هوش مصنوعی به‌جای هوش انسانی و خطای کمتر و عکس العمل سریعتر به‌خصوص در شرایط پراسترس درگیری هوایی. 

9) امکان درگیری با جنگنده¬های مهاجم در فاصله بسیار دورتر از مرزها بدون نگرانی از احتمال اسیر شدن خلبانان. این یک قاعده کلی است که: عملیات با «بدون سرنشین های هوایی، دریایی، زمینی و زیردریایی» بسیار «بی باکانه تر و متهورانه تر» از «دارای سرنشین ها» انجام می شود چراکه ترسی از سلامتی یا اسارت خلبان وجود ندارد. 

واقعا این امکان وجود دارد که در صورت اداره سیاسی و نظامی کافی، بتوان یک پهپاد رهگیر عالی را با یک تیم مهندسی خبره کوچک (مثلا 15-10 نفره) یا در قالب یک شرکت کوچک کاملا تخصصی، ظرف مدت بسیار کوتاه (یک سال و حتی کمتر) ساخت و عملیاتی کرد. در چنین شرایطی، ایران اولین کشور دنیا خواهد بود که از پهپاد برای رهگیری و انهدام جنگنده های دارای سرنشین استفاده می کند. شاید اگر چنین اتفاقی در ایران محقق شود، پرونده جنگنده ها (ی دارای سرنشین) برای همیشه در دنیا بسته شود چراکه کارایی و فلسفه وجودی آنها به زیر سوال می رود.  

کلید واژه ها: محمد مونسان جنگنده پهپاد جنگ ۱۲ روزه ایران و اسرائیل حمله اسرائیل به ایران حمله ایران به اسرائیل طراحی ساخت جنگنده ساخت جنگنده جنگنده مهاجم جنگنده دارای سرنشین ایران


( ۲۷۸ )

نظر شما :

م.م.محبی ۱۴ تیر ۱۴۰۴ | ۱۲:۵۸
پیشنهاد فوق‌العاده و بی نظیر... هرچه سریعتر باید شروع شود و شبانه روز باید کار شود انشاا...
ناشناس ۱۴ تیر ۱۴۰۴ | ۱۳:۲۲
همه اینها درست ولی یادمان باشد در جنگ هم ضرب المثل کبوتر با کبوتر باز با باز ، صادق است . جنگ ایران با عربستان یا ترکیه یا مصر یا حتی پاکستان اتمی ، منطقی است اما جنگ با اسراییل ( بخوانید ، آمریکا تمام قد ) منطقی نیست . نه باید دنبالش برویم و نه ضمیمه اش را فراهم کنیم . با پهپاد یا بدون آن با جنگنده یا بدون آن ، باید کشورها با هم قد خودشان دست به یقه شوند . با هم قد خودت درگیر شدی ، اگر در بخشی ضعف داشتی می توانی در بخش دیگر جبران می کنی اما اگر طرف مقابل هیکلی تر بود ، نقاط قوت هم‌ تحت تاثیر نقاط ضعف ، به مرور به نقطه ی ضعف تبدیل می شود .
