توطئه ای تازه علیه خاورمیانه

دیپلماسی ایرانی: دائما از پایتخت های بزرگ عربی می شنویم که می گویند که جنگ علیه داعش سال ها طول می کشد. این عبارت را دیوید کامرون، نخست وزیر انگلیس نیز روز جمعه در جمع نمایندگان مجلس عوام بیان کرد. جان کری، وزیر امور خارجه امریکا گفت که مقصود از طولانی شدن این جنگ سه یا چهار سال است. این زمان از آغاز شکل گیری فکر مبارزه با این شبکه تروریستی حساب می شود.

کسی که طبیعیت جامعه عراق و عناصر سیاسی تشکیل دهنده آن را می شناسد، از جمله راز روحیه مبارزه شبکه داعش را درک می کند، می داند که عملیات خارج کردن این شبکه از عراق به ویژه از موصل و تکریت مادامی که حمایت هوایی قدرتمندی وجود دارد بیش از چند هفته شاید حتی کمتر از یک ماه زمان نمی برد. اما طرف شایسته ای که در واقعیت بتواند زمام امور را به دست گیرد، مجموعه قدرت هایی هستند که شامل پیشمرگ های کرد و بقایای ارتش عراق و گروه های شبه نظامی قدیمی عملگرا در عراق هستند که از زمان اشغال عراق توسط ارتش امریکا حضور داشته اند، همچنین گروه های مردمی ای که به ندای مرجعیت عالی جهان سید علی سیستانی گوش فرا داده و سلاح به دست گرفتند. هر کدام از این گروه ها می توانند در مرحله بعد از داعش، زمام امور را به دست بگیرند و حتما این مساله را هم درک می کنند که از آنها انتظار می رود همان طور که می گویند در تشکیل ارتش ملی کوشا باشند. این که چقدر زمان لازم است تا چنین ارتشی تشکیل شود و این مساله تا چه اندازه به مرجعیت مرتبط است، به روند جنگ با داعش باز می گردد.

اما آیا نیاز به سال ها زمان دارد؟

در این زمینه مبالغه بسیاری شده است، شاید این مساله تاثیر معکوس بدی بر پیمان ملی بگذارد برای همین در آن مبالغه می کنند، اما داعشی که توانست موصل را ظرف چند ساعت اشغال کند و می رفت تا ظرف دو روز به اربیل برسد و ظرف سه روز 60 روستای کردی را اشغال کرد، اگر بداند که عملیات فرضی علیه آن قرار است چند سال طول بکشد خود را برای حملات آن آماده می کند. کما این که مشاهده می کنیم این شبکه شبکه ای هجومی است که تا کنون نظیر آن را ندیده ایم. 

صحبت از مدت زمان جنگ برای این است که طرف های بیان کننده آن پیش دستی کرده باشند و از اعلام زمان معین برای رسیدن به نتیجه مطلوب خودداری کنند. کما این که طولانی شدن زمان حمله می تواند شرایطی را برای این پیمان بین المللی ایجاد کند تا بتواند به اصل هدف خود یعنی رویارویی با حکومت رئیس جمهور بشار اسد برسد و منطقه پرواز ممنوع بر فراز سوریه اعمال کند به این بهانه که از هدف قرار دادن جنگنده های این پیمان جلوگیری کند. این مساله ای است که به مناطق تحت کنترل مخالفان و نوع تعامل با حکومت سوریه باز می گردد.

پیمان بین المللی مبارزه با داعش وجهه دیگری از قدرت امریکای بزرگ است که می خواهد طرح های خود را در خاورمیانه بر اساس تجربه های طولانی گذشته اش پیش ببرد. تجربه بدی که نتیجه آن شبکه داعش فعلی است که در پی سیاست های شکست خورده امریکا بعد از اشغال عراق در سال 2003 متولد شد. امروز روشن شد که تمامی سیاست های امریکا در طول این سال ها بر روی ماسه های روان بنا شده است.


منبع: سرمقاله الزمان / تحریریه دیپلماسی ایرانی/11