افزایش کشته شدن ژنرال های روس برای چیست؟

نویسنده: محمد حسین واحدی

دیپلماسی ایرانی: مقامات آمریکایی می گویند که جنگ روسیه فاقد فرمانده میدان نبرد است. به گفته مقامات آمریکایی که جنگ پنج هفته‌ای را مطالعه کرده‌اند، روسیه در حال اجرای کمپین نظامی خود علیه اوکراین در خارج از مسکو است، بدون اینکه فرمانده مرکزی جنگ در زمین حضور داشته باشد.

مقامات آمریکایی گفته‌اند که این رویکرد ممکن است تا حد زیادی توضیح دهد که چرا تلاش های نظامی روسیه در مواجهه با مقاومت شدیدتر از حد انتظار اوکراین با مشکل مواجه شده است (به ویژه استفاده از شهروندان اوکراینی برای سپر انسانی توسط ارتش اوکراین).

فقدان یک رهبر نظامی متحد در اوکراین به این معناست که واحدهای هوایی، زمینی و دریایی روسیه هماهنگ نیستند. مقامات ارشد ایالات متحده و تحلیلگران مستقل می گویند که مبارزات میدان نبرد ناهمگون آنها با تدارکات ضعیف، روحیه پایین و بین 7000 تا 15000 کشته نظامی مواجه شده است.

این امر همچنین در کشته شدن حداقل هفت ژنرال روسی نقش داشته است، زیرا افسران عالی رتبه به خطوط مقدم رانده می‌شوند تا مشکلات تاکتیکی را که ارتش‌های غربی به افسران پایین‌تر یا پرسنل ارشد نظامی واگذار می‌کنند، حل کنند
(مشابه این مسئله را با نیروهای کشورمان در سوریه شاهد بودیم).

 یک مقام ارشد آمریکایی گفت که مقامات ناتو و جامعه اطلاعاتی هفته ها منتظر ظهور یک فرمانده جنگی روسیه بوده اند. مقامات غربی به این نتیجه رسیده اند که افراد تصمیم گیر در مسکو به دور از جنگ هستند و دید واضحی از نبردها ندارند: وزیر دفاع سرگئی کی. شویگو. ژنرال والری گراسیموف، رئیس ستاد کل ارتش روسیه و حتی رئیس جمهور ولادیمیر وی. پوتین.

مقامات دولت جو بایدن با استناد به اطلاعات طبقه بندی شده ایالات متحده، گفتند که مشاوران رئیس جمهوری روسیه درباره مشکلات ارتش روسیه در اوکراین اطلاعات نادرست به آقای پوتین داده اند. مقامات آمریکایی گفتند این اطلاعات همچنین نشان داد که به نظر می رسد تنش فزاینده بین آقایان پوتین و شویگو، که زمانی یکی از قابل اعتمادترین اعضای حلقه داخلی کرملین بود، وجود دارد.

مقامات روسیه ادعاهای اطلاعاتی آمریکا را رد کرده اند و کرملین روز پنجشنبه آن را یک "سوء تفاهم کامل" از وضعیتی خواند که می تواند "عواقب بد" داشته باشد.

مقامات نظامی ایالات متحده گفتند، اما اجرای یک عملیات نظامی از فاصله 500 مایلی دشوار است. آنها گفتند که فاصله به تنهایی می تواند به قطع ارتباط بین نیروهایی که در حال انجام جنگ هستند و نقشه های جنگی در حال طراحی در مسکوست منجر شود. به گفته آنها، روسیه به جای ساده کردن روند، یک ماشین نظامی ایجاد کرده است که قادر به انطباق با مقاومت سریع و زیرک اوکراین نیست.

دومین مقام ارشد آمریکایی گفت که سربازان روسی که به آنها آموزش داده شده است حتی یک حرکت را بدون دستورات صریح مافوق انجام ندهند، در میدان جنگ ناامید شده اند، در حالی که پوتین، شویگو و ژنرال گراسیموف به طور فزاینده ای به نقشه کشیدن ادامه دادند (درواقع نیروهای عمل کننده در اجرای آتش سنگین بسیار دست بسته عمل می‌کنند).

این رویکرد از بالا به پایین به این معناست که مسکو دستورالعمل‌ها را به ژنرال‌های میدانی ارسال می‌کند، و سپس آن ژنرال ها آن‌ پیام ها را به سربازان می‌فرستند، که به آنها گفته می‌شود بدون توجه به وضعیت زمین، این دستورالعمل‌ها را دنبال کنند (ستون کشی های عجیب برای پیشروی سریع و در نتیجه کمین خوردن).

ژنرال بازنشسته وسلی کلارک، که به عنوان فرمانده عالی متحدان ناتو در اروپا در طول جنگ کوزوو خدمت می کرد، گفت: "این اشتباهاتی که انجام می شود، ضعف فرماندهی را نشان می دهد."

