ابعاد و پیامدهای تجاوز نظامی تازه جمهوری آذربایجان به ارمنستان

شیطنت های تازه در قره باغ را دریابیم

۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۰ | ۱۲:۰۰ کد : ۲۰۰۲۶۰۳ آسیا و آفریقا انتخاب سردبیر
احسان موحدیان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: این بار نیروهای جمهوری آذربایجان تا عمق ۳.۵ کیلومتری خاک ارمنستان پیشروی کرده اند و تلاش دارند تا دریاچه سوان (سیاه) را نیز محاصره کنند، اما ارتش ارمنستان مانع از این پیشروی شده است. این تحرک نظامی تازه جمهوری آذربایجان در شرایطی که جهان اسلام تمام تمرکز خود را متوجه تحولات فلسطین اشغالی و حملات وحشیانه رژیم صهیونیستی به نوار غزه کرده، معنادار است و نشان می دهد دولت باکو قصد دارد با سوءاستفاده از شرایط مذکور با تنش آفرینی در نوار مرزی با ارمنستان روند توسعه طلبی ارضی خود را ادامه دهد.
شیطنت های تازه در قره باغ را دریابیم

نویسنده: دکتر احسان موحدیان، مدرس دانشگاه و کارشناس روابط بین الملل

دیپلماسی ایرانی: علیرغم گذشت سه روز از تجاوز نظامی جمهوری آذربایجان به خاک ارمنستان هنوز خبری از عقب نشینی این نیروها منتشر نشده و واکنش کشورهایی مانند روسیه نیز تنها لفظی بوده است. تداوم این وضعیت پیامدهای خطرناک اقتصادی، سیاستی و امنیتی برای ایران خواهد داشت.

این بار نیروهای جمهوری آذربایجان تا عمق 3.5 کیلومتری خاک ارمنستان پیشروی کرده اند و تلاش دارند تا دریاچه سوان (سیاه) را نیز محاصره کنند، اما ارتش ارمنستان مانع از این پیشروی شده است. 

این تحرک نظامی تازه جمهوری آذربایجان در شرایطی که جهان اسلام تمام تمرکز خود را متوجه تحولات فلسطین اشغالی و حملات وحشیانه رژیم صهیونیستی به نوار غزه کرده، معنادار است و نشان می دهد دولت باکو قصد دارد با سوءاستفاده از شرایط مذکور با تنش آفرینی در نوار مرزی با ارمنستان روند توسعه طلبی ارضی خود را ادامه دهد. باید توجه داشت که الهام علی اف، رئیس جمهوری آذربایجان روز گذشته با ارسال پیامی خطاب به روون ریولین، رئیس جمهوری رژیم صهیونیستی تاسیس کشور جعلی اسرائیل را به وی تبریک گفت. این در حالی است که این روز در فلسطین و عموم کشورهای اسلامی به عنوان روز نکبت شهرت دارد و چنین اقدامی در شرایطی که صهیونیست ها صدها زن و کودک فلسطینی را طی یک هفته اخیر به شهادت رسانده اند، نشانگر پیوندهای عمیق جمهوری آذربایجان با رژیم آپارتاید صهیونیستی است که باعث می شود این رژیم حتی نخواهد برای حفظ ظاهر هم منکر روابط گسترده خود با صهیونیست ها شود. 

در مقام مقایسه اگر چه ترکیه قراردادهای اقتصادی و پروازهای روزانه خود به اسرائیل را تعلیق و متوقف نکرده، اما رجب طیب اردوغان، رئیس جمهوری این کشور حداقل به طور لفظی به محکوم کردن اقدامات صهیونیست ها پرداخته است، اما دولت آذربایجان حتی حاضر به حفظ ظاهر نیز نیست و این مساله باید موجب هوشیاری افرادی باشد که تصور می کردند تصرف قره باغ توسط جمهوری آذربایجان و کاهش نوار مرزی ایران با جمهوری ارمنستان با توجه به اسلامی بودن ظاهری کشور آذربایجان منافاتی با منافع ملی کشور ندارد.

ارمنستان هشدار داده که جمهوری آذربایجان حاضر به عقب نشینی کامل از منطقه تازه اشغال شده نیست و کمک و نقش آفرینی روسیه را خواستار شده که بر اساس توافقنامه صلح جنگ قبلی قره باغ، پاسدار صلح منطقه است. در این شرایط وزارت امور خارجه آمریکا هم خواستار عقب نشینی فوری نیروهای آذربایجان و جلوگیری از گسترش دامنه منازعات شده، امری که نشانه نگرانی آمریکا از مداخله بیشتر روسیه در منازعه قره باغ است. اما با توجه به روابط نه چندان حسنه نیکول پاشینیان، نخست وزیر ارمنستان با روسیه به علت سوابق غرب گرایانه وی مشخص نیست مسکو تا چه حد متعهد به حمایت نظامی از وی باشد. زیرا این حمایت به تقویت موضع وی در انتخابات آتی پارلمانی ارمنستان در 30 خرداد منجر خواهد شد.

بنا بر اعلام ارمنستان 250 نظامی جمهوری آذربایجان در استان سیونیک و در منطقه گوریس ارمنستان حضور دارند که اگر چه از مرزهای جمهوری اسلامی ایران فاصله دارد، اما تلاش آذربایجان برای اشغال خزنده بخش های جدیدی از خاک ارمنستان در سایه ضعف دولت مرکزی این کشور محدود به این یک مورد نخواهد ماند. سکوت و بی عملی جمهوری اسلامی ایران موجب خواهد شد دولت باکو تلاش کند توسعه طلبی ارضی خود را در مناطقی نزدیک تر به مرز ایران نیز تکرار کند. 

