هفتمین بخش از دهمین سال سلسله یادداشت های سرکیس نعوم

عراق هرگز به ایران از پشت خنجر نمی زند

۱۰ خرداد ۱۳۹۹ | ۲۰:۰۰ کد : ۱۹۹۱۸۵۳ اخبار اصلی خاورمیانه
نویسنده خبر: سرکیس نعوم
ایران نمی پذیرد که عراق از دایره نفوذش خارج شود برای این که گذرگاه حیاتی برای آن مسحوب می شود. علاوه بر آنها دشمنان ایران، در راس آنها امریکا، از این موضوع خبر دارند و به آن معترفند و برای همین مانعی از نفوذ یا نقش آفرینی آن در عراق نمی شوند.
عراق هرگز به ایران از پشت خنجر نمی زند

دیپلماسی ایرانی: امسال دیپلماسی ایرانی دهمین سال از یادداشت های متوالی سرکیس نعوم را متفاوت از سال های گذشته منتشر می کند، چرا که امسال آگاهی بیشتری از او و دیدگاه هایش دارد. در دیداری که در تهران با او داشتم متوجه شدم که او ایران را دوست دارد، طرفدار انقلاب اسلامی است "چرا که با ظلم مخالف است" و می گوید حکومت سابق ایران را که حکومت شاهنشاهی بوده، حکومت ظالمی می دانسته که اراده ای از خود نداشته است. با سیاست های امریکا مخالف است و آن را در جهت استثمار کشورهای دیگر و تصاحب اختیار و توانایی هایشان می داند اما واقعگراست و اعتقاد دارد نمی توان امریکا را نادیده گرفت. می گوید در طول بیست سال سفر مداومی که به امریکا داشته و با مقام های مختلف فعلی و سابق امریکایی در ارتباط بوده و گفت وگو داشته است، امریکا را خوب می شناسد. امریکا را به خاطر مردمان خوبش، دنیای پیشرفته اش و زندگی مدرنش دوست دارد، اما همواره به سیاست های سلطه جویانه امریکا انتقاد داشته است. او همچنین می گوید که ارزش قلمش را بالاتر از هر چیز می داند و هرگز حاضر نیست آن را بفروشد. نعوم همچنین گفت با وجود این که می توانسته از سال ها قبل شناسنامه امریکایی بگیرد اما این کار را برای خود خفت می داند و هرگز حاضر به انجام این کار نشده است و هر دفعه مانند هر شهروند لبنانی به سفارت امریکا می رود و برای سفر به این کشور ویزا می گیرد. 

سرکیس نعوم حدود دو ماه قبل از این که به امریکا برود و یادداشت های هر ساله اش را تهیه کند، در ایران بود. برای همین توانستیم امسال با او هماهنگ کنیم که بر خلاف دو سال اخیر، یادداشت هایش را به طور کامل در اختیار ما قرار دهد تا شامل محدودیت هایی که روزنامه النهار برای خوانندگانش ایجاد کرده است، نشویم. در این جا دیپلماسی ایرانی هفتمین بخش از سلسله یادداشت های سرکیس نعوم را منتشر می کند:


برای پژوهشگر امریکایی فعلی که در گذشته مشارکت فعالی در فرایند صلح خاورمیانه، از ابتدای شکل گیری آن تا زمانی که به مرگ بالینی رفت، داشت، توضیح دادم که عراقی های شیعه ای که روزگاری برای فرار از ستم صدام حسین به ایران پناه آوردند، در حال حاضر از نوع و شیوه معامله با آن دلخورند. ایرانی که وقتی به آنها نیاز داشت مسلحشان کرد و آموزششان داد و کمکشان کرد که به امریکا اجازه دهند مستقیما دخالت نظامی کند و عراق را اشغال کند تا حکومت مستبد صدام حسین را کنار بزند. بعد از آن ایران از آنها حمایت کرد تا در برابر امریکا مقاومت کنند تا وادار شود عراق را ترک کند، همچنین سنی های عراق را نیز برای رسیدن به این هدف ترغیب کرد. با این وجود الآن فضای شیعی به شدت از ایران دلخور است. چرا؟چرا بخش مهمی از شیعیان عراق از ایران و نقش آن در کشورشان دلگیرند. در ادامه گفتم: «البته آنها از حکومت اسلامی در ایران برای این که در آن روزهای سخت به آنها کمک کرد کمال قدردانی و تشکر را دارند. و قطعا از پشت به ایران خنجر نخواهند زد، و حاضر هم نخواهند شد که عراق دوباره تهدیدی نظامی هم برای ایران و هم برای هر دولتی که بر آن حکومت کند، تبدیل شود. اما در عین حال نمی پذیرند که کشورشان سیاره ای در منظومه ایرانی باشد و وابسته به تهران و جایی برای اجرای سیاست های آن باشد. علاوه بر آن، شیعه بودن آنها هرگز نمی تواند به معنای دست کشیدن آنها از عرب بودنشان شود با وجود این که برادران اهل تسننشان یا بعضی از آنها که اکثریت ملت عرب را تشکیل می دهند، سختی های بسیاری را بر آنها تحمیل کردند. این وابستگی قومی می تواند چارچوبی برای روابطشان با ایران و کشورهای مختلف عربی تعریف کند که فایده آن به همه می رسد.»

