اگر دموکرات ها برنده شوند چه می شود؟

دیپلماسی ایرانی: اگر دموکرات ها در روز انتخابات نجات پیدا کنند، چه می شود؟ حتی سناتور تد کروز (جمهوری خواه از تگزاس) هم در این رابطه فکر کرده است، وی در مصاحبه با شبکه بلومبرگ می گوید «آنها به اندازه ی کافی نزدیک هستند» نظرسنجی ها این مسئله را پیش بینی نمی کنند، احزاب چنین انتظاری ندارند، شرایط رای دهندگان چنین وضعی را نشان نمی دهد و دموکرات های سنا هم در صورت از دست دادن اکثریت، کاخ سفید را مقصر می دانند، اما باز هم این اتفاق می تواند رخ دهد.

شگفتی بزرگ می تواند در روزهای مانده تا انتخابات رخ دهد. دموکرات ها می توانند راه جمهوری خواهان برای کسب اکثریت سنا را سد کنند و این یک اتفاق حیرت انگیز در چرخه ی انتخابات بسیار رقابتی امسال خواهد بود. کاندیداهای وحشتناک تی پارتی در انتخابات سال 2010 و 2012 در ایالت های نوادا، دلور، ایندیانا، کلرادو و میزوری موجب شدند تا جمهوری خواهان شانسشان برای پیروزی در انتخابات را از دست بدهند. اما امسال جمهوری خواهان چنین مشکلی را ندارند و دموکرات ها هم رئیس جمهوری غیرمحبوب، کاندیداهای ضعیف و کمپین های ضعیفی دارند. علاوه بر این اقتصاد ضعیف، تهدیدات امنیتی جدید، سوء مدیریت دولت باعث شده است تا اگر جمهوری خواهان رقابت را به دموکرات ها واگذار کردند، ضربه ی شدیدتری در مقایسه با سالیان گذشته دریافت کنند.

اما کمتر سناریویی است که امسال به دموکرات ها کمک کند. در بهترین حالت انتخابات لوئیزیانا می تواند به دور دوم کشیده شود و تا آن موقع سناتور ماری لاندریو فرصت دارد تا با رای دهندگان بیشتری ارتباط برقرار کند و شانسش برای پیروزی را افزایش دهد. اوضاع بد سم برونبک، فرماندار جمهوری خواه کانزاس می تواند سناتور پت رابرتز (جمهوری خواه) را هم با مشکل مواجه کند.

پیروزی دموکرات ها و شکست جمهوری خواهان می تواند منجر به وقوع یک احتمال دیگر هم شود و آن پیروزی هیلاری کلینتون در انتخابات ریاست جمهوری سال 2016 است. البته این امکان وجود دارد که وی در انتخابات شرکت نکند یا این که پیروز نشود، ولی جمهوری خواهان در هر صورت نگران این مسئله هستند. درحالی که حزب به دنبال کاندیدایی است که بتواند میلیاردها دلار کمک مالی جمع آوری کند، ناگهان نام میت رامنی مطرح می شود.

پیروزی کلینتون نه تنها به خاطر این که وی زن است، تاریخی خواهد بود، بلکه این روند را که در طی 60 سال تنها یک بار (جرج بوش پدر در سال 1988) یک حزب توانسته برای سومین بار پیاپی کاخ سفید را فتح کند، خواهد شکست.  یک نقطه ضعف ساختاری هم برای جمهوری خواهان در سال 2016 وجود دارد و آن این است که در انتخابات سنای سال 2016 آنها باید از 24 کرسی خودشان دفاع کنند، درحالی که این میزان برای دموکرات ها تنها 10 کرسی خواهد بود.

بسیاری از کرسی های جمهوری خواهان در آن سال در ایالت هایی است که آبی (متعلق به دموکرات ها) هستند و باراک اوباما دو بار در آنها پیروز شده است، ایالت هایی مانند فلوریدا، پنسیلوانیا، ویسکانسین و اوهایو. این درحالی است که این روند در انتخابات سال 2018 روندی معکوس پیدا می ند و کار برای جمهوری خواهان برای پیروزی بیشتر در کرسی های دموکرات ها آسان تر خواهد بود. به ویژه این که آن انتخابات تبدیل به رفراندومی برای عملکرد 10 ساله ی دموکرات ها خواهد شد.

برخی از دموکرات ها ماه آینده باید با قدرت وداع کنند، همچنین آنها این ترس را هم دارند که جمهوری خواهان با راه انداختن این بازی که مقصر کیست، موجب شکاف در حزب شوند و اوضاع آنها در انتخابات ریاست جمهوری را هم متزلزل کنند. اشتباهات سناتور هری رید (دموکرات از نوادا) رهبر اکثریت سنا می توان بهانه را به جمهوری خواهان برای این کار بدهد. این همان بلایی است که در سال 2012 بر سر میت رامنی آمد. یعنی زمان تا انتخابات ریاست جمهوری آینده برای این که مشکل حل شود، کم خواهد بود.

ضرر و زیان پی در پی در سنا، شکست در به دست آوردن اکثریت سنا و پیروزی کلینتون در انتخابات 2016 که ششمین انتخابات از هفتمین انتخابات ریاست جمهوری خواهد بود که دموکرات ها در آن رای مردمی را کسب می کنند، برای جمهوری خواهان فاجعه خواهد بود.

منبع: هیل/ مترجم: حسین هوشمند