خطر آسیب دیپلماتیک ضعف جسمانی بایدن برای ایالات متحده

نویسنده: بوریس اپشتین

دیپلماسی ایرانی: اگرچه بسیاری هفته گذشته به فیلم های ویدئویی جو بایدن که نتوانست به راحتی از پله های هواپیمای شخصی رئیس جمهور (ایر فورس وان) بالا برود خندیدند، اما واکنش عمیق درست تر به این ویدیوها ابراز نگرانی عمیق درباره ایالات متحده بود. گذشته از نگرانی صادقانه برای سلامتی سرنشین فعلی دفتر بیضی، آمریکایی ها همچنین باید نگران این مساله باشند که ضعف های مکرر جسمانی بایدن برای وضعیت ایالات متحده در سراسر جهان و در داخل کشور چه معنایی خواهد داشت.

تنها 24 ساعت پیش از «سفرهایی که ماجرای آن در سراسر جهان شنیده شد» ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه، با تمسخر بایدن را فراخواند و رئیس جمهوری آمریکا را برای یک مباحثه مجازی زنده به چالش کشید. در حقیقت، پس از آنکه بایدن گفته بود معتقد است که حاکم مستبد روسیه قاتل است، پوتین هیچ زمانی را برای حمله صریح به مشکلات سلامتی بایدن تلف نکرد و گفت: «برایت آرزوی سلامتی دارم.»

در همان روز، در اجلاس آمریکا و چین در آلاسکا، رهبران هیأت چینی وزیر خارجه آنتونی بلینکن را تحت فشار گذاشتند و خجالت زده کردند. طرف چینی اینطور ظهار داشت که حزب کمونیست چین اعتقاد دارد که دولت کنونی آمریکا در موضع قدرت نیست.

بدین ترتیب، چین و روسیه که دو دشمن و رقیب اصلی ایالات متحده به شمار می روند، با صدای بلند جو بایدن و گروه او را به سخره گرفتند. واکنش رئیس جمهوری ایالات متحده چه بود؟ صحنه ای از سکندری خوردن رئیس اجرایی ایالات متحده روی پله های هواپیما به نمایش گذاشت.

چین در نمک پاشیدن به این زخم آشکارا از طریق خرید حجم زیادی از نفت ایران و ونزوئلا تحریم های اعمال شده توسط ایالات متحده را به چالش کشید. عبارت «شرمساری بین المللی» هم نمی تواند توصیف درخوری برای شدت فاجعه باشد. 

وقتی یک قدرت بزرگ بدون سکان دار بماند، عواقبی برایش خواهد داشت؛ عواقبی که پیشتر هم شاهد آن بوده ام. من متولد مسکو هستم و به همراه خانواده ام پناهجویانی یهودی از روسیه بودیم که گرایشی به چپ نداشتیم که یعنی من نمی توانم یک جاسوس باشم. در اواخر دوران برژنف و دوران کوتاه مدت نخست وزیری یوری آندروپوف و کنستانتین چرننکو در اتحاد جماهیر شوروی، بچه کوچکی بودم اما باز هم این عواقب فاجعه بار را تجربه کردم. هر سه نفر آنها بالای ابرها سیر می کردند و اصلا به نظر نمی رسید که قدرت و کنترل واقعی در کشور پهناوری که باید اداره می کردند، داشته باشند.

اتحاد جماهیر شوروی از هژمونی که در جنگ جهانی دوم در سال 1945 آلمان نازی را در جبهه شرقی شکست داد، در سال 1985 به یک مضحکه تبدیل شد و در سال 1991 دیگر حتی وجود خارجی نداشت. این واقعیت که سران اتحاد جماهیر شوروی فرسوده بودند، نقش قابل توجهی در نابودی سریع این قدرت جهانی داشت.

اتحاد جماهیر شوروی نه تنها به این دلیل که دشمنانش مدام به نبود رهبری کاربردی در آن اشاره می کردند احترام بین المللی را از دست داد، بلکه ضعف رهبران آن تاثیرات ملموسی بر دیپلماسی و سیاست داخلی داشت. رئیس جمهوری ریگان یک مرتبه گفت که نمی تواند با اتحاد جماهیر شوروی مقابله کند چون سران آن مدام می میرند. به علاوه، مردم روحیه و اعتماد خود را به دولت از دست دادند. این شامل ارتش، طبقه کارگر و طبقه سیاسی جوان تر نیز می شد و همگی تا اندازه ای ناامید شدند که کشور نیز در تقلیدی از نخست وزیران آن به طور موثر از کار افتاد.

نمی خواهم بگویم ایالات متحده در معرض خطر سقوط کامل است چون جو بایدن نمی تواند با همه توان خود کار کند. مخاطره وضعیت فعلی بایدن این است که آمریکا سقوط خواهد کرد و موقعیت خود را در صحنه جهانی از دست خواهد داد. به علاوه، این خطر جدی وجود دارد که نقاط ضعف بایدن سبب شوند روحیه و اعتماد به آمریکا تا نقطه غیرقابل بازگشت نابود شود یا به نقطه ای برسد که بازگشت از آن بسیار دشوار خواهد بود.به نظر نمی رسد اظهارات بایدن در کارزار انتخاباتی سال 2020 درباره اینکه «آمریکا بازگشته»، چندان قابل تحقق به نظر نمی رسد و این در حالی است که بسیاری از حامیان و نمایندگان او بارها درباره اینکه دولت بایدن «وقار رهبری آمریکا در داخل کشور و احترام رهبری آمریکا در صحنه جهانی» را احیا می کند، وعده می دهند. واقعیت های ریاست جمهوری بایدن تاکنون بسیار متفاوت از اظهارات او و مقامات دولتش بوده اند.

منبع: نیوزویک / تحریریه دیپلماسی ایرانی 34