در ادامه تاکید کردم، در هر صورت ایران همچنان در عراق حضور فعال دارد با وجود این که تظاهرات سراسری که به راه افتاده بود مستقیما کسانی را هدف قرار داد که بعد از آزادسازی عراق از حکومت صدام حسین بر آن حکمرانی کردند و از حمایت ایران برخوردار بودند. افرادی که به دلیل فساد و عدم ساخت کشور جدید عادلی برای آنها از سوی تظاهرات کنندگان مورد هدف قرار گرفتند. ایران نمی پذیرد که عراق از دایره نفوذش خارج شود برای این که گذرگاه حیاتی برای آن مسحوب می شود. علاوه بر آنها دشمنان ایران، در راس آنها امریکا، از این موضوع خبر دارند و به آن معترفند و برای همین مانعی از نفوذ یا نقش آفرینی آن در عراق نمی شوند. اما از این که ایران به واسطه دست نشانده هایش بخواهد در عراق حکومت کند را به دلایل مختلف نمی پذیرند، و طبیعتا در پی آن نمی توانند بپذیرند که ایران سیاست های مربوط به کشورش را به گونه ای دنبال کند که تماما به ضرر آنها باشد. 

سرکیس نعوم

نویسنده خبر

سركيس نعوم، نويسنده و روزنامه نگار مشهور لبناني ويكي از ستون نويسان روزنامه النهار است. وی در سال 2011 جایزه جهانی جبران خلیل جبران را در استرالیا دریافت کرد. ...

اطلاعات بیشتر

کلید واژه ها: عراق ایران و عراق ایران و عراق و امریکا سلسله یادداشت های جدید سرکیس نعوم


( ۱۴ )

نظر شما :

