10 لحظه برتر مناظره ها

دیپلماسی ایرانی: در راه طولانی رسیدن به کاخ سفید،هنوز یک کارت بالقوه ماجراجویانه باقی مانده است : مناظره ها

مناظره از جمله آخرین فرصت ها برای کاندیداها، به منظور دست یافتن به ده ها میلیون رأی دهنده است.رأی دهندگانی که به چگونگی آماده شدن رقبا بی توجه هستند چون نمی توانند به همه چیز فکر کنند.کاندیداها به مدت 90 دقیقه تنها،بدون حضور کارکنانشان، در جایگاه قرار می گیرند.بدون این که بتوانند راه بروند یا این که یادداشتی داشته باشند.

در روز چهارشنبه 3  اکتبر، در دنور کلرادو، باراک اوباما و میت رامنی مناظرات چهارگانه ی خود را شروع می کنند (شامل یک مناظره ی معاونین) هر کدام از کاندیداها با توانایی و ابزار متفاوتی به پشت تریبون می آیند.دو دقیقه پاسخ در قالب بحث های کنترل شده برای سبک حرفه ای رئیس جمهور مناسب نیست.بلکه او باید به طور مختصر و مقاوم صحبت کند تا توپ را به زمین رامنی بفرستد.رامنی هم به عنوان یک کاندیدای بی دست و پا که در مناظره های انتخابات مقدماتی عملکرد خود را نشان داده است،اگر گیر کند نمی تواند به عبارت «خدا به آمریکا برکت دهد» متوسل شود بلکه باید ثابت کند که دانش حکومت کردن را دارد و  می تواند با طبقه متوسط همدلی کند.

بیشتر مناظره ها در انتخابات سراسری تا حدودی روابط و اتفاقات آراسته ای داشته اند.اما در بعضی از انتخابات اخیر،مناظره ها عوض کننده بازی و تعیین کننده بوده اند.این مناظر ها نه به خاطر حقایقی که گفته شده بلکه به خاطر اشتباهات رفتاری افراد به یاد ماندنی شدند.

احتمالش هست که ال گور در مناظره اش با جورج دبلیو بوش برنامه ای برای راه رفتن نداشت، اما این اقدام، وی را مغرور و مهربان نشان داد.و دریادار جیمز استاکدیل بیچاره که عملکردش در مناظره تا چند ماه در رأس جوک ها قرار داشت.

این ها 10 لحظه ی به یاد ماندنی مناظره های نیم قرن اخیر می باشد :

1. درس تصاویر

مناظره جان اف کندی و ریچارد نیکسون، نیویورک، 21 اکتبر 1960

اولین مناظره کاندیداها که از تلویزیون پخش شد میان جان کندی و ریچارد نیکسون در 1960 بود که لحظه ای مؤثر، در انتخاباتی نزدیک بود.کندی از پوستی برنزه و درخشنده بهره می برد در حالی که از جذابیت و صمیمیت برخوردار بود.نیکسون تازه از بیمارستان مرخص شده بود و بی ثبات و رنگ پریده به نظر می رسید.وی از مواد آرایشی برای بهبود رنگ پریدگی اش استفاده کرده بود ولی به خاطر گرمای نور چراغ های استودیو صورتش عرق کرده بود که این موضوع جلب توجه می کرد.

در نتیجه، معاون رئیس جمهور جمهوری خواه انگار بر لبه ی تیغ حرکت می کرد و ناراحت بود در حالی سناتور ماساچوست، آرام  و آماده ی رئیس جمهور شدن بود.راحتی وی تا جایی بود که مجری مناظره به وی یاد آوری کرد از روی صندلی اش بلند شود و پشت تریبون قرار بگیرد.

در مقابل این مناظره کننده خوب،عملکرد نیکسون به صورتی بود که وی فکر می کرد در یک مناظره رادیویی شرکت کرده است.در حالی که حدود 70 میلیون بیننده کندی را موفق می دیدند.

2. چی گفتی؟

مناظره جرالد فورد و جیمی کارتر، ویلیامزبورگ ویرجینیا، 22 اکتبر 1976

از سال 1960 تا 1976، کاندیداهای ریاست جمهوری پس از نمایش دردناک نیکسون، تصمیم گرفتند از مناظره خودداری کنند.اما وقتی جیمی کارتر، فرماندار ناشناخته جورجیا به رقابت با رئیس جمهور جرالد فورد برخاست، هر دو معتقد بودند که در مواجهه با مردم امتیازی به دست می آورند.اولین مناظره آنها با یک اختلال 27 دقیقه ای در صدا رو به رو شد که در طی آن دو کاندیدا مانند مانکن پشت تریبون قرار گرفته بودند و هر کدام می ترسیدند از صحنه خارج شوند.