مهدی قانع ۱۴ تیر ۱۴۰۴ | ۱۴:۵۳
من نه تخصصی دارم و نه نظری دارم ولی اینو می‌دونم که هر چه زودتر باید کاری بکنن که آسمان کشور عزیزمان آسیب پذیری کناری داشته باشه وگرنه این هواپیماها که میان قبل از اینکه بخوان چیزی ویا جایی رو هدف قرار بدن هویت وتعصب جوانان وشاید بشه گفت همه رو مورد هدف قرار میدن و صداشون که میاد من نمیتونم تحمل کنم و احساس میکنم غرورم رو نابود میکنن
اسماعیل ۱۴ تیر ۱۴۰۴ | ۱۸:۰۵
بنظرتون به ذهن اونایی ک شغل شون و حرفه شون و محل کارشون و نظریه پردازاشون دورهم میشینن تا حالا نرسیده تو دنیا فقط بویینگ و ایرباس میتونن هواپیمای مسافربری بسازن چرا چین و روسیه نتونستن و یا اگه ساختن محدود و دم دستی بوده ؟؟؟
فرزند ایران ۱۴ تیر ۱۴۰۴ | ۱۸:۱۹
**به مسئولان محترم کشور:** آسمان ایران، حریم امنیت و عزت ماست. انتخاب جنگنده‌هایی مانند **J-10** هرچند گامی رو به جلوست، اما آیا برای حفاظت از جان مردم و مقابله با تهدیدهای پیشرفته‌ی امروز کافی است؟ چرا به جای تکیه بر فناوری‌های قدیمی‌تر، به سمت نسل‌های جدیدتر و توانمندتر حرکت نمی‌کنیم؟ امنیت هوایی، تنها یک مسئله‌ی نظامی نیست؛ مسئله‌ای **انسانی، ملی و حیاتی** است. آیا وقت آن نرسیده که برای حفظ جان مردم و حفاظت از آسمان میهن، به فناوری‌های برتر و بازدارنده‌ی قوی‌تر بیندیشیم؟ **نسل امروز و فردای ایران، سزاوار بهترین‌هاست.** با احترام، فرزند دلسوز ایران
Babk ۱۴ تیر ۱۴۰۴ | ۱۸:۳۲
غرور ایرانی داره لح میشه با این تحقیر نمیشه روزمون شب بشه از بچهای وزارت دفاع هوا فضا میخوایم ک اسمون امنو به ایران برگردونن خدا قوت
سیدمصطفی ۱۴ تیر ۱۴۰۴ | ۲۰:۰۳
سلام اگر کشور عزیزمان ایران از لحاظ راداری خودرا قوی کند و برساخت رادارهای کوچک اما با کارایی عالی و خوب برای هواپیماها و پهبادهایی که داریم پیروزی درپیش هست یعنی می‌توان برساخت و نصب رادارهای کوچیک و خوب بر روی هواپیماهای قدیمی و پیپادها مثل مخزن بنزین یدکی که به هواپیما وصل می‌شود برساخت رادار و بستن به واپیماها و پهبادها دشمن را غافلگیر کرد و نابود کرد
احمد ۱۴ تیر ۱۴۰۴ | ۲۰:۰۵
مگه پهپاد قاهر 313رو همین مسأله کار نمیکنه
ناخدا ۱۴ تیر ۱۴۰۴ | ۲۰:۱۹
واقعا پیشنهاد جالب و از نظر فنی قابل اجرا رو تو این مقاله مشاهده کردم وقتی برای هر هواپیما ده تا پهپاد ارزان بلند شن و یکی دوتا شون صرفا کار آواکس و جنگ الکترونیک و هدایت موشک رو به عهده بگیرن f35 ها هیچ شانسی برای عرض اندام در آسمان ایران را ندارند و چه بسا که با سقوط های پی در پی کلا در این زمینه فلج بشن. کاش مهندسان هوا فضا از این پیشنهاد استقبال کنند
احمد ۱۴ تیر ۱۴۰۴ | ۲۰:۳۹
مگه پهپاد قاهر 313رو همین مسأله کار نمیکنه
مهران ۱۴ تیر ۱۴۰۴ | ۲۲:۲۱
باید با چند تیم‌ بسیجی دانشگاهی به سرعت وارد عمل شد و هدف مقابله با قویترین جنگنده رادارگریز هایتک جهان باشد و قطعا و یقینا در کوتاه مدت شدنی است . ایران و ایرانی هرگاه اراده کرده شده
سیامک ۱۴ تیر ۱۴۰۴ | ۲۳:۳۹
در حال حاضر، خرید جنگنده از انواع موجود در داخل کشور نظیر میگ ۲۹و اف ۷ برای جایگزینی جنگنده های آسیب دیده، عملی ترین اقدام برای ترمیم و تقویت نیروی هوایی بنظر می رسد، مقابله با‌پهپاد در برابر جنگنده های بسیار پیشرفته اگر امکانپذیر بود، سایر کشورها هم بجای تولید رهگیرهای پیشرفته و گرانقیمت، رو به سوی تولید پهپاد رهگیر می اوردند، تولید پهپاد رهگیر بتظر می رسد بیشتر اتلاف وقت و هزینه باشد.