باید توجه داشت به دنبال جنگ اخیر قره باغ تنها در حدود 20 کیلومتر از مرز مشترک میان جمهوری اسلامی ایران و ارمنستان باقی مانده است. این مسیر محدود ترانزیتی برای دسترسی ایران به کریدور شمال – جنوب (جهت انتقال گاز، برق، خطوط راه آهن و غیره از اروپا و آسیای میانه تا آب های خلیج فارس) بدون وابستگی به جمهوری آذربایجان که تحت نفوذ شدید ترکیه و رژیم صهیونیستی عمل می کند، ضروری است. با توجه به عدم حضور نظامیان کشورمان در قالب نیروهای حافظ صلح میان ارمنستان و آذربایجان و نیز مفاد توافق صلح بین دو طرف که دسترسی مستقیم آذربایجان و به تبع آن ترکیه به نخجوان از خاک ارمنستان را از طریق خطوط ترانزیتی تضمین کرده، تداوم سکوت در برابر رفتارهای غیردوستانه جمهوری آذربایجان، منافع ملی ایران را برای مدت نامحدود در مرزهای شمال غربی به خطر می اندازد و کشور را از درآمد هنگفتی محروم خواهد کرد. این امر به خصوص به سطح درآمد و کسب و کار هموطنان ما در استان های آذربایجان شرقی و غربی و اردبیل خسارت جدی وارد خواهد کرد و بدیهی است که رژیم صهیونیستی، ترکیه و آذربایجان برای ایجاد نارضایتی در این استان های مرزی از این طریق و با گسترش تبلیغات سوء در حال برنامه ریزی هستند.

علی رغم حضور 2000 صلح بان روسی در مناطق مورد منازعه آذربایجان و ارمنستان، آنها هنوز تحرک خاصی در برابر شیطنت های تازه آذربایجان از خود نشان نداده اند. ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه نیز در گفت وگوی تلفنی با نیکول پاشینیان، نخست وزیر ارمنستان تنها بر لزوم تداوم آتش بس در منطقه تاکید کرده و پیشنهادی برای کمک عملی نداده است. ماجراجویی تازه آذربایجان تنها یک روز بعد از سفر سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه به باکو و دیدار وی با الهام علی اف رخ داد که همین مساله تحلیلگران ارمنستانی را دچار این نگرانی کرده که یا دولت باکو موافقت روسیه را برای دست اندازی خود جلب کرده یا جمهوری آذربایجان از اعتماد به نفس کافی در برابر روس ها برخوردار است. تردیدی نیست که آذربایجان در حال آزمودن عزم ارمنستان و روسیه است تا اگر واکنش آنها را ضعیف ارزیابی کرد دامنه کشورگشایی های خود را افزایش دهد. بنابراین اگر روسیه برای حضور جدی تر در مناطق مرزی ارمنستان و آذربایجان اقدام نکند، آذربایجان و به تبع آن ترکیه و رژیم صهیونیستی جای پای خود را در این منطقه مستحکم تر خواهند کرد. 

آذربایجان در برابر این سکوت و بی عملی جسورتر شده و روز دوشنبه از آغاز تمرینات نظامی تازه خود خبر داده است. در این تمرینات بیش از 15 هزار نظامی این کشور، 300 تانک و زره پوش، 400 موشک و سیستم توپخانه و 50 جنگنده مشارکت خواهند داشت. این تمرینات نظامی تا سه روز دیگر یعنی 20 مه ادامه می یابد و به نظر می رسد بعد از پایان این مانورهای نظامی باید منتظر شیطنت ها و اقدامات نظامی جدید آذربایجان بر علیه ارمنستان باشیم. 

به گفته مووسس هاکوبیان، رئیس سابق ستاد مشترک ارتش ارمنستان، وجود منطقه ای به ارتفاع 3500 متر در این بخش از ارمنستان موسوم به متس اشخانسار و نزدیکی آن به فرودگاه سیسیان و جاده ترانزیتی ساراوان به گوریس و کاپان موجب خواهد شد تا آذربایجان انگیزه زیادی برای تصرف این بخش استراتژیک از جمهوری ارمنستان داشته باشد و ممکن است در آینده برای این کار تلاش کند. می توان حدس زد در صورت بی عملی جمهوری اسلامی ایران و روسیه، جمهوری آذربایجان تلاش کند با تداوم اشغال سیونیک و پیشروی در خاک ارمنستان به سمت کاپان و حتی کاجاران این کشور را به دو نیم کرده و محاصره اقتصادی، سیاسی و امنیتی جمهوری اسلامی را در مرزهای شمال غربی خود تکمیل کند. 

حاکم شدن شرایط انتخاباتی در ایران باعث شده تا موضع گیری جدی و عملیاتی نسبت به تحرکات نظامی تازه جمهوری آذربایجان را شاهد نباشیم. پس از آنکه هفت ماه قبل جمهوری آذربایجان با حمایت ترکیه و رژیم صهیونیستی موفق شد، جمهوری اسلامی ایران را از برخی مزیت های ترانزیتی و ژئوپلتیکی خود در رقابت با همسایگان محروم کند، سکوت بیشتر در این زمینه به بهانه در پیش بودن انتخابات ریاست جمهوری و تمرکز بر مسائل سیاست داخلی جائز نیست. جمهوری اسلامی ایران باید صرف نظر از آنکه کشورهایی مانند روسیه در برابر این اقدامات تحریک آمیز جمهوری آذربایجان چه واکنشی از خود نشان می دهند برای تامین منافع ملی در همسایگی خود تلاش کند. تلاش برای حضور در جمع نیروهای حافظ صلح قره باغ با هدف حفظ تمامیت ارضی و یکپارچگی سرزمینی ارمنستان، حضور نظامی جدی در مناطق مرزی با جمهوری ارمنستان برای حفظ باریکه مرزی 20 کیلومتری با این جمهوری و دیگر نقاط جغرافیایی آسیب پذیر و قابل دست اندازی آن، حضور مستشاری در این کشور بعد از درخواست رسمی جمهوری ارمنستان و باز نگه داشتن این مسیر مستقل ترانزیتی و مواصلاتی در ارتباط با منطقه آسیای میانه و اروپا به هر قیمت ممکن، حداقل اقداماتی است که باید در دستور کار مسئولان دستگاه سیاست خارجی و نیز نیروهای نظامی و اطلاعاتی قرار بگیرد.

