وجود امید به مصالحه با مسکو
هنوز اروپا برای عضویت اوکراین در ناتو قانع نشده است
نویسنده: پیوت اسمولار
دیپلماسی ایرانی: اعضای اتحادیه ناتو در حال بررسی تضمین های امنیتی برای اوکراین هستند، قبل از این که نشست ویلنیوس در ماه ژوئیه برگزار شود.
جنگ در اوکراین که توسط کرملین در فوریه 2022 آغاز شد، احساس جدیدی از مأموریت را به اتحادیه داد. در حالی که کی‌یف به ضد حمله آتی فکر می‌کند، دیپلمات‌های غربی با انتخاب راهبردی روبه رو هستند. این موضوع در اجلاس بعدی ناتو در ویلنیوس در ماه ژوئیه در ذهن همه خواهد بود. بعد از فنلاند که به تازگی سی و یکمین عضو اتحاد ناتو شد و در حالی که سوئد در انتظار عضویت در ناتو است و ترکیه همچنان جلوی آن را می گیرد، چه جایی باید برای اوکراین در نظر گرفته شود؟ آن منطقه حائل ابدی، مانند قبل از جنگ؟ آیا باید از اوکراین با کریمه و بخشی از دونباس در ازای لنگرگاه محکم برای غرب چشم پوشی کنیم؟ اما در چه شکلی؟
اوکراین نامزد رسمی عضویت در ناتو و اتحادیه اروپا از ژوئن 2022، هنوز از این دایره مطلوب فاصله دارد. برآوردها برای بازسازی آن بیش از 410 میلیارد دلار است. اکنون لهستان و کشورهای بالتیک برای پیوستن همسایه خود به ناتو مبارزه می کنند. امریکا و پس از آن آلمان بیشترین مخالفت را با آن دارد. امانوئل مکرون، رئیس جمهوری فرانسه درصدد معادله ای برای نزدیکتر کردن مواضع است. با این حال می توان گفت که دو اروپا با توجه به تاریخ و خوانش ژئوپلیتیکی از هم جدا می شوند.
بیستم آوریل ولودیمیر زلنسکی، رئیس جمهوری اوکراین در دیدار با ینس استولتنبرگ، دبیرکل ناتو در کی یف گفت: «ما می خواهیم برای تضمین های امنیتی بسیار خاص در ویلنیوس تأییدیه بگیریم. کی یف خواستار رسیدگی سریع به نامزدی اش در ناتو شده است.»
اوکراین انتظار دارد ناتو دیگر بهانه ای برای عضویت این کشور در جمع خود نداشته باشد و حمله روسیه به تمامیت ارضی خود را شاهدی برای عضویت فوری آن در ناتو می داند.
در مارس 2022 زلنسکی گفت که آماده است در صورت خروج نیروهای روسیه، مصالحه ای با روسیه را به شرط ارائه آن به مردمش از طریق رفراندوم در نظر بگیرد. در این زمینه نیز مذاکراتی در استانبول با هیئت اعزامی از کرملین و کی یف با میانجیگری آنکارا صورت گرفت. اما این تلاش ها بی نتیجه ماند. اکنون مفاد این بحث، همراه با پرسش هایی درباره توانایی متحدان برای ادامه تحویل تسلیحات و مهمات با همان شدت، دوباره مطرح می شود.
منبع: لوموند / تحریریه دیپلماسی ایرانی
نظر شما :