بوش راه برادرش را می‌رود

نویسنده: پیتر وبر

دیپلماسی ایرانی: دلایل بسیای برای عدم محبوبیت جورج دبلیو بوش زمانی که کاخ سفید را ترک می کرد، وجود داشت. بزرگترین آنها رکود بزرگ اقتصادی است که در چند ماه پایانی ریاست جمهوری وی تمام جهان را در برگرفت. پس از آن طوفان کاترینا در سال 2005 بود که در نیواورلئان اتفاق افتاد و به منزله شکستی برای بوش بود که دوره دوم ریاست جمهوری اش را تازه آغاز کرده بود. اما ماندگارترین لکه در دوران تصدی بوش، جنگ عراق است.

نه تنها عراق هنوز هم یک فاجعه است، بلکه تاثیرات سرنگونی صدام حسین موجب گسترش نفوذ ایران در منطقه و ظهور داعش شده است. آن چیزی که عجیب و غریب است، تلاش جب بوش، فرماندار سابق فلویدا برای دنبال کردن راه برادر و پدرش که هر دو سابقه جنگ عراق را دارند، برای رسیدن به کاخ سفید است.

جب بوش حتی با دانستن این که عراق سلاح های کشتار جمعی نداشته است، روز یکشنبه به مگن کلی از فاکس نیوز گفت که هنوز هم موافق اشغال عراق در سال 2003 است: «باید به یاد داشته باشیم که همه حتی هیلاری کلینتون هم براساس گزارش های اطلاعاتی که به دستشان می رسد عمل می کنند.»

ابتدا اجازه دهید درباره سرزنش های احساساتی بی معنی توضیح دهیم. هیلاری کلینتون - رای دهندگان بنا بر دلایلی وی را پس از ریاست جمهوری همسرش به سناتوری برگزیدند- عراق را اشغال نمی کرد و رئیس جمهور ال گور هم این کار را نمی کرد. اما هر دو احتمالاً افغانستان را اشغال می کردند، چون دولت طالبان به گروه تروریستی ای که موجب کشته شدن سه هزار آمریکایی و نابودی آسمان خراش ها و صدمه زدن به پنتاگون شده بود، پناه داده بود.

اما عراق نمونه ای از حق انتخاب است. اشکالاتی در گزارش اطلاعاتی وجود داشته است، اما تاثیر آن بر دولت بوش که به دنبال حمله به عراق بود، اغراق آمیز است. من فکر نمی کنم هیچ اختلافی در این زمینه وجود داشته باشد. هیچ کسی کلینتون را به عنوان کسی که عراق را اشغال کرد، معرفی نمی کند. در واقع از زمان حادثه سقوط بلک هاوک در سومالی، که دموکرات ها کشوری را بمباران کردند، اساساً آنها نیروی زمینی به کشوری اعزام نکرده اند. اما دو رئیس جمهور به نام های بوش، عراق را اشغال کردند. رای دهندگان این موضوع را به یاد دارند.

اما جنگ عراق در مقطع کنونی چه قدر محبوبیت دارد؟ تابستان گذشته چند موسسه نظرسنجی بزرگ، از رای دهندگان در این باره سوال پرسیده اند. در نظرسنجی ان بی سی نیوز و وال استریت ژورنال که در ژوئن 2014 صورت گرفته است، 71 درصد از مخاطبان گفته اند که جنگ عراق، ارزشش را نداشت. این میزان شامل 44 درصد از جمهوری خواهان هم می شود. در نظرسنجی سی بی اس نیوز و نیویورک تایمز که در همان ماه صورت گرفته است، 75 درصد از رای دهندگان گفته اند که این جنگ ارزش هزینه کردن را نداشت، 66 درصد از جمهوری خواهان و 79 درصد از مستقل ها هم همین نظر را داشته اند. در نظرسنجی دیگری که در ژوئن 2014 صورت گرفت، یعنی نظرسنجی کوئینیپیاک، 61 درصد از مردم می گویند که جنگیدن با عراق، کار اشتباهی بوده است. در تمام نظرسنجی ها، عدم رضایت از جنگ عراق همچنان در حال افزایش است.

بزرگترین مانع برای رئیس جمهور شدن جب بوش، نام خانوادگی وی است. خودش هم این را می داند. حالا چه به دلیل وفاداری به خانواده و یا حس غرور، یا حضور مشاورینی که وی از دولت برادرش انتخاب کرده است، جب قصد ندارد که برادرش را زیر اتوبوس بیندازد و عملکردش را زیر سوال ببرد.

سیاستمداران و تحلیلگران جمهوری خواه پس از موفقیت های رئیس جمهور اوباما در بهبود اوضاع اقتصادی، آغاز اثرات مثبت قانون بیمه درمانی اوباما و کشته شدن اسامه بن لادن در زمان ریاست جمهوری وی که همه در تاریخ ثبت شده اند، به دنبال انتقاد از سیاست خارجی وی رفته اند.

به همین دلیل انتخابات 2016، تبدیل به انتخابات سیاست خارجی شده است. جاش کروشار و الکس رورتی در نشنال ژورنال می نویسند: «حمله به عملکرد رئیس جمهور اوباما در زمینه اسرائیل و ایران، هم اکنون تبدیل به بزرگترین کار کاندیداهای جمهوری خواه شده است.»

جب بوش در مقایسه با دیگر رقبای جمهوری خواه تجربه بیشتری در زمینه جنگ یا دیپلماسی بین المللی یا دیگر شاخص های سیاست خارجی دارد. اما شرکت بوش در انتخابات 2016 با استفاده از سیاست خارجی، حماقت است. حتی اگر جناح دیک چنی حزب جمهوری خواه وی را مجبور به اتخاذ چنین رویکردی در انتخابات مقدماتی کند، انجام چنین کاری در انتخابات نهایی، زهرآگین است. جب بوش باید یک انتخاب دشوار انجام دهد: آیا می خواهد سیاست خارجی برادرش را تکرار کند یا می خواهد عملکرد خودش را در کاخ سفید داشته باشد؟

منبع: ویک/ مترجم: حسین هوشمند

انتشار اولیه: دوشنبه 28 اردیبهشت 1394 / انتشار مجدد: سه شنبه 5 خرداد 1394