کلید واژه ها: جنگ قره باغ ایران و آذربایجان ایران و ارمنستان ارمنستان و آذربایجان جمهوری آذربایجان و ارمنستان الهام علیف نیکول پاشینیان رجب طیب اردوغان ترکیه و آذربایجان


( ۶۲ )

نظر شما :

خشایار ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۰ | ۱۲:۲۶
ایشون ارمنی تشریف دارند؟اینقدر جلز و ولز می کنند
آتیلا ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۰ | ۱۲:۳۱
شما لابی های ارامنه با وجود نفوذ در مدیای فارسی در آن حدی نیستید که برای جمهوری اسلامی تعیین تکلیف کنید
توران ترک ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۰ | ۱۲:۴۱
اگر آذربایجان ایروان را به مدت سی سال اشغال کند تازه حسابش برابر می شود. پیشروی ارتش آذربایجان در عمق ۳ کیلومتری شما را دست پاچه کرده و به دنبال حضور نظامی به نفع ارمنستان هستید اما در برابر قتل عام و اخراج اجباری مردم ترک از زنگه زور ایروان و قره باغ سکوت کامل اختیار کردید. اسم آن منطقه سیونیک نیست زنگنه زور است و به خاک آذربایجان باز خواهد گشت. یاوه سرایی امثال آرش هم تاثیری ندارد
خسرو ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۰ | ۱۳:۱۴
جملات نویسنده مانند ادعای " تجاوز جدید جمهوری آذربایجان " و همزمانی با مسائل فلسطین و ... نشانه های دشمنی با آذربایجان را در ذهن متبادر می کند و یا لابی گری برای ارمنستان را تداعی می کند در حالی که با مشاهده نقشه جغرافیایی و مختصات نقاط مرزی بین دو کشور که از زمان شوروی ثابت بوده است وبدان جهت روسیه بی طرف است ، معلوم میگردد که بیشتر مساحت دریاچه مذکور در داخل محدوده آذربایجان واقع شده است و این دریاچه ، برکه کوچکی است و همان دریاچه سوان ( به مساحت سه هزار کیلومتر مربع ودر داخل سرزمین ارمنستان که نام ترکی آن گویجه گول است )مشهور نیست بلکه نام آن قاراگول است که مساحت آن حداکثر ده کیلومتر مربع است و در حقیقت ارمنستان از مفهوم کلمه (سوان و سیاه و قارا ) که هر سه به یک معنی است سو استفاده می کند لازم است نویسنده محترم این اشتباه را در نوشته اش اصلاح کند
رحمت الله ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۰ | ۱۴:۰۷
نویسنده محترم بسیار نگران از خدشه دار شدن تمامیت ارضی ارمنستان است، در صورتیکه همین ارمنستان خودش در قلب سرزمین اذربایجان با دسیسه روسها در سال ۱۹۲۰ تاسیس شده،( که دو تکه شدن خاک ج.اذربایجان هم گواه ادعاست) وحتی دوباره در سال ۱۹۳۷ طی دستور استالین استان زنگزور (سیونیک) از خاک ج.اذربایجان تفکیک وبه ارازی ارمنستان ضمیمه شد. واز همان تاریخ مرز ایران با ارمنستان ایجاد شده و ۲۰ کیلومتر است نه بیشتر، ولی علت ضمیمه کردن زنگزور به ارمنستان وتقسیم خاک اذربایجان در واقع یک توطیه از طرف روسها بود تا تسلط بیشتری بر منطقه ومسلمانان داشته باشند، وعناصر خودی (ارامنه)را نیابتا بر جغرافیای منطقه مسلط کردند. حتی با کوچاندن مسلمانان به قازاقستان وجایگزین ارامنه گرد اوری شده از کشورهای مختلف بافت جمعیتی را نیز به سود ارامنه تغیر دادند،(( ودقیقا مشابه این کار را در جنوب گرجستان وشبه جزیره کریمه با کوچانده مسلمانان تاتار وترکان مسخطی به قازاقستان وجایگزین ارامنه گرد اوری شده از سوریه ولبنان ادامه دادند)) لذا جناب نویسنده اگر دقت کند کل موجودی ارمنستان در واقع بر روی اراضی اشغالی ج.اذربایجان بنا گردیده، (بطوریکه سر کسیان در مصاحبه با خبر نگار روس میگوید ارمنستان واقعی در اصل در جنوب شرقی اناتولی ترکیه است،ودر جنگ جهانی اول نیت دول متفق جنگ هم ایجاد ارمنستان در ان دیار بود،ولی به علت انقلاب لنین وعقب نشینی قوای روس از انجا ،روسها مجبورا ودر عناد به ترکیه در خاک اذربایجان اقدام به تاسیس ارمنستان کردند،،،،گفتگو در انترنت موجود است،) وطبق اسناد ومدارک در ارشیوهای روس وایران هیچ کلمهای از ارمنستان در قرار دادها وصفحات تاریخی اشاره ای به کلمات( سیونیک،ارتساخ،سوان،ماداکرت،وایروان..... نشده) بلکه تمام این اسامی وهزاران روستا تا تاسیس کشور ارمنستان اسامی اسلامی ترکی ایرانی بود، وحتی ایران تا تاریخ ۱۹۷۵ هیچ گونه راهی گمرکی وپاسگاهی در مرز ۲۰ کیلومتری با ارمنستان نداشت،بلکه بعد از اشغال قره باغ توسط ارامنه ایران با ایجاد راه به ارمنستان وتاسیس گمرک وانتقال برق وگاز ودیگر مایحتاج ارامنه را اغاز کرد،(( چرا تا ۲۵ سال پیش ارمنستان اینقدر برای ایران مهم نبود؟ ولی حالا جنبه حیاتی دارد.)) تازه نویسنده ارمنیتان را مسیر ارتباطی ایران با تمام دنیا قلمداد کرده در صورتی که ارمنستان یک باریکه کوهستانی بن بست است،ودر محاصره اذربایجان،گرجستان،ترکیه قرار گرفته که با هیچ کدام رابطه ندارد! حالا چطور از انجا میشود به تمام دنیا راه یافت؟ واقتصاد ارمنستان ورشکسته ونفوس دو میلیونیش اکثرا پیر واز کار افتاده هستند،وهیچ کشوری رغبت سرمایه گذاری در انجا را ندارد.در واقع پایگاه نظامی روسهاست. ودر مورد تجاوز اذربایجان که نویسنده اشاره کرده ۳/۵کیلومتر به خاک ارمنستان تجاوز شده ،به هیچ وجه با واقعیت امر صادق نیست، در صورتیکه اذربایجان با حضور نیروهای حافظ صلح در مرز دو کشور امکان چنین کاری را ندارند. وپوتین چندین بار تاکید کرده که در صورت عبور نیروهای اذربایجان به خاک ارمنستان ومراجعه ارمنستان به شورای پیمان جمعی که ارمنستان هم عضوی از انهاست، مداخله روسها ضروریست. والا هر گز مداخله نمیشود. بنابراین نویسنده با پیش زمینه ذهنی خصمانه به ج.اذربایجان در صدد القا بعضی توهمات باطل را دارد که با بهانه کردن مسیله فلسطین،وتبریک علی اف به ریس جمهور اسراییل هم پیاز داغ موضوع شده، والا اختلافات جزیی در مورد خطوط مرزی با نظارت روسها حل و منتفی شده، واین داستان سراییها بی تاثیر ودمده شده.
محمد ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۰ | ۱۴:۱۶
ارمنستان سی سال 20 درصد خاک آذربایجان را در اشغال خود داشت و الان هم کاملا قره باغ را از نیروهای نظامی اش تخلیه نکرده . این نویسنده در طرف ناحق قرار دارد
كامران ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۰ | ۱۴:۱۸
نویسنده ارمنی دوستی شدید خود را چندین بار در مقاله بروز میدهد ، در جایی از مقاله میگوید (ادامه روند توسعه طلبی ارضی اذربایجان) گو اینکه از دید ایشان ازاد سازی قره باغ توسعه طلبی ارضی اذربایجان بوده است و خاک ارمنستان اشغال شده و این موضوع ادامه ان است !! در جایی دیگری از مقاله میگوید ( کاهش مرز ایران و ارمنستان بعد از جنگ ۴۴ روزه به ۲۰ کیلومتر ) باز گویی از دید ایشان و هم فکرانشان مناطق اشغالی قره باغ قبل از جنگ و ۱۳۰ کیلومتر مرز اشغالی بین ایران و اذربایجان متعلق به ارمنستان بوده و از این موضوع ناراحت هستند که چرا این مناطق ازاد شده و مرز ایران و ارمنستان کاهش یافته است !! بسیار ناراحت از پیشروی ۳ کیلومتری اذربایجان در یک ناحیه کوچک هستند اما اشاره نمیکنند اگر هم چنین چیزی باشد در اثر عدم انجام تعهدات از طرف ارمنی و عدم اجرای مفاد موافقتنامه صلح این مسئله بروز کرده است . هنوز ۸ روستای اذربایجان در خارج از منطقه قره باغ تخت اشغال ارمنستان است ، هنوز مواضع نیروهای ارمنستان در برخی نقاط در عمق خاک اذربایجان است ، اگر طرف ارمنی اینها را اصلاح کرد شما توقع متقابل از طرف دیگر داشته باشید.
آتیلا ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۰ | ۱۴:۲۹
۴ یاداشت در فاصله فقط۳ روز بر علیه آزربایجان و به طور کلی بر علیه ترکها  حاصل کار  لابی ارامنه بدون تردیدی اینها از یک جا مدیریت می شوند سعی در تحریک و اختلاف بین فارس و ترک
سورنا تبریزی ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۰ | ۱۵:۰۳
از سپاه پاسداران تقاضا داریم مانع تغییر وضعیت ژئوپلیتیک قفقاز شود ... این کشورگشایی عثمانی موجبات هزینه ی فراوانی به جمهوری اسلامی خواهد شد.
سورنا تبریزی ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۰ | ۱۵:۰۵
نویسنده ی تمام کامنتهای پانترکی یک نفر است ولی با اسم های مختلف کامنت میگذارد. این فرد ساکن ترکیه ی جعلی است. از سایت دیپلماسی ایرانی میخواهیم کامنتهای تجزیه طلبانه ی پانترک ها و پانکرد ها را منتشر نکند
مرتضی ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۰ | ۱۵:۱۳
اصل ماجرا تلاش اذربایجان و ترکیه برای مسدود کردن مسیر دسترسی ایران به اسیای میانه و اروپا از طریق ارمنستان است تا ایران از درآمد صادرات گاز به اروپا و خدمات ترانزیت محروم شود. مقامات ایرانی باید در این زمینه به طور جدی برای تامین منافع ملی کشور تلاش کنند.