اما نقطه عطف انتخابات در مناظره دوم رخ داد، وقتی در پاسخ به سؤال نفوذ اتحاد جماهیر شوروی، فورد با صراحت اعلام کرد «اتحاد جماهیر شوروی بر اروپای شرقی تسلط ندارد» مجری،مکس فرنکل از نیویورک تایمز طوری نگاه می کرد که انگار دارد از روی صندلی می افتد و می پرسد «متأسفم، چی؟» بعد با لکنت وگیجی می پرسد «من درست فهمیدم شما چی گفتید؟ قربان، یعنی گفتید که شوروی اروپای شرقی را حوزه نفوذ خود نمی داند و اکثر کشورهای آن منطقه را اشغال نکرده و نیروهای خودش را در این منطقه مستقر نکرده است؟»

با این پاسخ سنگر فورد فتح شد و تجربه ی سیاسی وی همچون مکانی شبح زده خالی از سکنه شد، این گاف وی نقش قابل توجهی در شکست وی به کارتر داشت.

3. باز دوباره

مناظره رونالد ریگان و جیمی کارتر، کلیولند اوهایو، 28 اکتبر 1980

در 1980 بزرگترین چالش رونالد ریگان این بود که به مردم آمریکا ثابت کند که راست افراطی نیست،تصویری که دموکرات ها از او ارائه می دادند.در دومین مناظره،بعد از این که رئیس جمهور جیمی کارتر مجدداً به موضع ریگان در رابطه با بیمه درمانی ملی و بیمه سالمندان انتقاد کرد،ریگان لبخند زد و جمله ی معروفش را ادا کرد « باز دوباره» این موضوع وی را صمیمی و شوخ نشان داد.بعداً ریگان گفت که آن جمله را با برنامه قبلی نگفته و همان لحظه به ذهنش رسیده است. «نه، به نظر می رسد فقط واکنشی به گفته وی بود،به خاطر این که احساس کردم تکراری است و چیزی است که ما قبلاً درموردش شنیدیم»

4. تجربه و جوانی

مناظره رونالد ریگان و والتر ماندیل، کانزاس میزوری، 22 اکتبر 1984

در 1984 دموکرات ها قصد داشتند سن رئیس جمهور ریگان را به عنوان یکی از مسائل مهم انتخابات مطرح کنند، (وی 73 سال سن داشت و مسن ترین شخصی بود که به عنوان رئیس جمهور فعالیت می کرد) به ویژه بعد از عملکرد ضعیف وی در مناظره اول در برابر والتر ماندیل.اما وقتی روزنامه نگار هنری ترویت در مناظره آخر از ریگان در مورد این که اگر سن وی یک مشکل باشد پرسید، ریگان در واکنش به این سوژه گفت «می خواهم شما بدانید که نمی خواهم که سن به عنوان یکی از اولویت های این انتخابات باشد،من نمی خواهم از جوانی و بی تجربگی رقیبم بهره برداری کنم» حتی ماندیل هم در واکنش به این جمله خندید.

5.  مرگ دوکاکیس

مناظره مایکل دوکاکیس و جورج بوش،لس آنجلس، 13 اکتبر 1988

در 1988 وقتی مایکل دوکاکیس، فرماندار ماساچوست با معاون رئیس جمهور،جورج بوش رقابت می کرد در مناظره، با یکی از جنجالی ترین سؤالات مناظره ها روبه رو شد.مجری برنارد شاو پرسید «فرماندار، اگر کیتی دوکاکیس (همسرش) مورد تجاوز قرار گیرد و سپس کشته شود آیا شما موافق مجازات اعدام برای قاتل خواهید بود؟»

دوکاکیس بدون مکث گفت «نه، من موافق نیستم،و فکر کنم شما میدانید که من در تمام طول عمرم مخالف مجازات اعدام بوده ام»

دوکاکیس برای جواب صریح و خشک خود که بدون شور و شوق بود مورد انتقاد قرار گرفت،بعد از مناظره، محبوبیت وی در نظرسنجی ها کاهش یافت و بسیاری بر این عقیده اند که پاسخ شخصی وی به هزینه ی از دست دادن انتخابات منجر شد.

6. تو جک کندی نیستی

مناظره معاونین، دن کویل و لوید بنتسن،اوماها نبراسکا، 5 اکتبر 1988

در رقابت معاونین رئیس جمهور در 1988، دن کویل سناتور جمهوری خواه ایندیانا از لحاظ فصاحت و تجربه به پای سناتور لوید بنتسن از تگزاس نمی رسید.دموکرات ها جوانی و بی تجربگی کویل را مورد انتقاد قرار می دادند و کویل برای چند هفته تجربه ی خودش را با جان اف کندی زمانی که رئیس جمهور شد مقایسه می کرد.بنتسن برای مقابله با کویل در آن شب آماده شده بود و وقتی همان طور که پیش بینی می شد،کویل خودش را با کندی مقایسه کرد بنتسن جواب داد

«سناتور، من همکار جک کندی بودم،من جک کندی را می شناختم،جک کندی از دوستان من بود.سناتور، تو جک کندی نیستی»

 در حالی که حضار به وجد آمده بودند،کویل با حالتی عبوس ایستاده بود.

