صلح واقعا ممکن است؟
شاهین های ایالات متحده در برابر سیاست بایدن در قبال ایران
نویسنده: متیو پتی
دیپلماسی ایرانی: چندین مقام سابق دولت ترامپ روز جمعه در گفت و گوی صوتی در برنامه «کلاب هاوس» درباره استراتژی خود برای لابی گری علیه دیپلماسی با ایران در دوران بایدن بحث کردند. میزبان این بحث ریچارد گلدبرگ، مسئول سابق شورای امنیت ملی و مشاور ارشد کنونی «بنیاد دفاع از دموکراسی ها» بود. شنیدن بحث با موضوع «لغو احتمالی تحریم های اقتصادی ایران» برای عموم آزاد بود، اما فقط سخنرانان انتخاب شده توسط ناظران امکان شرکت در بحث را داشتند.
شماری از مقامات سابق دولت ترامپ و طرفداران تغییر نظام در ایران سعی کردند میان ایجاد یک پرونده مترقی برای اعمال فشار علیه ایران و نشان دادن ترقی خواهان به عنوان مماشات کننده نظام های ضد آمریکایی، ارتباط ایجاد کنند. لِن خودورکوفسکی که به طراحی پیام رسانی ترامپ به ایران در وزارت خارجه کمک کرده بود، گفت: «بسیاری در جناح چپ احتمالا حتی از شدت نقض حقوق بشر، آسیب به محیط زیست، نقض حقوق نیروی کار، نقض حقوق زنان، نقض حقوق همجنس گرایان اطلاع ندارند. شاید اگر برخی از موضوعات در این چارچوب ها بیان می شدند، ائتلاف بسیار بزرگ تری وجود داشت تا با روند فعلی سیاست دولت بایدن مخالفت کند.» در همین حال، خودورکوفسکی ادعا کرد که گروه های متمایل به چپ اغلب به دلیل «سیاست ضد اسرائیل» و «ضد سعودی/اماراتی/بحرینی» طرف ایران را می گیرند و حالا، دولت بایدن می خواهد «فشار چهار سال گذشته بر ایران» را خنثی کند.
گابریل نورونها، یکی دیگر از مقامات سابق وزارت امور خارجه، گفت که دولت بایدن ظاهرا «با روسیه و چین» همسو شده است.
مریم معمارصادقی، رئیس موسسه آموزش الکترونیکی توانا برای جامعه مدنی ایران، هم نظرهای مشابهی ارائه داد. معمارصادقی پیشتر پروژه «دیس اینفو» را که ابتدا توسط وزارت امور خارجه برای مقابله با تبلیغات ایران تامین مالی می شد، اداره می کرد؛ این پروژه با حمله به منتقدان آمریکایی سیاست های دولت ترامپ بودجه خود را از دست داد. معمارصادقی گفت: «اگر قرار است سیاست خارجی مترقی باشد، آنگاه باید حقیقتا روی ایران تمرکز شود؛ اما در عوض دولت بایدن با پیروی از رویکرد اوباما، چشم های خود را روی آنچه در ایران اتفاق می افتد، می بندد. آنچه بایدن واقعا انجام می دهد، تلاش برای جلب رضایت یک حوزه انتخابیه داخلی است متمرکز بر این سیاست های "بیدار" است. این سیاست "هویت" است. این "بیداری" است که بر صحنه جهانی منعکس شده. سیاست "قطبی" حول سیاست خارجی تهدیدی برای امنیت ملی ماست.»
دولت بایدن اکنون در حال مذاکره برای بازگشت به برنامه جامع اقدام مشترک است. طبق برجام، قدرت های جهانی توافق کرده اند در ازای محدودیت های جدی در برنامه هسته ای ایران تحریم اقتصادی علیه این کشور را لغو کنند. دولت ترامپ در سال 2018 از توافق خارج شد و کارزار «اعمال فشار حداکثری» را آغاز کرد که به گفته جان بولتون، مشاور امنیت ملی سابق، هدف آن براندازی دولت ایران بود. با گذشت زمان، ایران فعالیت های هسته ای خود را از سر گرفت و ایالات متحده و ایران تقریبا دو بار تا آستانه درگیری نظامی پیش رفتند. فشارهای ناشی از تحریم ها با اعتراض های گسترده در ایران همراه بود. حتی مخالفان دولت کنونی در تهران نیز با کارزار اعمال فشار حداکثری واشنگتن مخالف هستند.