حمیدرضا ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۰ | ۱۵:۳۰
سلام. من نمی دونم نویسنده محترم و هم قطارانشون 30 سال کجا بودند که اشغال قره باغ رو ندیدند؟ و نمی دونم چرا برگشتن آذربایجان به مرزهای بین المللی چرا برای اینها ناراحت کننده است؟ نکنه انتظار داشتند به بهای فراخی مرز ایران و ارمنستان خاک آذربایجان در اشغال ارمنستان بمونه!؟ اگه نمی دونند بدونند ارمنستان نه تنها به توافق عمل نکردند بلکه نقاطی از آذربایجان رو در اشغال داره! بهتره که اظهارنظر نکنند این عده!
علی ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۰ | ۱۵:۳۳
جمعیت کل ارمنی در ایران به ۲۰۰۰ نفر میرسه که نشستی تو پایتخت و جمهوری اسلامی رو به بی عملگی متهم می کنی ؟ واقعا که خیلی رو دارید
خشایار ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۰ | ۱۶:۴۹
سلام بر آرش سورنا تبریز اسم سورنا رو بچه ها شون نمیذارن
پوتین ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۰ | ۱۶:۵۶
بدون اجازه پوتین کسی در قفقاز آب هم نمی تونه بخوره حتی ترکیه حتی ایران قفقاز خیاط خلوت روسیه است خودتونو اذیت نکنید
ایران تورکی ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۰ | ۱۷:۱۹
اکثر کسانیکه سپر بلای آذربایجان و ترکیه هستن پانترک های تحت حمایت این دو کشور هستن اینها کم ولی بسیار فعال و پر سر و صدا هستن و تنها یک هدف دارن اونم تجزیه ایران من خودم ساکن تبریز هستم تو یک گروه کانال تلگرامی صنفی وقتی که درمقابل مطالب تجزیه طلبانه اینها مطالبی از ایراندوستی مفاخر اذربایجانی گذاشتم توسط این افراد تهدید به قتل شدم امیدوارم سیستم های امنیتی با تمرکز بر این گروه ها اینها را متلاشی کنن که اینها برای ایران عزیز ما از داعش و اسرائیل و ... خطرناکترن در آخر شعری از استاد شعر و ادب آذربایجان شهریار رو مینویسم خدمت پانترکها گرچه ترکی بس عزیز است و زبان مادری لیک اگر ایران نگوید لال بادا این زبان
به توران ترک ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۰ | ۱۸:۱۶
پس با منطق تو اگر ارامنه و آشوریها و کردها و تالشها و گیلکها و مازنیها و عربها و کرمانیها و لرها ، همونطور که ترکها نسل کشیشون کردن ترکها رو نسل کشی و قتل عام کنن تازه حسابشون با ترکها صاف میشه اینکه زیر هر خبری مربوط به آذرباییجان پانترکها گله ای کامنت میذارن با وجود اینکه از امثال زنوری تا نعمت زاده و دخترش شبنم و بابک زنجانی و صادق محصولی و ...جدای از سالها غارت و تاراج ایران توسط قاجار و ...وقاحت شماست
فدوی ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۰ | ۱۸:۳۷
کامنتهایی که در این قسمت گذاشته شده و دیدگاه پانترکی را ترویج می کند ، لحنی مشابه دارد و نشان می دهد یک نفر است یا چند نفر که در یک فضا مانند یک اتاق حضور دارند و با هم فکری هم مطلب منتشر می کنند . برخلاف دوستی که از سایت دیپلماسی خواسته این کامنتها را منتشر نکند اتفاقا من معتقدم باید منتشر شوند زیرا هر خواننده ای با مطالعۀ آنها به عمق اراجیف بودنشان پی می برد ... تا شخص سخن نگفته باشد ، عیب و هنرش نهفته باشد ... و در آخر این اردوغان جاه طلبهایش و نتانیاهوی سیاس تا آذربایجان را به ورطۀ جنگی چند ساله و خانمانسوز نکشانند ، آرام نمی نشینند ...
سیاوش ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۰ | ۱۸:۴۳
آقایان کشور ارمنستان دریابید.موضوع موجودیت ایران هست . روسیه می خواهد دسترسی ایران به مناطق شمالی قفقاز و از آنجا به اروپا را محدود کند مسیر جایگزین ترکیه هست که از آنجا هم محدودیت داریم. یعنی روسیه ترکیه و جمهوری آذربایجان دست در دست هم داده اند با ضعیف کردن و نابود کردن ارمنستان به منافع خود دست یابند و هرکدام نفعی ببرند. امروز ارمنستان تنها سد دفاعی ایران در مقابل کشورگشایی ترکیه حسادت ها و توسعه طلبی های جمهوری آذربایجان است. مداخله اسرائیل، پان ترکیسم و مسلمانان افراطی این سه ضلع اگر دیر بجنبیم مناطق شمالی و شمال غربی ایران را بهم میزنند. و مشکلات فراوان امنیتی و اقتصادی به وجود می آورند.آقایان نظامی و سیاسی ایران ، ملت بزرگ ایران کشور ارمنستان تنها گذرگاه ارتباطی ما به مناطق شمال قفقاز و اروپا هست کشور ارمنستان تنها سد ما مقابل مسلمانان افراطی چچنی هست این کشور تنها سد درمقابل توسعه طلبی پان ترکیسم و نو عثمانی گری ترکیه می باشد . این سد ترک های بزرگی برداشته است اگر کشور ایران انفعال خود را ادامه دهد با شکستن این سد تمام بدبختی ها به کشور ما هجوم می آورد.
