آلمان پس از مرکل

دیپلماسی ایرانی: «آنگلا مرکل»، رهبر حزب دموکرات مسیحی (CDU) از سال ۲۰۰۵ تا کنون بر کرسی صدارت آلمان تکیه زده (چهار دوره متوالی) و رکورد دار دوران صدراعظمی در این کشور است. وی اما مدتی پیش اعلام کرده بود که دیگر برای انتخابات سراسری آلمان که قرار است در ماه سپتامبر ۲۰۲۱ برگزار شود، نامزد نخواهد شد. او همچنین در سال ۲۰۱۸ از ریاست حزب حاکم نیز استعفا داده بود و «آنگرت کرامپ کارن باوئر» به عنوان جانشنین او انتخاب شده بود که به طور همزمان، مسئولیت وزارت دفاع کابینه مرکل را نیز برعهده داشت. 

این تصمیم مرکل، برای کنار کشیدن از رهبری حزب اتحادیه دموکراتیک مسیحی و خودداری از نامزدی برای صدراعظمی در سال ۲۰۲۱ به معنای آغاز عصر جدیدی در سیاست آلمان است.

حضور خانم کارن باوئر البته در این جایگاه چندان طول نکشید و پس از بروز مشکلات جدی در انتخابات ایالت تورینگن، که «بحران سیاسی تورینگن» نام گرفت، به خاطر خطا و اشتباهی که در کمک گرفتن از جریانات راست افراطی مرتکب شده بود، ناچار به کناره گیری شد و در فوریه ۲۰۲۰ از سمت خود کناره‌گیری کرد. او همچنین از انصراف از نامزدی احتمالی برای صدراعظمی آلمان خبر داد و گفت تا برگزاری انتخابات درون حزبی، برنامه‌ریزی و هدایت حزب را ادامه خواهد داد.

روز شنبه ۱۶ ژانویه 2021، در کنگره حزبی دموکرات مسیحی ها که به دلیل همه گیری کرونا با تاخیر و به شکل آنلاین برگزار شد، ۱۰۰۱ نماینده حق رأی داشتند. آنها در این جلسه رهبر جدید حزب را انتخاب کردند. رهبر جدید باید انتخابات سراسری سپتامبر ۲۰۲۱ را که به انتخاب صدراعظم جدید این کشور منجر می شود، هدایت کند.

در جریان این رای گیری، «آرمین لاشت» توانست بر دو رقیب دیگر خود غلبه کند. در دور اول «آرمین لاشت» و «فردریش مرتس» بیشترین آرا را به خود اختصاص دادند و به دور دوم راه یافتند. این در حالی بود که «نوربرت روتگن» با قرار گرفتن در جای سوم، در همان دور نخست از رقابت کنار رفت. 

«آرمین لاشت» سیاستمدار ۵۹ ساله آلمانی، حقوق خوانده است و در طول فعالیت حزبی خود ابتدا به عنوان روزنامه نگار کار می کرد. او در سال ۱۹۹۴ به پارلمان آلمان راه یافت و در سال ۱۹۹۹ به عضویت پارلمان اروپا درآمد. در سال ۲۰۰۵ وی عضوی از دولت ایالتی «نوردراین وستفالن» شد. او در سال ۲۰۱۲ رئیس حزب در ایالت شد و در سال ۲۰۱۷ به نخست وزیری این ایالت - که پرجمعیت‌ترین ایالت آلمان است - انتخاب شد. 

جمهوری فدرال آلمان، مبتنی بر دمکراسی پارلمانی است. شرکت‌کنندگان در انتخابات پارلمانی (بوندستاگ) آلمان، مستقیما صدراعظم را برنمی‌گزینند. مجلس باید پس از پایان انتخابات و حداکثر یک ماه پس از آن برای انتخاب صدراعظم تشکیل جلسه دهد. نامزد اصلی آن حزبی که بیش از سایر احزاب رای به دست آورده باشد، به عنوان صدراعظم انتخاب می‌شود.

