کابینه ترامپ علیه دمای ایده آل زمین

مسئله سر این نیست که یک دمای مشخصی هست که بهترین یا بدترین دماست، بلکه دمایی که ما به آن عادت کرده ایم در حال تغییر است و مشکل هم دقیقا همین است. هدف اسکات پرویت، وزیر انرژی ایالات متحده این است تا از طرف هم پیمانان خود در صنایع نفتی شک و تردیدهایی به وجود آورد تا سیاست های مبروط به اقلیم را ضعیف سازد یا به طور کلی منکر شود. حالا پرویت با تغییر موضع «شک و تردید» خود نسبت به تغییرات اقلیم به موضع «دمای ایده آل سطح زمین»، می خواهد با ایجاد این احساس که دانشمندان خود نمی دانند که بهترین دما برای زمین چیست، به هدف خود دست یابد. این اقدام پرویت هم جهت با رییس اش هست که بعد از طوفان سرمای اخیر در ایالات متحده، در توییتی نوشته بود «شاید ما بتوانیم کمی از آن گرمایش جهانی خوب استفاده کنیم». حالا نویسنده گاردین با تعدادی دانشمند متخصص در امور تغییرات اقلیم به صحبت نشسته است تا پاسخی برای این سوال بیابد که «دمای ایده آل» چیست؟

مشکل دما نیست، مشکل تغییرات دما است

استفان رامستورف، رییس بخش آنالیز سیستم های کره زمین در موسسه تحقیقات اثرات اقلیم پست دام، می گوید که ما نگران دمای بخصوصی نیستیم، این تغییرات سریع دماست که برای ما مشکل ایجاد کرده است. او می گوید: پرویت سعی دارد به عنوان یک شاهد حرفه ای بحثی را مطرح کند و ذهن ها را از این واقعیت منحرف کند که مسئله سر این نیست که یک دمای مشخصی هست که بهترین یا بدترین دماست، بلکه دمایی که ما به آن عادت کرده ایم در حال تغییر است و مشکل هم دقیقا همین است. به ویژه که این تغییرات با سرعت بسیار بالایی در حال رخ دادن است، چه سردتر شود چه گرم تر، این تغییرات باعث بهم ریختگی بزرگی می شود.

ما نباید خودمان را از جایی که در آن هستیم و از اکوسیستمی که در آن قرار داریم کنار بکشیم. بهترین کار همین است، زیرا ما به شدت با این وضعیت کنار آمده ایم و هر تغییر بزرگی برایمان به شدت دردناک خواهد بود.

توسعه تمدن در یک اقلیم ثابت امکان پذیر است

کاترین هایهو از تگزاس تِک، می گوید در ۱۰ هزار سال گذشته تمدن بشری در یک اقلیم نسبتا باثبات توسعه یافته است. او ادامه می دهد: هیچ دمای بهین برای زمین وجود ندارد اما برای ما دمای بهین وجود دارد و این دما همان دمایی است که در چند صد سال گذشته بر اساس آن ما تمدن مان را برقرار کردیم، کشاورزی کردیم، اقتصادمان را توسعه دادیم، و زیرساخت هایمان را ساختیم. به اعتقاد این متخصص، متوسط دمای جهانی در چند میلیون سال پیش کمتر از چند دهم درجه تغییر یافته است؛ امروزه این دما نزدیک به ۱ درجه سانتی گراد افزایش یافته و این افزایش ادامه هم دارد. 

چرا ما نگرانیم؟ چون ما به طور کامل با شرایط فعلی خودمان انطباق یافته ایم. دو سوم شهرهای بزرگ دنیا یک متر از سطح دریا فاصله دارند. وقتی سطح آب های دریا ها یک متر یا بیشتر بالا رود، که احتمالا هم می رود، چه اتفاقی برای این شهرها می افتد؟

ما قادر نیستیم شانگهای یا لندن یا نیویورک را از جای خودشان برداریم به جای دیگری ببریم. بسیاری از زمین های قابل کشت و زرع ما پیش از این به زیر کشت درآمده است. وقتی ما دیگر هیچ زمینی برای کشت و زرع نداشته باشیم چه اتفاقی خواهد افتاد؟ چون اقلیم تغییر خواهد کرد و آب در نواحی استوایی کم خواهد شد. ما قادر نیستیم زمین های جدیدی به دست آوریم: قبلا کسی این زمین ها را به دست آورده است. وقتی منابع آبمان تمام شد چکار خواهیم کرد؟ بدون جنگ که نمی توان حق آبه کس دیگری را به دست آورد. ما نگران تغییرات اقلیم هستیم چون تغییرات اقلیم خطراتی را که امروزه با آن مواجه هستیم تشدید می کند و منابعی را تهدید می کند که آینده ما وابسته به وجود آنهاست.

اهداف اقلیمی پاریس مناست است

میشل مان، پروفسور علوم اتمسفری در پِن استات، نیز می گوید که ما به سطح آستانه بحرانی دما رسیده ایم. برای مثال تحقیقات او نشان می دهد که در دمای گرم تر انگل انتقال دهنده مالاریا سریع تر و بیشتر رشد میی کند. او می گوید: یک دمای مطلق آستانه ای وجود دارد که زمانی مهم است که صحبت از کشاورزی است، صحبت از سفید شدن مرجان هاست، صحبت از بیماری های عفونی یا صحبت از مشکل گرماست. بنابراین مشکل بتوان گفت دمای ایده آل کدام است اما مشخصا یک رنچ دمایی مناسب برای تمدن بشری وجود دارد و اگر ما از محدوده های این دما بالاتر رویم، مسلما دچار مشکل شده و برایمان خطرآفرین است. نائومی اورسکیز، پروفسور تاریخ علم از هاروارد می گوید که بر اساس تحقیقاتی که در مورد تغییرات اقلیم انجام شده است، ما پیش از این وارد سرزمین خطرناک شده ایم.

او ادامه می دهد «البته، که هیچ دمای ایده آلی وجود ندارد و نباید این چهارچوب را قبول کنیم. ما مدارک علمی ویژه ای داریم که نشان می دهد هر دمایی بالاتر از ۲ درجه می تواند به شدت مشکل آفرین باشد. حتی اگر تغییرات یک درجه هم باشد تاثیرات مخربی خواهد داشت».

ایده آل کاهش سریع کربن است

 زمانی که با دانشمندان صحبت می شود مشخص می شود که بهترین گزینه برای مقابله با تغییرات اقلیم، گذار سریع از انرژی های فسیلی است. دمای جهانی پیش از این هم با سرعتی بیش از ۲۰ برابر تغییرات طبیعی اقلیم رشد داشته است. این سرعت سریع گرم شدن زمین یک تهدید وجودی است. هر چقدر که ما بیشتر در کاهش سرعت تغییرات اقلیم تعلل کنیم، عواقب بدتری منتظرمان است. متاسفانه کابینه ترامپ هر کاری می کند که تلاش های برای کاهش آلودگی کربن را یا انکار کند یا ضعیف کند. اسکات پرویت هیچ استفاده ای از این پاسخ ها نخواهد داشت. برای او کمک به صنایع سوخت های فسیلی جالب تر است.

منبع: گاردین