رضا ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۰ | ۱۸:۵۰
طبق معمول 'نویسندگان' و 'مدرسان دانشگاه و کارشناسان روابط بین الملل' به هر چیزی که مرتبط با منافع تُرکها(در هر کشوری) باشد، مشکوک بوده و از نگاهی ناسیونالیستی به آن مینگرند. هر کسی در مقابل آذربایجان و ترکیه باشد از ارمنستان و یونان بگیر تا اسرائیل و آمریکا، این نویسندگان جانب طرف مقابل را می‌گیرند. بیشتر اوقات هم دست به تحریف زده و با خلط مباحث مختلف از جمله صهیونیسم و گروههای ارمنی و پان‌ترکی و... دشمنی خود با تُرکها را عیان میکنند. این مساله را در این متن نیز میبینیم. در حالی که ۲۰ درصد خاک آذربایجان از سی سال پیش در اشغال بوده و این اراضی اخیر اطراف قارا گؤل(دریاچه سیاه) جزو آذربایجان است، باز با بازی کلمات و استفاده از جملاتی مانند 'تجاوز آذربایجان به ارمنستان' و یا 'منافع ایران'، به ترک‌ستیزی‌شان رنگ تحلیل علمی می‌دهند. این موضوع را نباید از نظر دور داشت که دستکم یک سوم ایران را تُرکها و آذربایجانیها تشکیل میدهند پس بخاهیم یا نه و درست یا غلط، منافع جمهوری آذربایجان باید منافع ایران نیز باشد. هر چند اقلیتی از ارامنه نیز در ایران زندگی می کنند اما از حیث تاریخ و جمعیت قابل مقایسه با تُرکان نیستند.
زیتون ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۰ | ۱۹:۵۷
اتفاقا فرصت طلایی در این ماجرا وجود دارد فقط باید با کار دقیق و مدیریت جهادی به ثمر بشینه .....وقتی آذربایجان خاک ارمنستان را اشغال کنه فرصت مناسبی است که ایران با قدرت نظامی اونو از آذربایجان بگیره ضمیمه خاک خودش بکنه ....بدون نقض کردن قوانین بین المللی ....جمعیت مازاد استان یزد را هم اونجا ساکن کنه....
عليرضا ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۰ | ۲۱:۵۲
کاش دوست نویسنده مقاله یک نگاه به نقشه میانداختند و بعد نظر میدادند ، کشور کوچک و محصور در کوهها و بدون ارتباط با دریا چگونه میخواهد مسیر ارتباطی ایران با اروپا و .... باشد ؟ خود کشور ارمنستان نیازمند مسیر برای دسترسی به دنیای خارج است .اصولا یکی از انگیزه های دالان زنگزور ایجاد ارتباط ارمنستان با روسیه و جهان خارج از طریق خطوط ارتباطی اذربایجان است چونکه مسیر های منتهی به گرجستان همیشه با مشکل مواجه است. و همیشه یکی از ارزوهای ارمنستان باز شدن مرز ترکیه برای ارتباط راحت تر با اروپاست. پروژه راه اهن ایران و ارمنستان که بر روی کاغذ مانده است یک پروژه غیر اقتصادی و ناممکن است. زیرا باید یک مسیر بسیار طولانی را از مناطق بسیار صعب العبور طی کند و هزینه ساخت و مصرف انرژی و نگهداری خیلی بالایی نیازمند است . بهتر است عوض این تحریکات نابجا و شانتاژ با همکاری همه کشورهای منطقه با باز شدن مسیر ها به توسعه منطقه کمک کرد . توجه داشته باشید که اگر بازار ارمنستان برای کشور مهم است بهترین و اقتصادی ترین و کوتاه ترین مسیر ، مسیر جلفا نخجوان و ایروان است. بعضی افراد برای اینکه کسان دیگری سود نبرند حاضر به زیان کشور هستند و اصولا بازی باخت باخت را بیشتر میپسندند!!
وحید ۲۹ اردیبهشت ۱۴۰۰ | ۰۰:۵۲
جدای از حملات تند و متعصبانه عده ای از همشهریان بنده به این مقاله ، پیام تبریک الهام علی اف به عنوان رئیس جمهور کشوری که اکثریت مطلق مردم شریف و با غیرت آن شیعه هستند به رئیس جمهور رژیم صهیونیستی برای تبریک بمناسبت سالگرد اشغال کشور فلسطین آنهم در روز نکبت و به فاصله کوتاه از روز قدس ، اهانت سنگین و غیر قابل گذشت علی اف به جهان اسلام است. این موضوع نه تنها توسط کسی محکوم نشد بلکه در حد (پیاز داغ مقاله!) کم اهمیت جلوه داده شد . مسلماً ارسال این پیام تبریک از سوی الهام علی اف همزمان با اوج راه پیمایی مردم با وجدان و بیدار جهان بر علیه بمباران بی سابقه و بخاک و خون کشیده شدن بی رحمانه دهها زنان و کودکان مسلمان فلسطینی ، عمق دشمنی طراحان این پیام با اسلام را می رساند که قطعاً دیر یا زود از سوی مردم غیور آذری بی پاسخ نخواهد ماند.