صادق ۱۵ تیر ۱۴۰۴ | ۰۴:۳۷
واقعاً عالیه که بتونیم همچنین چیزی تولید کنیم که جلوی جنگنده‌های دشمنو بگیره که به خاکمون تجاوز نکن درحالی که جنگنده پیشرفته نداریم این روش برای دفاع از آسمان کشور بهترین کارن خدا کنه انشاءالله که خداوند پاک غیور مردان مارو کمک کنه که همچین جنگنده بدون سرنشینی بسازن دیدم که وقت جنگ فقط خودمون هیچکسی بهمون کمک نمیکنه نه روسیه نه کشور دیگه که ما اینقدر کمکشون کردیم حتی تحریمم شدیم بخاطرشون خداوند ایرانو ایرانی روسربلند کنه
زیتون ۱۵ تیر ۱۴۰۴ | ۰۷:۱۷
بازم ترفند کثیف دولت برای ندادن پول....جای که پول مملکت را بدین یه مشت روانی رمانتیسم اصلاح طلب که تو میدون ازادی ساز بزنن بودجه نظامی را کامل پرداخت کن.....حالا ترکیه و عربستان نه اندازه پاکستان بودجه نظامی بده......نظرت درباره 40 میلیارددلار بودجه نظامی ژاپن چیه...
محمد ۱۵ تیر ۱۴۰۴ | ۰۹:۱۳
اون فردی که ناشناس می‌گه کبوتر با کبوتر اولاً بدونه که اینجا کبوتر اسقاطیل بود و باز ایران ، کل تحلیل گر های بی طرف دنیا ایران را برنده این جنگ معرفی کردن اگر خودفروخته های داخلی نبودن می‌دیدی که حتی یه موشک تو ایران برخورد نمی کرد و تو همین زمان کم اسقاطیل محو می شد
پیمان ۱۵ تیر ۱۴۰۴ | ۰۹:۵۱
سلام هنوز هم یه عده هستن بدون علم وآگاهی وفقط باتعصب کور میان ونظر میدن !! لطفا اگر اندکی اهل تحقیق ومطالعه هستین برید مطالعه کنید چرا کار نیروهوایی ایران به اینجا کشید . نیرو هوایی وخلبانان با علم وانقلابیش که از ستون های انقلاب بودن نمیدونستن دفاع از آسمان مهم هست وتنها با موشک نمیشود میدانستن وبارها وبارها هم گفتن ولی ..
خزایی ۱۵ تیر ۱۴۰۴ | ۱۰:۴۹
در مورد کبوتر با کبوتر بازبا باز: اولا که ما جنگ شروع نکردیم، قوم یاجوج و ماجوج خودش رو تحمیل کرد. ثانیا اصل کبوتر با کبوتر با اصل قرآنی زیر تطابق نداره: "کَم مِن فِئَةٍ قَلیلَةٍ غَلَبَت فِئَةً کَثیرَةً بِإِذنِ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ مَعَ الصّابِرینَ" نمونه اش در صدر اسلام جنگ خندق، در عصر معاصر جنگ تحمیلی ۸ ساله
ناشناس ۱۵ تیر ۱۴۰۴ | ۱۰:۵۶
سلام، با ایده های رویا پردازانه اما به دور از واقعیات ، تنها بودجه ها را هدر می دهیم، مشخصاتیکه در مقاله برای چنین پهپادی ذکر شده، نظیر سرعت بالا، رادار پیشرفته ، موشکهای هوابه هوای با برد مناسب، درواقع مشخصات یک جنگنده پیشرفته است نه یک پهپاد، ...ودر حال حاضر شکاف تکنولوژیک ما با دنیا، اجازه ساخت چنین محصولی را در داخل نمی دهد، ما در ساختار نیروی هوایی خودمان ، پهپاد رهگیر کرار ( با موتور جت)را داشتیم که نتیجه عملکرد آن در برابر چشمانمان است، تکرار اشتباه ، دوباره همان نتیجه را در پی خواهد داشت.
ناشناس ۱۵ تیر ۱۴۰۴ | ۱۱:۱۹
عملکرد پهپاد رهگیر کرار، ( عملکردی غیر قابل دفاع که عملا برابر با صفر بود)، نشانگر اینستکه در تقویت دفاع هوایی، باید به دنبال راه های واقع بینانه بود، نه راه های رویا پردازانه و عملا بی بازده.
