قرادادی که هیچ رابطه ای را گرم نمی کند

نویسنده: محمد حسین

دیپلماسی ایرانی: حقیقت غیرقابل انکار و راسخی وجود دارد که جای هیچ شک و شبهه و بحث و جدلی باقی نمی گذارد که البته همه دیدگاه های مختلف را هم در بر می گیرد، و آن این که صلح بین مصر و اسرائیل، آشتی ای فقط میان دولت هاست، و مصری ها با گروه ها و طیف ها و نگرش های مختلفشان هر گونه عادی سازی روابط با اسرائیل را رد می کنند، حتی اگر بعضی از نخبگان بگویند و بهبود روابط را ترویج کنند و دعوت به گرم شدن روابط دو جانبه با اسرائیل کنند.

اسرائیل این روزها در حالتی از شادمانی و سرور بزرگ به سر می برد، صدای جشن و شادی آنها که غافلگیر شده اند و خوشحالند همچنان به گوش می رسد، این صدا پا بر جا و بلند است هنوز آرام نشده، با وجود این که روزهای زیادی از آن می گذرد، منظورم همان امضای توافق بزرگ گازی میان مصر و اسرائیل است که به موجب آن اسرائیل به مصر گاز صادر خواهد کرد، در حالی که در گذشته این اسرائیل بود که از مصر گاز وارد می کرد، یعنی با بزرگترین کشور عربی روابط تجاری مهمی داشت.

اسرائیل بر اساس ساخت و پاخت و توافق کار می کند، و آن چه پیش آمده یک رویداد «متفاوت» است، هم از لحاظ تاریخی و هم از زمان به وجود آمدن اسرائیل، قراردادی که آثاری فراتر از عواقب اقتصادی در بر خواهد داشت و باعث ایجاد روابط ژئوپولتیک مستحکمی خواهد شد، به عبارت دیگر این توافق اسرائیل و مصر را به هم وابسته کرده است، به گونه ای که بسیار سخت می توان آنها را از هم جدا کرد. اسرائیلی ها امیدوارند که این توافق باعث «گرم شدن» صلح سرد با مصری ها شود و چرخ بهبود روابط با قدرت به پیش رود.

واقعا هم این قرارداد دوران جدید و بزرگی را نوید می دهد، البته فقط در سطح همکاری در زمینه انرژی، اما قطعا نه نوید دهنده است و نه بیان کننده صلحی گرم، یا عادی شدن روابط گسترده مردمی میان آنها، برای این که وجدان اصیل مصری عربی هر گونه بهبودی روابط در هر شکلی را رد می کند، تا زمانی که یک توافق اساسی عادلانه ای به وجود آید که به فلسطینیان حقوق مشروعشان را که اسرائیل رد می کند، بدهد.

در پایان شاعر بزرگ عراقی، مظفر النواب می گوید: «جئتک من کل منافی العمر    انام علی نفسی من تعبی»؛ «از نزد کل تناقضات عمرم آمدم    از خستگی ام روی خودم می خوابم»

منبع: الاهرام / تحریریه دیپلماسی ایرانی/11