بنده‌ی فانی ۲۹ اردیبهشت ۱۴۰۰ | ۰۴:۵۲
سیاست اصولی رهبرِ دوراندیشِ ما، عدم تغییر در مرزهای بین‌المللی است. براین مبنا، آذربایجان حق دارد، تا پشت مرزهای رسمی خودش - سرافرازانه - بازگردد. اما بعد از آن، و اشغال ارمنستان، درست مثل این است که ایران، هردو کشور آذربایجان و ارمنستان را به‌این دلیل که زمانی خاک پاکِ ایران‌زمین بوده‌اند و به زور روس‌ها از ایران جدا شده‌اند، تسخیر کند. ما، چنین‌کاری را در راستای منافع مردم منطقه نمی‌دانیم؛ و ایکاش دیگران نیز دور اندیشی را از رهبر عاقلِ ما بیاموزند.
... ۲۹ اردیبهشت ۱۴۰۰ | ۰۸:۵۷
باید توجه داشت به دنبال جنگ اخیر قره باغ تنها در حدود 20 کیلومتر از مرز مشترک میان جمهوری اسلامی ایران و ارمنستان باقی مانده است. فقط رسانه های فارسی اینگونه اند . اراضی آزاد شده مال آذربایجان بود بچه تمیز نویسنده نما
مجيد ۲۹ اردیبهشت ۱۴۰۰ | ۰۸:۵۹
با سلام خدمت سایت دیپلماسی ایرانی بنده قبلا رسما به شما ایمیل زدم و نسبت به فعالیت تجزیه طلب ها در کامنتهای مربوط به قره باغ و ترکیه هشدار دادم و برخی از این کامنتها حذف شد ولی نمی دانم چرا دوباره این به این لجن پراکنی ها تریبون می دهید...به هر صورت چرا تایید می کنید؟ باید حذف کنید یا به مردم و مراجع ذیربط پاسخگو باشید چون عملا دارید حمایت می کنید...کم در کردستان و خرمشهر شهید ندادیم حالا شما بهشون بلندگو می دهید؟ فقط کامنتهای بالا رو دقیق بخونید معلوم میشود که چقدر فعالند...
امیر ۲۹ اردیبهشت ۱۴۰۰ | ۰۹:۰۲
انتخابات ایران نزدیک است از غرب کشورسلاح قاچاق میکند شمال غرب کشور در حال دمیدن جنگ قره باغ هستند ،شرق کشور در حال خارج شدن آمریکا از افغانستان و جایگزینی و ناامنی با داعش و......،تحرکات باکو بی مورد و هدف نیست احتمال فتنه ترکی در راه است ،امروز سینوک ارمنستان فردا اذربایجانات ایران اشتهای و ولع مهاجران دشت قبچاق سیری ناپذیر است ،ایران و ارمنستان همیشه سدی در برابر خواسته های خود می‌دیدند و حال با شکست ارمنستان در جنگ قره باغ و انفعال ایران شانس خود را می‌آزمایند ،
حسن ۲۹ اردیبهشت ۱۴۰۰ | ۰۹:۰۷
متاسفانه ارامنه در داخل کشور نفوذ کردن و سیاستهای ضد منافع ایران را دنبال میکنند .
ناشناس ۲۹ اردیبهشت ۱۴۰۰ | ۱۰:۰۸
با سلام و تشکر از ایران دیپلماسی برای انتشار این مقالۀ خوب و تشکر از جناب دکتر موحدیان. همانطورکه ایشان اشاره فرمودند ما در جنگ قره باغ منفعل بودیم، اما هنوز هم دیر نشده است. باید با دولت ارمنستان هماهنگ شد تا جلوی زیاده خواهی های رژیم اشغالگر باکو را بگیریم. حتی در صورتی که نتوانیم حضور مستقیم نظامی داشته باشیم، باید بخشی از نیروهای نیابتی مان را از سوریه یا حتی یمن را به جبهۀ ارمنستان منتقل کرد. یک نکته در تایید سخنان استاد بزرگوار: دفاع از ارامنه، دفاع از اهل کتاب در برابر کفار است. برخلاف پروپاگاندای پانترکیستها، بیش از 70 درصد مردمان جمهوری آران آته ئیست هستند، نه مسلمان.
احمد ۲۹ اردیبهشت ۱۴۰۰ | ۱۰:۰۹
گله سایبری پانترکا ریختن تو سایت از اربابشان باکو و ترکیه و اسراییل که دوشادوش به آنها موشک و پهباد و تجهیزات نظامی میداد برای آزادی به اصطلاح خاک مسلمین و شیعیان دفاع کند و پرچم و نماینده ( وزیر کشاورزی باکو اصالتا یهودی تحصیل کرده در اسراییل ) در باکو به اهتزاز و رایزنی برای ورود و نفوذ شرکتهای اسراییلی در مرز با ایران در حوضه کشاورزی ارتباطات ،مخابرات و.....هستند ،نگرانی این نویسنده بنده خدا را به ارمنی انگ میزند و نفوذ لابی ارامنه ،در صورتی که بزرگترین لابی قومیتی در ایران ترکیه و باکو هستند کمی به اسناد ویکی لیکس و صحبتهای مسولان امنیتی باکو در خصوص استفاده از ظرفیتهای قومیتی آذری ها بر علیه ایران ( پانترکا ) به صراحت سخن گفته شده ،
ناشناس ۲۹ اردیبهشت ۱۴۰۰ | ۱۰:۱۹
یک مورد که فراموش کردم اشاره کنم: ارسال نیروهای نیابتی و حمایت ما از ارمنستان، با بازخورد مثبت آمریکا و اروپا و روسیه روبرو خواهد شد. همگی دوستان ارمنستان هستند. در واقع حمایت ایران از ارمنستان باعث بهبود روابط ما با غرب و تامین منافع ملی خواهد شد.