با وجود پیروزی لاشت، هنوز مشخص نیست که چه کسی از سوی حزب دموکرات مسیحی به عنوان نامزد اصلی کرسی صدراعظمی آلمان معرفی می‌شود و اعضای این حزب در تابستان در این خصوص تصمیم‌گیری خواهند کرد. با این حال با انتخاب لاشت، زمینه برای حضور او در انتخابات سراسری سپتامبر ۲۰۲۱  در آلمان و جانشنی آنگلا مرکل هموار شد. خانم مرکل تا زمان برگزاری انتخابات همچنان در سمت خود به عنوان صدر اعظم آلمان باقی خواهد ماند و پس از آن صندلی خود را به رهبر حزب پیروز واگذار خواهد کرد.

«آرمین لاشت» یک آلمانی از تبار بلژیکی و مسلط به زبان فرانسوی است. او معتقد است که تنوع قومی و مذهبی باید به عنوان یک فرصت برای آلمان دیده شود نه یک تهدید. از این رو همکاران دموکراتش به وی لقب آرمین ترک را دادند. سراب گولر، مشاور ترک تبار سابق لاشت و معاون فعلی یکی از وزارتخانه های دولت ایالتی نوردراین وستفالن دربارۀ لاشت می گوید: «او نخستین سیاستمدار این کشور بود که به جامعۀ مهاجران این حس را داد که آنها مهم هستند و دغدغه هایشان در نظر گرفته خواهد شد.»

از این رو اغلب روزنامه های ترکیه، از وی با عنوان «آرمینِ ترک» توصیف کرده و از قدرت گرفتن او ابراز شعف کردند. تا جایی که می توان گفت همشهری ها و هم ایالتی های آرمین لاشت در نوردراین، به اندازه ترک ها و رسانه های ترکیه در مورد انتخاب او به عنوان رهبرحزب، ابراز خوشحالی نکردند. در واقع ترک ها امیدوارند در دوران اقتدار این سیاستمدار، روابط ترکیه و آلمان وضعیت مطلوب تری پیدا کند.

باید در نظر داشت که او برای ترک ها ۲ ویژگی مهم دارد: علاوه بر این که ترک ها را دوست دارد و حامی مهاجران است، او بسیار ضد گروه پ.ک.ک است و پ.ک.ک را به عنوان یک گروه تروریست می شناسد. بنابراین انتظار می رود در صورت به قدرت رسیدن لاشت، روزهای سختی در انتظار پ.ک.ک باشد. 

بر اساس اطلاعات منتشر شده از سوی نهادهای امنیتی ترکیه، آلمان بزرگترین پایگاه مالی پ.ک.ک در اروپاست و این گروه، هر سال ده ها میلیون یورو پول در آلمان به دست می آورد. بخشی از این پول، به صورت وجه نقد و اعانه از خانواده های هوادار پ.ک.ک اخذ می شود و بخش های دیگر نیز مربوط به تجارت های سیاه پ.ک.ک در حوزه های قاچاق انسان و مواد مخدر است. لذا در چنین شرایطی، برای ترکیه و آلمان مهم است که مداوماً با همدیگر هماهنگی و همکاری اطلاعاتی داشته باشند. اگر چه آلمان معمولاً با ترکیه همکاری می کند اما از بیم درگیری دوقطبی ترک ها و کردها، در برخی موارد نیز مجبور است از سیاست موازنه تبعیت کند. حالا ترکیه امیدوار است در شرایط جدید، کار برای پ.ک.ک دشوار شود.
ناظران سیاسی بر این باورند که در میان گزینه‌های موجود، لاشت بیش از دیگر گزینه‌ها به آنگلا مرکل نزدیک و سیاست‌های این دو نفر بسیار به یکدیگر شبیه است. او از وفاداران مرکل است و همیشه از استراتژی مرکزگرایی که مرکل به حزبش تحمیل کرده، دفاع کرده است. با این حال نظرسنجی ها نشان می دهند که لاشت، شانس زیادی برای جانشینی مرکل، در ماه سپتامبر ندارد. بنابراین پیش بینی سیاست های آلمان در دوران پس از مرکل بسیار دشوار است.