هیچکس ۱۰ خرداد ۱۳۹۹ | ۲۲:۵۳
به نظرم توی عراق چنتا اشتباه استراتژیک کردیم ۱_ نمایش نفوذ و قدرتمون چه به مردم خودمون و چه به مردم عراق وبالیدن بر ان و غره شدن . ۲_در گاهی موارد دایه بهتر از مادر بودن که باعث بدبینی مردم عراق شد. ۳_ طلب نکردن غرامت جنگی که عملا نسل جدید از گناهکار بودن خودشان در جنگ بی خبرند و خیرا هم لقب شهید به صدام داده اند و حتی خودشان را محق میدانند!! به شخصه با عراق های زیادی بخث داشته ومیدانم که دقیقا تک کمکی که به ما شده با چشم دست های توطئه برای نابودی جهان عدب نگاه میکنند و سیل کمک ها به خودشان را نادیده میگیرند و تک کمک ایران کنترا را بویل میکنند!! ۴_حمایت نکردم ما از قوم بزرگ و ایرانی کرد در عراق . ۵_ قاطع نبودن کشور ما در بسیاری از مسائل و نشان دادن ضعف و متغییر بودن تصمیمات و چند دستگی که اخیرا حتی مقابل کشور افغآنستان هم ضعف درعملکرد که نشان از کندی و پوسیدگی سیستم‌ماست باعث زیان های و سوختن سرمایه گزاری چندین ساله ما شده
عزادار ۱۱ خرداد ۱۳۹۹ | ۰۳:۴۵
بخدا همینکه بتوانند از پشت خنجر میزنند!.یعنی هیچ کدام از مسئولین عراقی در ترور و شهادت سردار دلها با آمریکا همکاری نداشتند؟
افخمی ۱۱ خرداد ۱۳۹۹ | ۰۷:۴۳
اگر برای پر کردن صفحات باشد عرضی نداریم ولی از افاضات جناب سرکیس و دوستانش هم فیضی نمی بریم.
milad ۱۱ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۲:۵۸
من اهل اهوازم. شهر اهواز ترکیبی از اقوام فارس و عرب هست. ما با هم زندگی میکنیم، با هم همکار هستیم و حتی با هم ازدواج هم میکنیم. اما تفاوت های فرهنگی ما قابل کتمان نیست و هم فارس ها و هم عرب ها با اون کنار اومدن. اکثریت عرب های خوزستان اصالتشون به عشایر کشور عراق برمیگرده برای همین از نظر خونی با عراقی ها پیوندهای محکمی دارن و از خلق و خو و نظراتشون نسبت به ایران کاملاً آگاه هستن. شیعیان عراق بیش از اینکه بواسطه شیعه بودن خودشون رو به ایران نزدیک بدونن بواسطه عرب بودن دوست دارن بخشی از جهان عرب باشن و طبیعی هم هست. اما متأسفانه خیلی از هموطنان ما دچار این اشتباه میشن که شعیان عراق انگار از کشورشون بیزارن و عاشق ایران هستن. ما باید یکبار برای همیشه این نکته رو درک کنیم که هیچ انسانی در دنیا نگاه سلطه طلبانه کشور دیگری بر سرزمین خودش رو تحمل نمیکنه و اشتباه ایران هم همین نگاه از بالا به پایین به شیعیان عراق بود که منجر شد به اعتراض بی سابقه در کربلا و نجف بر علیه ایران که به نظرم خیلی از مسئولین رو شوکه کرد.
سورنا تبریزی ۱۱ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۸:۴۵
شرایط این سالها (و احتمالا مذاکره ی آینده با دولت امریکا صرف نظر از دموکرات یا جمهوریخواه بودنشان) ، بهترین زمان برای تغییر پارادایم حکومت ایران از "شیعه گرایی" صرف به "آریایی گرایی" است. ما در عراق و سوریه و ترکیه از کوردهای هم تبار و هم فرهنگمان غافل شدیم ، از افغانستان و تاجیکستان و پاکستان غافل شدیم و تازه فهمیدیم که عرب ها چه سنی و چه شیعه ، بالاخره عرب هستند و اگر گوشت همدیگر را بخورند استخوان ها را دور نمی ریزند. البته ما به لحاظ مبانی تشیع میتوانیم در کشورهای مهم منطقه مثلا ترکیه ، عربستان سعودی ، یمن ، عراق ، آذربایجان ، پاکستان ، هند و ... نقش آفرینی کنیم ولی این باید اولویت دوم ما باشد و اولویت اول ما تشکیل مرزهای تمدنی با دوامی باشد که میتوانیم با آریایی تبار ها بسازیم. علاوه بر این توازن ، توازن منفی میان بلوک امریکا و بلوک چین-روسیه نیز از بار فشار های سنگین اقتصادی و رسانه ای روی ایران بکاهد و راه نفس تازه ای به این کشور دهد . ۱-توازن میان شیعه گرایی و آریایی گرایی ۲- توازن میان شرق و غرب
خسرو ۱۱ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۹:۴۵