نیروهای اوکراینی کشتی جنگی روسیه «اورسک» را که در جنوب اوکراین پهلو گرفته بود، منفجر کردند. ژنرال کلارک در توصیف این حادثه پرسید: "چه کسی آنقدر دیوانه است که کشتی را در بندری پهلو بگیرد قبل از اینکه منطقه را امن کند؟" مقامات گفتند که برنامه ریزان روسی که اورسک را به بندر فرستادند نسبت به خطر بالقوه بی توجه بودند نشان می دهد که هیچ کس تصمیمات بالا را زیر سوال نمی برد.  آنها گفتند که سربازان در پایین این اختیار را ندارند که به ایراداتی در استراتژی اشاره کنند که باید آشکار باشد.

تحلیلگران نظامی می گویند زنجیره پیچیده ای از وقایع، که منشا آن ساختار فرماندهی از هم پاشیده ای است که از مسکو آغاز می شود، منجر به کشته شدن ژنرال های روسی شده است.

ژنرال بازنشسته دیوید اچ. پترائوس که به عنوان رئیس این سازمان خدمت می کرد، می گوید: «من آن نوع ساختار سازمانی منسجمی را نمی بینم که با توجه به ماه ها تمرین و احتمالاً دوره طولانی تر برنامه ریزی قبل از تهاجم، انتظار می رفت.»

در ساختار فرماندهی جنگ آمریکایی، یک فرمانده میدانی چهار ستاره همه نیروهای هوایی، زمینی و دریایی و همچنین عملیات ویژه و عملیات سایبری را هماهنگ و همگام می‌کند. این کمپین یک هدف اصلی دارد، یک مرکز ثقل با عملیاتی که از آن هدف پشتیبانی می کند (به جرات می توان گفت که آمریکایی ها منظم ترین ارتش دنیا را به خصوص در فرماندهی نبرد دارند).

برای مثال بسیاری از تحلیلگران می‌گویند ، در مورد مرگ برخی از ژنرال‌های روسی، مشکل از میدان نبرد بسیار دور شروع شد، زمانی که مسکو به اندازه کافی سریع واکنش نشان نداد پس از اینکه اوکراین ارتباطات روسیه را مختل کرد.

نمایش غیرصادقانه خود آقای پوتین از مأموریت ارتش روسیه ممکن است به توانایی آن در پیگرد قانونی این تلاش لطمه زده باشد، زیرا رئیس جمهوری روسیه در ابتدا آن را علناً به عنوان یک عملیات نظامی محدود معرفی کرد. (از آمریکایی ها یاد بگیرید که برای حمله به هر کشور یک بهانه‌ی خوب مثل ۱۱ سپتامبر دارند.)

به گفته سولداتوف، کارشناس سرویس های امنیتی روسیه ، تصمیم پوتین برای فرستادن رمضان قدیروف، فرمانده جنگ چچن، برای یک پیروزی به شهر محاصره شده ماریوپل اوکراین، علی رغم اینکه ماریوپل هنوز سقوط نکرده، نشان دهنده ادامه اعتقاد رئیس جمهوری روسیه به این است که بزرگترین نبرد، نبرد اطلاعاتی است.

او گفت که یک چچنی ترسیده "یک ژنرال است، نه یک فرمانده نظامی واقعی" (طعنه ای به ژنرال های روسی در جنگ چچن) و افزود: "این نشان می دهد که آنچه پوتین هنوز اعتقاد دارد این است که تبلیغات مهمترین چیز در اینجاست."

مقامات روسی اکنون نشان می‌دهند که آقای پوتین ممکن است جاه‌طلبی‌های جنگی خود را کاهش دهد و بر منطقه شرقی دونباس تمرکز کند، اگرچه تحلیل‌گران نظامی می‌گویند باید دید که آیا این تغییری معنادار یا مانوری برای منحرف کردن توجه در آستانه حمله دیگری خواهد بود (پیروزی روس ها فقط در هنگام تغییرات در سطح فرماندهی به وجود می آید).

ارتش روسیه در حال حاضر بیش از نیمی از کل نیروهای رزمی خود، از جمله زبده ترین واحدهای خود را به نبرد اختصاص داده است. مسکو اکنون از نیروهای کمکی خارج از روسیه، از جمله گرجستان، و همچنین مزدوران گروه واگنر، یک شرکت نظامی خصوصی، به شرق اوکراین استفاده می کند. آقای پوتین همچنین فرمانی را برای فراخوان 134هزار سرباز وظیفه امضا کرده است.

 جفری جی شلوسر، یک ژنرال دو ستاره آمریکایی بازنشسته، گفت: «به نظر می‌رسد که آنها هیچ مفهوم منسجمی از میزان نیروی لازم برای شکست دادن نیروهای منظم و سرزمینی اوکراین در زمین‌های شهری، و حفظ آنچه را که نابود می‌کنند یا تسخیر می‌کنند، ندارند.»

در پایان باید به این نکته اشاره کرد که روس ها از قدیم در اطلاعات و عملیات و شناسایی درست لنگ می زدند و سازمان اطلاعات عملیات بسیار ضعیفی دارند و در نبردهای گسترده هم توان مدیریت و رساندن اطلاعات لحظه ‌ای را به ستاد فرماندهی ندارند (در حالی که دقیقا این نقطه قوت آمریکایی هاست).