حمایت پوتین از مذاکرات هسته ای،لطف به امریکا نیست

دیپلماسی ایرانی: دنیس راس که مذاکره کننده کارآزموده ای در امور خاورمیانه است، می گوید واکنش آمریکا به بحران اوکراین پیامدهای جدی برای خاورمیانه به همراه خواهد داشت. به گفته وی، نشانه هایی که ایالات متحده آماده می شود تا نقش رهبری خود را به نمایش بگذارد، از جمله نگرانی های متحدان اش به شمار می رود. راس در مورد خاورمیانه می گوید: همکاری روس ها می تواند روند دستیابی به توافق فلسطینیان را تسهیل کند. راس بر این باور است که بحران اوکراین محاسبه های ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه در مورد مذاکرات هسته ای گروه 1+5 و ایران و بحران سوریه را تغییر نمی دهد.

آیا بحران جاری در اوکراین تاثیری جدی بر روند مذاکرات صلح بین اسرائیل و فلسطین خواهد داشت؟ مذاکراتی که ایالات متحده یک میانجی فعال در آن به شمار می رود.

این بحران تاثیر مستقیمی بر مذاکرات نخواهد داشت، به جز یک مورد و آن هم این است که روس ها تصمیم بگیرند از هرآنچه آمریکا تا پایان ماه آوریل برای اسرائیل و فلسطین پیشنهاد می دهد، حمایت کنند. به گمان من این یک منفعت است. در صورتی که روس ها و اروپاییان از طرح آمریکا حمایت کنند، احتمال موفقیت آن افزایش می یابد. اگر فلسطینی ها مشاهده کنند که حمایت بین المللی از طرح وجود دارد، آنگاه مخالفت محمود عباس با طرح دشوارتر می شود. اما اگر این حمایت وجود نداشته باشد، محمود عباس نیز می تواند به همین موضوع به عنوان یکی از دلایل مخالفت با طرح اشاره کند.

در مورد موضوعات دیگر مانند سوریه و مساله هسته ای ایران چطور؟

پوتین احتمالا می خواهد نشان دهد اگر به او فشار وارد شود،  باید هزینه این فشار پرداخت شود. حمایت پوتین از مذاکرات هسته ای با ایران، یک لطف نیست که او به آمریکا می کند. او منافع خود را در جلوگیری از هسته ای شدن ایران دنبال می کند. اما زمانی که پای برخی اختلافات به میان می آید، پوتین باید به منافع استراتژیک بلندمدت تر خود فکر کند. در مورد سوریه نیز پوتین یک شریک قابل اعتماد به شمار نمی رود. به نظر من پوتین موضع جاری خود را در مورد این موضوعات ادامه خواهد داد.

آیا نمایش اوباما در به چالش کشیدن روسیه در مقابل اوکراین به او در جریان سفر اواخر ماه جاری به عربستان سعودی کمک می کند؟

این دیدگاه در عربستان سعودی وجود دارد که توازن قدرت علیه منافع سعودی ها ( و آمریکا)  در حال تغییر است. آنها به طور عادلانه یا غیر عادلانه بر این باورند که ایالات متحده به اندازه کافی نقش موثری در این موقعیت ایفا نمی کند. بنابراین نشانه هایی که دال بر عزم راسخ آمریکا برای نقش آفرینی در بحران های منطقه ای باشد، برای عربستان امیدوار کننده است. البته در مورد عربستان سعودی، نگرانی های دیگری هم مطرح است. آنها در مورد رویکرد واشینگتن در قبال ایران ناراضی هستند و دیدگاه کاملا متفاوتی در مورد سوریه و آنچه که باید در این کشور انجام شود، دارند. آنها در مورد اخوان المسلمین مصر هم نظرات متفاوتی دارند. اما اینجا این پرسش مطرح است که آیا آمریکا آماده است گام های لازم برای حفظ منافع متحدان اش را بردارد؟ این یکی از موضوعاتی است که اوباما در جریان سفر خود به آن می پردازد. او باید به شیوه ای هماهنگ این نگرانی را حل کند و نه اینکه تنها نشانه هایی کلی ارسال کند.

اکنون ایالات متحده در ماجرای مصر کجا ایستاده است؟

ارتش مصر بر این باور است که آمریکا کمک های نظامی مورد نیاز را به آن نمی کند. آنها می گویند در حالی که در نبردی روزمره با تروریست ها به سر می برند، موضوعات مشخصی در حال تعلیق به سر می برد. اینکه مصری ها آماده اند برای دریافت سلاح به سمت مسکو بروند ناشی از این واقعیت است که آنها نمی خواهند خود را در موضع وابستگی کامل نظامی به آمریکا قرار دهند. اما نکته نگران کننده این است که  سعودی ها هم یک جایگزین دیگر به شمار می روند. به همین دلیل اوباما باید در سفر خود به عربستان در این مورد گفت و گو کند. چرا که هم آمریکا نگرانی هایی دارد و هم عربستان .

منبع: شورای روابط خارجی آمریکا / تحریریه دیپلماسی ایرانی / 10