غلامعلی ۲۹ اردیبهشت ۱۴۰۰ | ۱۲:۲۲
دکتر جان لطفا برو تاریخ را خوب بخوان تا سال 1922میلادی زنگزور متعلق به آذربایجان بود در سال 1922روسها برای اینکه سرزمین مسلمانان را تکه تکه کنند سه منطقه را از آذربایجان گرفتند و دو منطقه از جمله زنگزور را به ارمنی ها دادند و یک منطقه را به گرجی های مسیحی . ضمنا همین ارمنی ها در جنگهای ایران و روس چه خوش خدمتی ها به روسها کردند و همین ارمنی ها از عوامل شکست ایران در مقابل روسها بودند الان هم ادامه سیاستهای روس است که نیروهای خود را در مرز ایران مستقر کرده است پس همسایه بودن با کشور ضعیف تر از ایران به نفع ایران است تا با روسیه که در لباس ارمنی ظاهر شده است
ناشناس ۲۹ اردیبهشت ۱۴۰۰ | ۱۳:۵۰
دیپلماسی جان با این مقاله ها مردم ایران را به دشمن همدیگه تبدیل نکن حالا فرض می کنیم نویسنده محصول جریانات ایرانشهری می باشد و ستون پنجم ارمنی . ایشون وظایفش را انجام میده ولی شما که مثلاً تحصیل کرده و فهمیده هستید و از مریخ که نیامدید تا متوجه نشید در ایران بیش از 30 میلیون ترک آذری وجود دارد و این حرفها شعله ور کردن دشمنی مابین اقوام ایران است شورای امنیت ملی هم در خواب خرگوشی
علی ۲۹ اردیبهشت ۱۴۰۰ | ۱۳:۵۱
کسانی که به آتش جنگ با آذربایجان وتورکیه و در کل با تورکها که جمعیت اکثریت این مناطق را تشکیل می دهند، می دمند یقیناٌ دشمن ایران هستند. راه مقابله با تهدیداتحاد آمریکایی و اروپایی و روسی وچینی، اتحادهای منطقه ای است. اتحاد با تورکیه و آذربایجان و پاکستان و افغانستان و عراق و ترکمنستان و دیگر کشورهای عربی و منطقه ای قطعاٌ به نفع کشور ماست .پنهان شدن پشت روسیه و چین و حتی اتحاد با غرب به نفع کشور مانیست . واقعاٌ شعار نه غربی و نه شرقی یک راهکار منطقی وعقلانی است . دوستی با ارمنستان یا هر اشغالگر دیگر با شعارهای اساسی انقلاب مامنافات دارد. به نظر می آید علیرغم نظرات رسمی کشوردر مورد آذربایجان اشخاصی از جبهه ی اقلیت پان ایرانیستی بر طبل جنگ دوباره می کوبند و می خواهند منطقه دوباره وارد تنش شود.ولی آنچه مسلم است آرامش اصلی ترین نیاز کشور ما به خصوص در مقطع کنونی است . رسیدن آذربایجان به سرزمینهای جدا شده از وطن اصلی اش چگونه می تواند برای کشور ما مخاطره داشته باشد؟ در حالی که حمایت از مظلوم جزیی از آمال انقلاب ما بوده است . شاید روسیه و چین در مقاطعی دوست حکومت ما باشندولی کشورهای منطقه به خصوص تورکیه و آذربایجان هم دوست ملت وهم دوست دولت ماست. اشخاصی که برعلیه دوستی کشورهای منطقه سمپاسی می کنند قطعاٌ نوکر اجانب غربی هستند.
در جواب به علی ۲۹ اردیبهشت ۱۴۰۰ | ۱۵:۴۸
طرفدار حق باش نه قوم نژاد و زبان ،مگر فراموش کردید ساقط کردن پهباد اسراییلی در نطنز از خاک باکو ،مگر فراموش کردید از شهادت هموطن و هم شهریتان مهندس شهریاری که قاتل آن ( جمشید فشی ) با پاسپورت فرودگاهی باکو بدون مهر خروجی از اسراییل بوده و.....همین قومیت گرایی شما باعث تحریک اقوام دیگر و خوشحالی دشمنان ایران و اسلام است نه واقعیت میدانی امروز در قفقاز ،اتحاد منطقه ای که بر پایه قومیت و نژاد باشد بدرد جرز دیوار میخورد نگاهی به اتحادیه عرب بکن ،پان ایرانیست چیست ؟؟؟؟؟ کی میخواهید باور کنید باکو و ترکیه دوست ایران نیستند نمیشود بادید پانترکی و قومگرایی در راستای منافع و سیاستهای دیکته شده باکو و ترکیه اعتماد و اتحاد و حرکت کرد ،هنوز زخم تاریخی آنها سوزش و درد زیادی دارد این تحرکات فقط التیام و مسکن موقت است نه چیز دیگر ،اگر پشت به ایران کنید شما را هم مانند ترکمن‌های سوری مجبور به مزدوری در سوریه لیبی قره باغ و.....خواهید شد اگر زنده بمانید نه آقای خود
حمید ۰۳ خرداد ۱۴۰۰ | ۰۰:۱۲
زنده باد آذربایجان
مجید ۲۰ تیر ۱۴۰۰ | ۰۰:۰۴
اجازه تشکیل دومین دولت ارمنی را در خاک مسلمانان آزربایجان شمالی نمیدهیم‌
عبدالرضا ۳۰ تیر ۱۴۰۰ | ۲۳:۱۹
هر کس در معادلات سیاست خارجی موجودیت 30 ملیون ترک را در ایران در نظر نگیرد از نظر سیاسی دچار شکست فاحشی خواهد شد
سفر ۰۵ شهریور ۱۴۰۰ | ۱۶:۴۲
ترکیه آرزوی اتحاد ترک های منطقه و ایجاد کشور ترکستان را به گور خواهد برد. زنده باد ایران