در هفته اول ماه فوریه یک گروه 38 نفره از فعالان نامه ای سرگشاده را امضا کردند و خواستار تغییر نظام در ایران به رهبری ایالات متحده شدند. در اقدامی متقابل، بیش از 200 فعال نامه ای را امضا کردند و از خواسته خود مبنی بر تمدید دیپلماسی ایران و آمریکا و پایان تحریم های اقتصادی سخن گفتند.
سوسن طهماسبی، یک فعال حقوق زنان ایرانی که در ایالات متحده زندگی می کند و رهبری گروه «فمینا» را بر عهده دارد، می گوید کارزار اعمال فشار حداکثری وضعیت را بدتر کرده است: «تحریم های گسترده اقتصادی شرایط را برای ایرانی ها بدتر کرده و سبب شده فعالان جامعه مدنی به طور مرتب هدف قرار بگیرند و به همکاری با قدرت های خارجی متهم شوند. فعالیت آنها یک مساله امنیتی و ادامه کار برای فعالان داوطلب بسیار دشوار شده است. شک دارم با توجه به اینکه تحریم ها بیشترین فشار را بر مردم عادی وارد می آوردند، بتوانند به هدف تغییر نظام خود برسند.»
مقامات دولت بایدن نیز این کارزار فشار را ناکام خوانده و قول داده اند که با هدف بازگشت به دیپلماسی به برجام بازگردند.
اما بیشتر مباحثات در کلاب هاوس روی حمله به گروه های طرفدار توافق 2015 متمرکز بود. کامرون خوانساری نیا، مدیر اتحادیه ملی دموکراسی در ایران که طرفدار تغییر نظام است، به طرفداران دیپلماسی بین ایالات متحده و ایران حمله کرد و شورای ملی ایرانی-آمریکایی (نایاک) را «نیروی منفی» و «فاقد اعتبار» خواند.
نایاک هم در بیانیه ای اعلام کرد از بحث و گفت و گو استقبال و به آن تشویق می کند و معتقد است که همه باید بتوانند حرف خود را بزنند حتی اگر با مواضع و سیاست های این شورا مخالف باشند: «لازم به ذکر است نتایج نظرسنجی ها نشان می دهد اکثریت قریب به اتفاق آمریکایی ها، ایرانی ها و سایر کشورها، با موضع ما موافق هستند که ایالات متحده باید به توافق هسته ای ایران برگردد.» در این بیانیه چندین شرکت کننده در جلسه در کلاب هاوس به استفاده از «منابع دولتی ایالات متحده» برای «حمله به مخالفان داخلی» متهم شدند و همچنین این ادعا مطرح شد که بنیاد دفاع از دموکراسی ها و سایر گروه های طرفدار تغییر نظام در ایران منابع منابع مالی خود را پنهان می کنند و احتمالا بودجه آنها توسط «عوامل خارجی» تامین می شود که قصد «اختلال در دموکراسی ایالات متحده» را دارند. در این بیانیه همچنین آمده: «غم انگیز است که این منافع نه تنها زندگی ایرانی ها را نابود و آنهایی را که به دنبال حقوق خود هستند تضعیف می کند، بلکه آمریکایی هایی را که خواهان جنگ نیستند نیز تضعیف می کند. امیدواریم که فرصتی برای گفت و گوی واقعی در مورد مسائل موجود در جامعه ما فراهم شود و بحث درباره بازگشت به برجام به طور درخور صورت بگیرد و نه در چارچوب یک موضع گیری ایدئولوژیک و حملات دشمنان دموکراسی.»
لوگان بایروف، مدیر ارتباطات «جی استریت» هم گفت که سازمان او بسیار مفتخر است که در حمایت از دیپلماسی با یک ائتلاف بزرگ و گروهی از شرکا از جمله نایاک همکاری می کند. او افزود: «ادامه سیاست های دولت ترامپ نهایتا ایالات متحده و اسرائیل را به انتخاب بین پذیرش یک جنگ فاجعه بار و مهلک در خاورمیانه یا پذیرش ایران مجهز به سلاح هسته ای وادار می کند. اینکه [مقامات دولت ترامپ] مدام به استدلال های مزخرف خود ادامه می دهند، خشم آور است. ما اعمال فشار حداکثری را به طور کامل دیدیم و نتیجه ای نداشت. وضعیت ما اکنون به تمام معنا از وضعیت تحت برجام بدتر است. کار شایسته ای که باید انجام دهید این است که شکست را بپذیرید و بی سر و صدا از آن رویکرد فاصله بگیرید.»
منبع: ریسپانسیبل استیت کرفت / تحریریه دیپلماسی ایرانی 34
نظر شما :