مذاکره به مثابه فرصت

داوودهرمیداس باوند

اعتماد: مشکل اصلی ما در رابطه با مسائل مختلف و مخصوصا عرصه سیاست خارجی در گرو امریکا است. بدین مضمون که عامل اصلی 1+5 امریکا است. مادامی که ما مشکلاتمان را با امریکا حل نکنیم قطعا دچار نارسایی هایی خواهیم بود. بنابراین اگر از سوی امریکا پیشنهادی مبنی بر مذاکره می شود باید به آن همچون یک فرصت نگاه کرد. باید این نکته را در نظر داشته باشیم که شاخص اصلی ما مذاکره با امریکاست. البته این پیشنهاد از سوی امریکا قبلا هم مطرح شده بود. نگاهی به سابقه نه چندان طولانی به چنین پیشنهادی ما را به یاد کلینتون، وزیر امور خارجه امریکا، می اندازد که وی نیز با همین مضمون مطالبی را مطرح کرده بود. اما در این میان باید دو مطلب را در نظر داشت؛ نکته اول اینکه باید به یاد داشته باشیم که اگر مسائل مان را با امریکا حل کنیم دیگران یعنی سایر کشورها نیز به تبع آن حرکت خواهند کرد. یعنی با طرف اصلی ماجرا مشکل را حل کرده ایم و روند به سوی بهتر شدن پیش می رود. این نکته بیانگر نگاه مثبت به این موضوع است. نکته دیگر اینکه اگر به این پیشنهاد با دید مثبت نگاه نکنیم امریکا می تواند اقدام به بسیج افکار عمومی علیه ایران کند. یعنی به طور روشن می تواند اعلام کند که ما پیشنهاد مذاکره به ایران دادیم اما ایران نپذیرفت. در همین زمینه ممکن است امریکا، اقدامات سخت افزاری را در لوای این پیشینه، پیش گیرد. بنابراین در این صورت علائم نشان می دهد، اگر به دید مثبت به این مذاکره نگاه نکنیم، ممکن است امریکا دست به اقدام دسته جمعی و استفاده از ابزار سخت افزاری بزند. بر این مبنا احتمال اینکه کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس و حتی ناتو نیز با امریکا همراه شوند زیاد و حتی ممکن است امریکا تایید شورای امنیت را نیز در همین زمینه بگیرد. بنابراین بهترین مساله این است که به پیشنهاد امریکا با دید مثبت نگاه و توجه کنیم که صرف مذاکره برخورد انفعالی نیست. همچنین می توان در این زمینه نیم نگاهی نیز به پیشینه مذاکرات انداخت. ایران در مسائل مختلف سابقه مذاکره داشته است.

مذاکره هیات ایرانی درباره حل مساله عراق نیز بین دو طرف صورت گرفت و از این دست نمونه ها نیز کم نیست. بنابراین مذاکره دوجانبه کم سابقه هم نبوده است و این پیشنهاد را باید با دید عمیق نگریست و به آن، به عنوان یک فرصت نگاه کرد. بنابراین می توان این طور نتیجه گرفت که اگر ایران با تکرار درخواست مذاکره پذیرای آن نباشد، فضای آینده را به نفع امریکا فراهم می کند. قطعا برخورد امریکا نیز این گونه خواهد بود که ما قصد مذاکره داشتیم اما ایران نپذیرفت. در پایان نیز مورد تاکید است که مذاکرات رسمی می تواند به شفاف شدن فضای ذهنی مردم نیز کمک زیادی کند. مذاکرات رسمی می تواند ذهن مردم ایران و جامعه جهانی را شفاف کند.