برندگان لغو تحریم‌های ایران

نویسنده: گری اشتون

دیپلماسی ایرانی: ایران و گروه 1+5 به توافق بلندمدتی دست یافتند که مانع از دستیابی ایران به سلاح هسته ای می شود. یکی از بزرگترین عواملی که به دستیابی این توافق کمک کرد، وعده پایان تحریم های اقتصادی که بود پس از انقلاب 1979 وضع شده اند. این وعده ای بود که ایران را به میز مذاکره آورد. در ادامه به پنچ گروهی که بیشترین نفع را از پایان تحریم های ایران می برند اشاره شده است.

صنعت نفت ایران

صنعت نفت ایران بزرگترین ذینفع پایان یافتن تحریم های غربی است. در سال هایی که سرمایه گذاری قطع شد، فقدان تجهیزات جدید، موجب کاهش تولید نفت ایران شد. قبل از انقلاب 1979، بالاترین حد تولید نفت ایران به 6 میلیون بشکه در روز رسیده بود. ریچارد نفیو، کارشناس سابق رژیم تحریم ها در وزارت خارجه ایالات متحده، تخمین زده است 6 تا 12 ماه پس از اجرای توافق، 300 تا 500 هزار بشکه نفت ایران وارد بازار می شود. براساس گزارش فوربس، وود مکنزی، کارشناس نفت معتقد است که تا پایان 2017، تنها 600 هزار بشکه نفت جدید به بازار وارد می شود. پایان یافتن رکود در خروجی نفت مهمترین عامل برای صنعت نفت ایران است، امری که پس از لغو تحریم ها بسیار آسانتر خواهد بود.

شرکت های نفتی غربی

برنده بزرگ دیگر شرکت های نفتی غربی دارای تکنولوژی هستند که می دانند صنعت نفت ایران چگونه می تواند بر روی پایش بایستد. براساس گزارش رویترز، در دسامبر 2013، بیژن زنگنه، وزیر نفت ایران اعلام کرد که با لغو تحریم های بین المللی، هفت شرکت نفتی خواهان بازگشت به منابع نفت و گازی ایران هستند. این لیست شامل شرکت های توتال فرانسه، رویال داچ شل، انی ایتالیا، استات اویل نروژ، بریتیش پترولیوم بریتانیا و شرکت های آمریکایی اکسون موبیل و کونوکو فیلیپس می شود. بنابر گزارش بلومبرگ، هیاتی از رویال داچ شل، ژوئن 2015 به ایران آمدند تا فرصت های همکاری را مورد بررسی قرار دهند.

بانک های ایرانی

برنده دیگر توافق 30 بانک ایرانی هستند که می توانند به شبکه بین المللی انتقال پول سوئیفت بپیوندند. در مارس 2012، پیروی تصمیم شورای اتحادیه اروپا مبنی بر تحریم نهادهای مالی ایران، سوئیفت اعلام کرد ارتباطش را با این موسسات قطع کرده است. این یک موفقیت بزرگ برای بانک های ایرانی است که می توانند فرآیند پرداخت خود را به حالت عادی برگردانند. براساس گزارش راشا تودی، در جولای 2015، بانک ایرانی دی اعلام کرد که به سیستم سوئیفت پیوسته است. این اقدام نشان می دهد که چیزی در حال تغییر است.

خریداران اروپایی

اروپا امیدوار است تا برای متنوع کردن منبع روسی، بر روی ایران حساب کند. شرکت توتال در بیانیه ای مطبوعاتی گفته است: در اولین گام ایران می تواند نقش ترانزیت برای گاز ترکمنستان داشته باشد، کشوری که دارای ذخایر غنی گاز است (چهارمین دارنده در جهان) ولی هم اکنون از لحاظ زیرساخت های حمل و نقل در وضعیت ضعیفی قرار دارد. دومین گام تامین گاز اروپا از خود ایران است.

سرمایه گذاران

سرمایه گذاران مشتاقند تا به فرصت های سرمایه گذاری ایران دست پیدا کنند. آن گونه که رویترز گزارش می دهد 80 میلیون نفر جمعیت و 400 میلیارد دلار خروجی سالیانه، بزرگترین اقتصادی است که پس از سقوط اتحاد جماهیر شوروی در دو دهه پیش، مجدداً به سیستم مالی و تجارت جهانی پیوسته است.

نتیجه گیری

طرف های بسیاری هستند که از لغو تحریم های ایران و بازگشت به جامعه بین المللی نفع می برند. سرمایه گذاری در بخش انرژی در سال های پیش رو، به ویژه در زمانی که قیمت نفت افزایش پیدا کند، موضوعی مهم است که باید حواسمان به آن باشد. جمعیت جوانان ایران که 60 درصد جمعیت آن را افراد زیر 30 سال تشکیل می دهند، بازاری منحصر به فرد و فرصت های سرمایه گذاری است که در بازارهای توسعه یافته وجود ندارد.  

منبع: Investopedia/ مترجم: حسین هوشمند