علی ۱۵ تیر ۱۴۰۴ | ۱۲:۴۶
به شرطی این که گوش شنوا و قلب همراهی برای دیدن مشکلات و دستی برای خدمت باشد آقای نویسنده این مورد را هم باید می نوشتی
علی ۱۵ تیر ۱۴۰۴ | ۱۳:۰۳
پهباد آواکس فکره خوبیه
ناشناس ۱۵ تیر ۱۴۰۴ | ۱۳:۴۸
جناب محمد . منظور از کبوتر با کبوتر باز با باز ، ملتها نیستند که اسراییل اصن جزو آدمها نیست که بخواهد مورد مقایسه قرار بگیره . منظور توانمند کردن کشور است . وقتی طرفت اسراییل است که در حقیقت همان آمریکا می باشد ، تو نمی توانی اصول ساده ی اطلاعاتی را نادیده بگیری .تو نمی توانی در مرزها را بی حساب باز بگذاری . تو نمی توانی کوله بری و ته لنجی را چنان رها کنی که هر چه بخواهند بیاورند . تو نمی توانی به جنگنده های پنجاه سال قبل تکیه کنی . این میدان بازیگر بزرگ با ابزار بزرگ می خواهد . بازیگر بزرگ هستیم اما در مورد ابزار ... باید فکر جدی کنیم .
ایرانی ۱۵ تیر ۱۴۰۴ | ۱۶:۲۹
سلام، غفلت بزرگی شده است، خدا کند که فرصت جبران باشد، با خرید از دیگر کشورها دفاع از آسمان ایران ممکن نیست، باید در اسرع وقت با اتکا به دانش ایرانی پیشرفته ترین و توانمندترین جتهای رهگیر دنیا راهی آسمان شوند
ا.رحمانی ۱۵ تیر ۱۴۰۴ | ۱۷:۴۲
سلام دوستان برای حل این مشکل باید سمت نقاط قوت خودبرویم . تکنولوژی ساخت پهپاد و موشک جزئ نقاط قوت است . برای رفع این مشکل عمده : اولویت یک شناسایی اهداف متخاصم از فواصل بالای ۵۰۰ کیلومتراست.بنابراین باید ازپهپادها بعنوان شناسایی استفاده کرد. مشابه آواکس ها نصب موشک های هوا به هوا باسرعت بیش از ۳ ماخ برروی پهپادهای هجومی میتواند این مشکل راحل کند. خرید جنگنده ازخارج که زمانبر است و تکنولوژی آنها درحال پیشرفت وتغییر است درکوتاه مدت مشکل را حل نمی کند. خداوند نگهدارایران باد.
شهرام ۱۵ تیر ۱۴۰۴ | ۲۳:۵۷
من هم مثل بقیه دوستان که نظر دادن کارشناس نیستم ولی فکر کنم اگر بمب هسته ای بسازیم اونم حداقل ۱۰ تا کلاهک آماده پرتاب با قدرت تخریب مگاتن ، و فردای خروج از ان پی تی، یک آزمایش اتمی حتی کوچک با یک نمایش فوق‌العاده، اونوقت دیگه نه به هواپیماهای رهگیری ونه به پهپاد رهگیر نیاز نیست. البته موشک قاره پیما ICBM از نون شب واجب تره.
علی ۱۶ تیر ۱۴۰۴ | ۱۵:۱۵
سلام پهپادها بسیار اقتصادی و پر صرفه اند در هرجا و مکان راحت بارگیری و آماده بهره برداری می‌شوند از الکترونیک خاصی بهره نمی‌برند رهگیری آنها سخت و زمان برهستش جنگنده بی سرنشین بهترین گزینه برای نبردهای آینده میباشد می‌شود همین تکنولوژی پهبپادی را گسترش داد و یک جنگنده بومی با قابلیت پروازی برد بلند و سوخت کم تولید نمود که حتی در درگیری هوایی نیز قابلیت خود را به نمایش بگذارد و قابلیت ارتقا در میدان جنگ را هم دارا باشد فن آوری پهپادی هم رادار گریز است هم بسیار به صرفه هزینه خرید یک جنگنده دست دوم را اگر صرف تولید این نوع جنگنده ها شود به زودی شاهد تولید ابر جنگنده پهپاد و توانمند جایگزین جت‌های جنگنده خواهیم بود با توانایی هایی که در این زمینه ها وجود دارد
ناشناس ۱۶ تیر ۱۴۰۴ | ۱۶:۲۴
پهپادی نظیر شاهد و مانند آن ، از الکترونیک خاصی بهره نمی برد( هر چند همان الکترونیک هم از خارج وارد می شود)، اما پهپادی که قرار است با F-22، F-35، آخرین مدل های F-15 ، F-16 در گیر شود، نیاز به تکنولوژی بسیار بالایی( از جمله در زمینه هوش مصنوعی) دارد که در کشور موجود نیست، این یک تناقض استکه از یکسو پهپاد را ساده و ارزان قیمت بدانیم و از سوی دیگر در کفه ترازوی مقابله با پیشرفته ترین محصولات هوانوردی جهان قرار دهیم.
