امریکا برای ابراز گلایه از عراق هیچ فرصتی را از دست نمی دهد
حمله به آرامکوی عربستان و بهره برداری پمپئو برای فشار به عبدالمهدی
دیپلماسی ایرانی: حمله پهپادی به تاسیسات نفتی آرامکو در عربستان همچنان برای امریکایی ها و غربی ها غامض است. با وجود این که انصار الله یمن مسئولیت این حمله را بر عهده گرفته و آن را واکنشی به حملات دژخیمانه حکومت عربستان سعودی علیه مردم بیگناه یمن دانسته، اما عربستانی ها و امریکایی ها ادعا می کنند که این حمله به دلیل دقت، قدرت و گستردگی آن نمی تواند از سوی انصار الله یمن صورت گرفته باشد و حتما قدرتی غیر از انصار الله یمن این کار را کرده است. چرا که قدرت و توانایی های نظامی انصار الله در حدی نیست که بتواند این حمله توسط آنها صورت گرفته باشد. فرض امریکایی ها این است که این حمله از شمال عربستان صورت گرفته است.
مایک پمپئو، وزیر امور خارجه امریکا در وهله اول بدون هیچ سند و مدرکی عراق را متهم کرد که این حملات از خاک آن صورت گرفته، اما ساعاتی بعد، پس از آن که با عادل عبدالمهدی، نخست وزیر عراق تلفنی صحبت کرد، حرف خود را پس گرفت و اعلام کرد که به یقین رسیده که این حمله از خاک عراق انجام نشده است.
پمپئو فکر می کرد نزدیکترین مسیری که از خاک ایران نباشد و بتواند منافع عربستان را هدف قرار دهد عراق است، و از آن جا که نیروهای همسو با ایران در عراق فراوان و صاحب قدرت بالایی هستند و از امکانات بالای نظامی و سیاسی بهره می برند، بنابراین این اقدام توسط آنها یا به کمک آنها صورت گرفته است. اما برای این ادعای خود صرفا به تصورات خود تکیه کرد و هیچ سند و مدرکی ارائه نکرد. برای همین فورا عراق را به این کار متهم کرد.
اما این طور هم نیست که گمان کنیم پمپئو بدون دلیل بی گدار به آب زده و عراق را متهم کرده است. چون از زمان حمله تا زمان اتهام او به عراق چند ساعتی فاصله است، می توان تصور کرد که او با مشورت مشاورانش به متهم کردن عراق تصمیم گرفت. او با این کار می توانست به عادل عبدالمهدی، نخست وزیر عراق که این روزها به همراهی و همکاری با ایران در دور زدن تحریم های امریکا متهم است، ضربه بزند. این تصور زمانی تقویت می شود که شاهدیم عادل عبدالمهدی به حسن علی الشمری، وزیر دفاع خود دستور داده و او را مکلف کرده تا برای تامین امنیت هوایی عراق که این روزها توسط اسرائیل یا عوامل آن نقض شده و زرادخانه های نظامی الحشد الشعبی را هدف قرار داده است، به خرید سامانه های اس – 400 اقدام کند. در همین رابطه فالح الفیاض، رئیس الحشد الشعبی و مشاور شورای عالی امنیت ملی عراق حدود دو هفته پیش به روسیه سفر کرده و در این رابطه با طرف روسی مذاکرات مفصلی انجام داده بود. پرواضح است که این روزها خرید اس – 400 از سوی هر کشوری به خط قرمز ایالات متحده تبدیل شده و در این رابطه واشنگتن واکنش های تندی را از خود نشان می دهد. تنش ترکیه و امریکا بر سر این سامانه موید این ادعاست. دولت امریکا مدتی است به دلیل تلاش های عبدالمهدی برای کمک به ایران در دور زدن تحریم ها به شدت از او گله مند است، به طوری که تا کنون اجازه سفر او به ایالات متحده را نداده (البته گفته می شود سفر عبدالمهدی برای ماه اکتبر تنظیم شده است) حالا با تلاش عراق برای خرید اس – 400 دو چندان شده و این اعتراض را علنا به گوش او رسانده اند. پمپئو در آن چند ساعت تصور کرد، فرصتی فراهم شده است تا به بهانه حمله به پالایشگاه نفت آرامکو در عربستان عبدالمهدی را تحت فشار بگذارد. برای همین آن اتهام را به عراق وارد کرد.
از سوی دیگر پمپئو تلاش می کند در خط فشار حداکثری ایالات متحده علیه ایران و تشکیل ائتلاف ضد ایرانی در منطقه، عراق را وادار کند از تهران فاصله بگیرد و به ائتلافش بپیوندد. هر چند تا کنون ایالات متحده در جدا کردن دولت عراق از ایران موفق نشده اما همچنان به تلاش های خود ادامه می دهد چرا که خوب می داند جدا کردن بغداد از تهران به معنای بستن یکی از مهمترین شش های تنفسی ایران در برابر تحریم های یکجانبه امریکاست.
این صحیح است که بعد از گفت وگوی تلفنی عبدالمهدی با پمپئو او حرفش را پس گرفت ولی این پیام را به او رساند که واشنگتن از او دلخور است و تا زمانی که عراق رویه خود را تغییر ندهد او را دوست خود نمی داند و حاضر به کاستن از فشارها نیست، و احتمالا حتی سفر امریکای عبدالمهدی نیز نتواند این رویه را تغییر دهد./اعتماد
نظر شما :