تشدید تحریمها علیه ایران جنگ روانی است
اکثریت آرا به نفع جمهوریخواهان در کنگره امریکا، باز هم سوالاتی را در پی داشته است که آیا تحریمها علیه ایران شدیدتر خواهد شد و یا گزینه حمله نظامیبه ایران با شدت بیشتری پیگیری میشود. مجید صفاتاج، کارشناس مسائل بین الملل، تاثیر به قدرت رسیدن جمهوری خواهان و رویکرد جدید آنها به ایران را مورد بررسی قرار میدهند.
در مورد افزايش رويکرد خصمانه امريکا عليه ايران به واسطه در دست گرفتن کنگره توسط جمهورى خواهان نمى توان پيش بينى دقيقى در مورد آثار آن بر ايران کرد. چرا که دو حزب جمهوریخواه و دموکرات چه در سیاست خارجی و چه در منافع ملی یک جهت را دنبال میکنند و اختلاف بین آنها بسیار کم است؛ نظریه پردازان معتقدند که این اختلافات در پشت لایههای خبری به سر سوزنی هم نمیرسد.
اما به هر حال تجربه نشان داده که جمهوریخواهان تبلیغات خصمانهتر و فعالتری نسبت به جمهوری اسلامی ایران داشتهاند و همواره سعی میکردند که با عملیات روانی این موضوع را عمیقتر هم نشان دهند.
نکته دیگر این است که در طول حیات جمهوری اسلامی ایران این اولین باری نیست که جمهوریخواهان کنگره را بدست گرفتند تا ما الان منتظر اقدامات خصمانه و یا حتی اقدامات نظامی آنها علیه خود باشیم. بیش از سه دهه گذشته که جمهوری اسلامی ایران شکل گرفته، بارها جمهوریخواهان اکثریت کنگره را بدست گرفتند و رئیس جمهور نیز از جمهوریخواهان بوده و ایران نیز در موقعیتی قرار داشته که از شرایط کنونی ضعیفتر بوده است. به اين معنی که ما قبل از دوره دفاع مقدس و در دوران دفاع مقدس که مورد هجمه قرار گرفته بودیم و به کشورمان تجاوز نظامی شده بود و همه به ویژه امریکا از رژیم صدام حمایت میکردند، موضع ضعیفتری نسبت به امریکاییها داشتیم. از دیپلماسی قوی برخوردار نبودیم، از اقتدار جهانی برخوردار نبودیم، در صحنه علمی و تولید نرمافزارهای ملی عقب بوديم و از تولید فکر برخوردار نبودیم. اما شرایط کنونی بسیار متفاوت شده است.
شرایط امروزی ایران را در دوره گذشته آقای جرج بوش هم بارها احساس کرده بود. به همین دلیل حتی گزینه حمله نظامی به ایران را که پیش از برنامه حمله به عراق بود، منتفی کردند. فقط به این دلیل که ایران از یک دیپلماسی عمومی فعالی برخوردار است، درمیان ملل منطقه نفوذ دارد، نیروی نظامی توانمندی دارد و در بسیاری از حوزهها به مرحله پیشرفت رسیده است، به ویژه در حوزه نظامی و دفاعی.
ما در شرایط کنونی نسبت به دوران بوش هم وضعیت بهتری پیدا کرده، به انرژی هستهای دست پیدا کردیم و از طرف دیگر در صنعت ماهواره و فناوری اطلاعات پيشرفتهايى داشتهايم. در فناوریهای نظامی و دفاعی خود بسیار پیشرفته شدیم به گونهای که در منطقه حرف اول را میزنیم. در حوزه اقتصادی نیز مطابق آمار اداری اقتصادی امریکا رتبه شانزدهم را دارا هستیم. یعنی به عنوان شانزدهمین قدرت اقتصادی دنیا در میان 225 کشور دنیا شناخته شدهایم. البته بر طبق آمار صندوق بین المللی پول ایران دارای رتبه هجدهم است. و این بدان معناست که ایران به مرحله اقتدار رسیده و از همه مهمتر امنیت پایداری است که در ایران وجود دارد و مردم نیز در پشت نظام هستند.
بنابراین چنین پیشبینیهایی عمدتا جنگ روانی است که اگر دموکراتها شکست بخورند و جمهوریخواهان به قدرت برسند، اقدامات خصمانه زیاد خواهد شد و حمله نظامی به ایران میشود، یا ایران تحت فشار بیشتری قرار خواهد گرفت و تحریمها بیشتر خواهد شد.
هم اکنون ایران در شرایطی است که امریکاییها هیچ کاری نمیتوانند انجام دهند، چه دموکراتها و چه جمهوریخواهان. اگر جمهوریخواهان کاری میتوانستند انجام دهند، قطعا در دوران جرج بوش و در اجلاس G8 2006 این اتفاق افتاده بود. چرا که تصمیم بر حمله نظامی و هدف بوش تحمیل گزینه نظامی را به سران G8 بود. آن زمان بهتر میتوانست از این موضوع استفاده کند، اما دیدیم که چنین اتفاقی نیفتاد.
به هر حال ما ضمن اینکه باید همین روش و سیاستی که مبتنی بر امنیت پایدار ملی و مردمیمان است را دنبال کنیم. همچنین شاهد آن هستیم که در همه حوزهها فعال شدیم و در برخی از حوزههای علمی هم به اقتدار رسیدیم. به همین دلایل است که تفاوت این دوران ایران با گذشته کاملا مشهود است، ضمن اینکه از مسائل سیاسی بین المللی و ارتباط آن با مسائل داخلی ایران هم نباید غفلت کرد.
بنابراین به اعتقاد من هیچ تهدیدی متوجه ایران نخواهد بود. حالا که جمهوریخواهان در کنگره اکثریت آراء را بدست آوردند، اگر تصمیم بر تشدید باشد، کشورهایی مثل چین و روسیه و حتی کشورهای اروپایی مثل فرانسه و سایر کشورها باید پذیرای این تحریمها علیه ایران باشند. در حالی که به نظر میرسد، چنین قابلیتی وجود ندارد. چرا که کشورهايی همانند روسیه و چین منافع ملی خود را در نظر گرفته و تصمیمگیری خواهند کرد. خلاصه اينکه روی کار آمدن جمهوریخواهان در کنگره امریکا هر چند یکسری تبلیغات خصمانه علیه ایران به دنبال داشته، اما هیچگونه دستاوردی برای آنها در پی نخواهد داشت.
نظر شما :