نا شناس ۱۶ تیر ۱۴۰۴ | ۱۶:۳۸
امروز، آینده همان دیروزی استکه وعده داده می شد، همان دیروزی که در آن هزینه خرید جنگنده داده نمیشد و هزینه ها صرف موشک و پهپاد می شد، امروز قضاوت آسانتر است، البته موشکها توفیق نسبی داشتند، اما عملا کار چندانی از دست پهپادها بر نیامد.
ناشناس ۱۷ تیر ۱۴۰۴ | ۰۹:۵۷
تولید پهپادی که اف ۳۵، اف ۱۵ و اف ۱۶ و سایر جنگنده های پیشرفته را رهگیری کند، فقط یک رویای شیرین است نه بیشتر، فقط یک رویا. گویا هنوز حاضر نیستیم از دنیای شعار و تخیلات فاصله بگیریم.
علی روا ۱۷ تیر ۱۴۰۴ | ۱۳:۱۹
سلام اکثر اختراعات در ابتدا ناامیدانه نگریسته می‌شده مگر یک قرن پیش کسی باورش میشد که انسان روزی به فضا سفر کند در اسلام ناامیدی باکفر برابری دارد اولا که پهپاد جنگنده مزیت‌های بو برتری فراوانی نسبت به جنگنده واقعی دارد کم جا محل فرود کم ابزار ادوات راحت خطای راهبردی کم مانور فراوان دوما اختراع نیست که عزیزان سخت می‌گیرند فن آوری ر رده مهندسی معکوس میباشد سوما تمام امکاناتش در داخل کشور وجود دارد چهارما بله می‌شود با جنگنده ای از جنس پهپاد با موتور توربو جت حتی اف۳۵ را با برخورد مستقیم بدون نیاز به هیچ موشکی شکار کرد هوش مصنوعی اش هم همین موبایل های معمولی که داخل تولید می‌شود کافی است بقیه کاد به فرموده امام ره ما میتوانیم
ناشناس ۱۷ تیر ۱۴۰۴ | ۱۵:۵۱
با سلام، بسیار خوب، انشااله که قابل عملی شدن باشد.
ارش ۱۹ تیر ۱۴۰۴ | ۰۶:۳۰
اولا ایران ۲۰ساله دنبال خرید جنگنده ست ولی نمیدن دوما چندساله دنبال ساخت جنگنده ست ولی موفق نشده سوما محصولات ترکیه و کره بومی نیس و معمولا قطعات اصلیش اروپایی و امریکاییه چهارما ما الانم پهباد پدافندی داریم
علی روا ۱۹ تیر ۱۴۰۴ | ۲۱:۴۳
سلام اگر زحمت نمیشه از مدیر سایت خواهش میکنم این مطلب را برای خوانندگان نشر بدهد ممنون میشم بابت محبت ایشان روزی که فضا نوردان آمریکایی به مشکل نوشت افزار درفضای بدون جاذبه برخوردند مدتها با صرف هزینه های گزاف دانشمندانشان برسی کردند تا توانستند یک خودکار تولید کنند که در فضا امکان نوشتن برای فضا نوردان محیا شود ولی روس ها با این مشکل چگونه برخورد کردندآنها با یک روش خارق العاده بدون حتی یک ریال هزینه با به کاربردن مدادهای که ۵سنت هم قیمت نداشت این مشکل را حل کردند مشکل اف ۳۵ و بی ۲ براحتی با پهبادی که از الکترومغناطیس خاص الگوریتم دار و داده کوانتومی پردازش شده ویران کننده و ساقط کننده بی ۲ میباشد ایرانیان همیشه در دامان مادران دانشمند پرور بزرگ شده اند
علیرضا ۲۹ تیر ۱۴۰۴ | ۱۴:۲۹
باید سعی کنیم قاهر ۳۱۳ و کوثر رو سریعتر توسعه بدیم و تولید انبوه کنیم، باید روی جنگنده های بومی بیشتر سرمایه گذاری بشه