به نظر من اشتباه اول ایران این بود که انفجار احساسات وغرور ملی مسلط شدن برعراق و چشم پوشی از دریافت خسارات جنگ ، باعث طلبکار شدن دولت عراق شد ، دوم دولت ایران در دام پانکردیسم افتاد و باعث شد امتیازات فراوانی به احزاب کردی عراق داده شد ( شامل فدرالیته تا یک ثانیه مانده به استقلال و در آمد انبوه نفتی بیشتر از سهم جمعیتی ) و پ ک ک با همکاری داعش مناطق بسیاری از عراق و سوریه را هدف تاخت وتاز قرار داد ، نیروهای پ ک ک اول با ریش و سیبیل و قیافه داعشی شهرها و مناطق مختلف را کشتار وغارت می کردند و سپس با ریش تراشیده و سلاحهای امریکایی و اسراییلی با یک سیاه بازی ، مناطق مورد اشاره را تصرف کرده وقهرمان می شدند ، حال دولت ایران باید هرچه سریعتر مذاکرات طلب خسارت جنگی و تعیین مرزها را بادولت عراق شروع کند و در ضمن به دولت عراق در بسط حاکمیتش (کم کردن اختیارات اقلیم تا حد استانهای ایران ) در مناطق شمال عراق و اقلیم همکاری کند که فدرالیته به شکل فعلی در عراق حتما منجر به تجزیه عراق خواهد شد و امنیت ملی ایران نیز به خطر می افتد
ابراهیم قدیمی ۱۲ خرداد ۱۳۹۹ | ۱۲:۱۳
جولیوس سزار را هشت تن ازسناتورهای روم باخنجر در تاتر روم ترور کردند. از جلو از پشت سر. جولیوس سزار دربین انها بروتوس دوست صمیمی خود را هم دید و میگویند اخرین جمله اش این بود( بروتوس تو هم).ای بسا شه را بکشته فر او در سیاست وکسب منافع همه چیز امکان پذیر است.با دوستان نیز باید با چشم باز معاشرت و ارتباط داشت.
مسعود ۱۳ خرداد ۱۳۹۹ | ۲۲:۵۷
عراقی ها "امام حسین " علیه اسلام را شهید کردند !؟ چه تضمینی وجوددارد که چنین معامله ای را با ما نکنند !؟ می گویند :"سیاست هنر ممکن است " ما باید آمادگی کامل برای هر احتمالی را داشته باشیم و درعین حال حضور فعال وانقلابی خویش را در عراق با اقتدار کامل حفظ کنیم .
مسعود ۱۷ تیر ۱۳۹۹ | ۱۳:۵۵
به امام حسین ازپشت خنجرزدندما که چیزی نیستیم.
یک خوزستانی ۲۰ تیر ۱۳۹۹ | ۱۸:۳۶
پاسخ به milad نمیدانم چرا حرفهای شما شباهت زیادی به دشمنان ایران و روابط حسنه ایران و عراق دارد ، صحبت از جهان عرب کردید ، کدام جهان عرب ؟ فعلأ که در حال عادی سازی رابطه با اسرائیل هستند و از پشت به فلسطینی ها خنجر زدند ، مگر فلسطینی ها جزو جهان عرب نیستند پس چگونه این عربهای خبیث خود فروخته دارن در روز روشن خیانت میکنند و اشغال غیر قانونی سر زمینهای فلسطین را نادیده میگیرند ، جهان عرب یکبار وجهه سیاسی پیدا کرد که رهبر فقید مصر جمال عبدالناصر تمام اعراب را علیه صهیونیسم متحد کرد و رسمأ به فلسطینی ها اجازه داد در خاک مصر دوره های نظامی ببینند ، ابهت و محبوبیت ناصر بقدری بود که تا امریکا هم رسید و سیاه پوستانی که مسلمان بودند و یا مسلمان شده بودند ناصر را که تئوری انقلابی خود را در سه دایره : جهان عرب ، جهان مسلمانان ،جهان افریقا پایه گزاری کرده بود قبول داشتند و چیزی بنام شیعه یا سنی مطرح نبود چون هرچی باشه همسر ناصر بانوی ایرانی بود......بعد از فوت ناصر جهان عرب دوباره بطرف غرب استعمار گر و چپاولگر رفت و تا به امروز تمام آن تئوری ها را دور زدند و دشمنی با صهیونیسم را تبدیل کردند به دشمنی با ایران اسلامی در حالیکه در زمان شاه ملعون ایران ، شاه دشمن عربها بود و در خیانت به ایران بحرین را دو دستی تقدیم انگلیس خبیث کرد آنهم بدون رفراندم..... در آنروزها عده ای مثل عوامل خود فروخته که در کربلا ، نجف ، تخریب کنسولگری ایران در بصره سرسپردگی به بیگانگان را در بحرین نشان میدادند که به معنای وحدت و ملحق شدن به جهان عرب نبود بلکه کنترل مطلق عربها توسط غرب بود ، فعلأ بحرین محل تردد اسرائیلی ها شده و دیدیم که چه بر سر فلسطین آمد که اگر خیانت همین جهان عرب نبود امروز خاورمیانه در این همه بحران فرو نمیرفت که خوب همه چیز ریشه تاریخی دارد خوبست کمی انصاف داشته باشیم و از وجدان خودمان سوأل کنیم که خداوند پیامبر اسلام را برای همین عربهای جاهل فرستاد که دختران را زنده بگور میکردند و باز هم باید سوأل کرد چرا در کربلا امام حسین و یارانش را قتل عام کردند ؟ جاهلیت از بین نرفته چون صدام را هم دیدیم که چگونه فکر میکرد میتواند خوزستان را بگیرد و با کارت خلق عرب وارد شد اما با کارت ایران یکپارچه مفتضحانه هم شکست خورد وهم عراق را در تاریخ تحقیر کرد و امریکا او را از سوراخ مخفیگاهش بیرون کشید حتی پسران او را امریکا کشت ، فعلأ عراق گرفتار امریکا شده که از بالا به عراق مینگرد نه ایران اسلامی که دست اخوت و برادری به همه داده و با توجه به تمام مشکلات اقتصادی ناشی از تحریمهای امریکا ، ایران میزبان میلیونها نفر پناهنده افغانستانی و صدها هزار نفر پناهند عراقی و پاکستانی شده است .
یک خوزستانی ۲۰ تیر ۱۳۹۹ | ۱۸:۴۰
پاسخ به (مسعود) با نظر شما موافق هستم .