بوی جنگ جهانی سوم

دیپلماسی ایرانی: ناتو ورود خود را به جنگ اوکراین آغاز کرد. چالش روسیه در بحران قفقاز ادامه داد، و تنش در این منطقه هنوز پابرجاست. ایران در فلسطین اشغالی؛ پایان دهنده خواهد بود. باید مقاومت کرد و بسیج امت اسلامی اعلام کرد.

این همان خاورمیانه بزرگ آمریکاست و همان غرب آسیای ایرانی است و فرصت است.

بیش از غرب؛ باید مراقب ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه، غضنفر منطقه ای، بود که ناگهان بازیگردان جدیدی نشود که ساز ناکوکی سر دهد.

اروپا و امریکا در مورد فلسطین نظرات متفاوتی دارند و هرچند دو طرف تشکیل کشور فلسطین را خواهان هستند اما اروپا جدی تر است. جو بایدن، رئیس جمهوری امریکا تمایلی برای ورود به جنگ ندارد مگر اروپا اغفالش کند که رصد و تدبیر برای خنثی سازی فریب های اروپا را لازم است. این مهم است که انگلیس به این بحران ورود کند؛ امریکا را حتما به دنبال خود خواهد کشید و امریکا بدون انگلیس دنبال جنگ نخواهد بود. بنابراین باید مراقب لندن باشیم.

در دو جبهه کار دیپلماتیک لازم است. کشورهای اسلامی منطقه؛ مثلث ترکیه – ایران – عربستان که اصلی تریم بازگیران خاورمیانه محسوب می شود، مسئولیت مهمی بر عهده دارند و باید فعال شوند. همچنین کشورهای جهان و سازمان های بین المللی را نیز باید به خط کرد و از ظرفیت آنها نهایت استفاده را کرد.

در این میان متاسفانه آذربایجان مسلمان همسو با اسرائیل است، ولی کشوری مثل کره شمالی که از منطقه دور است با فلسطین همسوست. 

در این میان ایدئولوژی/ژیوها بی خاصیت و تنها ترازو شده اند و با مظلوم نمایی خباثت می کنند و این خباثت محک رفتار سیاسی کشورها شده است. واقعیت این است که امریکا و اروپا از روی اجبار و با اکراه از اسراییل حمایت می کنند، در حالی که کشورهای جهان اسلام طبق معمول به دلیل خودخواهی رهبران و نرسیدن به مخرج مشترک بر سر پرونده ها پراکنده هستند.

جنگ جهانی سوم فعلا مدیریت شده در ابعاد منطقه ای ممکن است گسترش یابد و فرصت گسترش بهتر از ادامه مزمن گونه نه جنگ نه صلح است. قطعا کلید اصلی در دستان مثلث ترکیه، ایران و عربستان است. بی شک در این برهه نشست اضطراری در استانبول در حالی که نشست های ناتو، اروپا و غرب در جریان است، را می طلبد. 

اگر با درایت و تدبیر عمل شود که تا به این لحظه عمل شده است، پاییز امسال می تواند برای فلسطین بهار باشد.