سنای تحت کنترل جمهوری خواهان چه گونه خواهد بود؟

دیپلماسی ایرانی: اخیراً در کانزاس سناتور پت رابرتز (جمهوری خواه) که درگیر رقابت سختی برای انتخابات مجدد است، در بیانیه ای می گوید «رای به من، رای به در اختیار گرفتن اکثریت سنا توسط جمهوری خواهان است. ما کارها را انجام می دهیم و این یعنی متوقف کردن برنامه ی اوباما» خوب اجازه بدهید کمی در این باره فکر کنیم، آیا این مسئله منجر به پایان یافتن بن بست موجود در واشنگتن می شود؟ شما نمی توانید بعضی از کارها را بدون امضای رئیس جمهور انجام دهید. این مسئله ارتباطی به این انتخابات ندارد، چون وی تا دو سال دیگر رئیس جمهور است.

با این حال این دو پیام متناقض تبدیل به قلب مبارزات انتخابات سنای حزب جمهوری خواه در سراسر کشور شده است. این مسئله از کاندیداهای زیادی شنیده می شود و تناقضی که پشت آن وجود دارد و موجب سوال برای ناظرین سیاسی می شود این است که بر فرض، جمهوری خواهان سنا را در اختیار بگیرند، آن وقت چه می شود؟ آیا داشتن اکثریت سنا توسط جمهوری خواهان، موجب همکاری فراحزبی خواهد شد؟ یا این که به طور ناگهانی دو حزب با هم آشتی می کنند و عصر جدیدی از پیشرفت طلوع می کند؟ اکثریت داشتن جمهوری خواهان در سنا، این حزب را در تقاطعی قرار می دهد تا تلاش کند این وعده ها را عملی کند.

یک احتمال این است که هیچ چیز واقعاً تغییر نکند. در نهایت این که هم اکنون حکومت تقسیم شده است و اگر تعداد سناتورهای جمهوری خواه از 45 به 51 سناتور افزایش پیدا کند، در آن صورت این شکاف بیشتر هم می شود. اوباما در کاخ سفید باقی می ماند و مجلس نمایندگان هم در اختیار جمهوری خواهان قرار دارد. با نیاز به 60 رای برای داشتن اکثریت قاطع برای تصویب اکثر لوایح که جمهوری خواهان در سال 2010 با پیروزی اسکات براون توانستند این امکان را از دموکرات ها بگیرند. اولویت های دموکرات ها همانند کنترل اسلحه یا افزایش حداقل دستمزد امکانی برای تصویب در کنگره ی تحت اختیار جمهوری خواهان نخواهند داشت. با این اوضاع شرایط موجود در واشینگتن ادامه پیدا خواهد کرد.

هر چند یک سنای جمهوری خواه هنوز می تواند چیزهای کمی را تغییر دهد. آنها می توانند تایید نامزدهای مد نظر اوباما برای پست های مختلف را سخت تر کنند. همان کاری که دموکرات ها توانستند با داشتن تنها 51 رای آن را انجام دهند و سال گذشته با تغییر قوانین سنا و با استفاده از گزینه ی موسوم به اتمی، به آن رسیدند. این امر به سناتور میچ مک کانل، رهبر اکثریت جدید این امکان را می دهد تا با قدرت تصمیم بگیرد که چه لوایحی باید مطرح شوند و روند قانون گذاری باید به چه صورت باشد.

با توجه به سابقه مک کانل در متحد نگه داشتن جمهوری خواهان در مخالفت با هر گونه پیشنهاد اوباما، بسیاری از ناظرین به ویژه تحلیل گران لیبرال معتقدند که مک کانل به سرعت اقداماتی را در این راستا در سنا انجام خواهد داد: لغو قانون بیمه درمانی اوباما، قطع بودجه ی برنامه های سقط جنین، تصویب بودجه ی پیشنهادی مجلس نمایندگان که توسط نماینده پل رایان نوشته شده است، محدود کردن سازمان حفاظت از محیط زیست و غیره. در نتیجه ی این اقدامات واشنگتن حزبی تر، سمی تر و منجمد تر از همیشه خواهد بود.  

نشانه هایی برای تایید این گونه اقدامات وجود دارد، مک کانل در مصاحبه ای که با پولیتیکو در آگوست داشت اعلام کرد که قصد دارد اوباما را از طریق لوایح مختلف محدود تر کند و با ایجاد بروکراسی وی را به چالش بکشد. اگر جمهوری خواهان بتوانند اکثریت سنا را در اختیار بگیرند انگیزه ای به دست خواهند آورد تا به سادگی بن بست ایجاد نکنند، چون این اقدام برای آنها وحشتناک خواهد بود و تصویر آنها را به عنوان حزبی که هیچ کاری نمی کند، بدتر خواهد کرد. همچنین اوضاع را برای کاندیدای آنها در انتخابات ریاست جمهوری سال 2016 سخت تر می کند.

تصویب لوایحی نامحبوبی همانند بودجه رایان یا لغو قانون بیمه درمانی که اکثریت رای دهندگان با این اقدام مخالف هستند، حتی با وجود محبوب نبودن خود قانون، به ضرر جمهوری خواهان خواهد بود. آن چیزی که امروز وجود دارد این است که هیچ کدام از دو حزب را نمی توان برای این که کنگره هیچ اقدامی انجام نمی دهد، مقصر اوضاع فعلی دانست، چون نیمی از کنگره در اختیار یک حزب است. اما با در اختیار گرفتن هر دو مجلس توسط جمهوری خواهان، آنها مقصر اوضاع شناخته خواهند شد.

منبع: آتلانتیک/ مترجم: حسین هوشمند