«این واقعاً غیر ضروری بود، سناتور» مرد جوان پاسخ داد

بنتسن واکنش نشان داد «شما مقایسه انجام دادید،سناتور و من کسی هستم که وی را به خوبی می شناسم»

7. من کی هستم؟

مناظره معاونین، جیمز استاکدیل مستقل به همراه دن کویل و ال گور، آتلانتا جورجیا، 13 اکتبر 1992

بدون هیچ بحثی همه اعتقاد دارند که ضعیف ترین عملکرد در مناظره ها متعلق به دریادار جیمز استاکدیل،معاون کاندیدای مستقل یعنی راس پرو است.هنوز شوخی این قهرمان جنگ و اسیر جنگی سابق یکی از بهترین لحظات هجو شده است.استاکدیل فقط یک هفته وقت برای آماده شدن در برابر کویل و ال گور داشت.

استاکدیل با این جمله ی معروفش مناظره را آغاز کرد « من کی هستم؟ چرا این جا هستم؟» (به این معنی که یک سیاست مدار نیست) در نظر اول شاید اظهارنظری زیرکانه بود ولی در ادامه مناظره معلوم شد که وی گیج است و واقعاً نمی داند که چرا این جا هست.او مسن تر از سن 68 سال خودش نشان می داد و چند بار فراموش کرد که چه می گفت.

بدترین (و خنده دارترین) لحظه وی در مناظره زمانی بود که مجری، هال برونو از وی درباره زشتی های رقابت پرسید.

با وجود 78 میلیون بیننده، وی این طور پاسخ داد «من سمعک ندارم، دوباره بگو»

8. ال گور و مهم جلوه دادن

مناظره ال گور و جورج دبلیو بوش، سنت لوئیس میزوری، 17 اکتبر 2000

تحلیل عملکرد ضعیف معاون رئیس جمهور در مناظره در برابر فرماندار تگزاس، جورج دبلیو بوش سخت است.این انتظار از وی می رفت که در برابر بوش درخشان تر باشد و به مراتب از لحاظ سیاسی اطلاع بیشتری داشته باشد.در طرف مقابل، بوش بی مسئولیت و دوست داشتنی تر بود.در حالی که گور تصور می کرد با پاسخ های اساسی می تواند وی را غرق کند.

وقتی گور موقعی که بوش در حال صحبت بود سرگردان به طرف وی رفت،حالتی تهدید گونه داشت،اگر عجیب نباشد.علاوه بر این زمانی که بوش صحبت می کرد وی آه کشیدن های طولانی داشت که گور را مهربان تر نشان می داد.در حالی که سرانجام نتیجه انتخابات توسط دیوان عالی کشور تعیین شد،گور کمک زیادی به خودش نکرده یود.

9. زمان موقت

مناظره جورج بوش، بیل کلینتون و راس پرو، ریچموند ویرجینیا، 15 اکتبر 1992

در 1992 رئیس جمهور جورج بوش در مناظره با بیل کلینتون زمانی که در پاسخ به سؤالی درمورد اقتصاد ایستاد،قبل از آن مکث کرد و به ساعتش نگاه کرد.کسی این نکته را مطرح نکرد که این اقدام به بخت وی آسیب زد ولی بی تأثیر هم نبود.به گفته خودش وی یک نخبه گرا بود.

10.  به اندازه کافی دوست داشتنی

مناظره انتخابات مقدماتی میان باراک اوباما و هیلاری کلینتون، فیلادلفیا پنسیلوانیا، 16 آوریل 2008

عملکرد اوباما در برابر کلینتون در رقابت های مقدماتی 2008  می تواند درسی برای اوباما در مقابله با رامنی باشد.وقتی مجری از کلینتون پرسید آیا اوباما با شخصیت تر است؟ کلینتون با شوخی گفت که این سؤال احساساتش را جریحه دار کرد و گفت «سعی می کنم باشم»

کلینتون گفت «وی خیلی دوست داشتنی است،موافقم» و در حالی که می خندید ادامه داد «فکر نمی کنم من هم بد باشم»

اوباما در حالی که نمی خندید و سرش را از روی یادداشت هایش بلند نکرد  و با بی اعتنایی گفت «شما به اندازه کافی دوست داشتنی هستید» این واکنش، اوباما را خودبین و متکبر نشان داد و دو روز بعد وی انتخابات مقدماتی نیوهمشایر را به کلینتون واگذار کرد.

منبع : پولیتیکو/ نویسنده : لوئیس رومانو

انتشار اولیه : سه شنبه 11 مهر 1391 / بازانتشار: جمعه 14 مهر 1391