رد اسرائیل قابل مشاهده است

نویسنده: سمیح صعب

دیپلماسی ایرانی: خاورمیانه در آستانه جنگ جدیدی است که دولت دونالد ترامپ، رئیس جمهوری ایالات متحده می خواهد به آن عنوان ایران را بدهد. ابزارهای لازم برای این جنگ آن چیزی نیست که در مرحله جنگ با «داعش» وجود داشت. در رویارویی با ایران، اسرائیل با قدرت ظاهر خواهد شد برای این که از زبان اوست که ترامپ سخن می گوید نه عربستان سعودی.

تا زمانی که مقامات امریکایی درباره ایران صحبت می کنند، اسرائیل را می توان در پیش زمینه آن دید، فقط اسرائیل، نه هیچ کشور دیگر دوست با امریکا یا حتی متحد آن. وقتی که باراک اوباما، رئیس جمهوری سابق امریکا در سال 2015 توافق هسته ای با ایران را امضا کرد، وسواس او حمایت از اسرائیل در برابر میزان غنی سازی اورانیوم ایران بود. وقتی که ترامپ آمد، الآن توافق را به لغو آن تهدید می کند، وقتی که کنگره دور تازه ای از تحریم ها را علیه تهران و «حزب الله» اعمال می کند، این اسرائیل است که در پس ماجراست نه هیچ کشور عربی دیگری.

وقتی که جورج دبلیو بوش در سال 2003 با عراق جنگید، وقتی آن جنگ را انجام می داد، پشت سرش حمایت اسرائیل را داشت، آن موقع به دنبال چیزی بیشتر از یافتن سلاح های کشتار جمعی ای بود که دستگاه امنیتی او برای این که فقط به عراق حمله کنند، درباره آن دروغ گفته بودند. در آن موقع ایهود اولمرت، نخست وزیر وقت اسرائیل به کاخ سفید رفت تا از بوش تشکر کند، برای این که عراق را ویران کرد تا دیگر روزی از روزها نتواند خطری برای اسرائیل باشد.  

اما سوریه، دستور ویرانی آن به «داعش» و «القاعده» داده شد و آنها اطاعت کردند، بعدا فاش شد مطالبه غرب برای اصلاحات در سوریه و متحول کردن آن به کشور دموکراتیک دروغی بیش نبوده است. آن چه مطلوب بود، ویرانی کشور سوریه به اسم سرنگونی حکومت استبدادی بود، گویی که کشورهایی که مسئولیت انجام این ماموریت را داشتند، از ترکیه گرفته تا کشورهای عربی حوزه خلیج فارس خود کمتر از حکومت حاکم بر سوریه مستبد هستند.

نیازی نیست یادآور شویم که مصر از نقشه سیاسی منطقه بعد از معاهده کمپ دیوید در سال 1979 کنار گذاشته شد. این معاهده نه مصر را از مشکلات اقتصادی اش رهانید و نه برای آن حکومتی دموکراتیک به ارمغان آورد. همه آن چه برایش انجام داد بازگرداندن سینا بود که از آن جدا شده بود، سینائی که دهه هاست به جای امنی برای گروه های تروریستی تبدیل شده و آنها جنگی فرسایشی را علیه ارتش مصر انجام می دهند.

اسرائیل برای امریکا و عموما برای غرب مهمترین مساله بوده و هست. این که ترزا می، نخست وزیر بریتانیا در سالگرد یکصدمین ساله «معاهده بلفور» چیزی جز بیان «افتخار» نسبت به آن نگفت بی دلیل نبود، چرا که این معاهده در تشکیل اسرائیل سهیم بود، اما به فاجعه ای که این معاهده به وجود آورد هیچ اشاره نکرد، فاجعه ای که بر سر ملت فلسطین آمد.

از معاهده بلفور به وعده های ترامپ می رسیم، هیچ چیز در نگاه غرب نسبت به خاورمیانه عوض نشده است. الآن زمان شیطنت علیه ایران از باب حمایت از اسرائیل فرا رسیده است، این مساله پیروزی اعراب را به دنبال نخواهد آورد هر چقدر هم که بخواهند توافقات اقتصادی و تسلیحاتی منعقد کنند.

منبع: النهار / تحریریه دیپلماسی ایرانی /11