در دولت او نوعی پذیرش وجود دارد که نظم لیبرال بین‌المللی تنها به لطف قدرت نظامی آمریکا ممکن شد و حالا آمریکایی‌ها دیگر نمی‌خواهند هزینه آن را بپردازند. این همان واقع‌گرایی است – یک واقع‌گرایی خام، فاقد راهبرد و به قول دانشمند علوم سیاسی، استیون والت، یک "واقع‌گرایی نئاندرتالی" – اما در هر حال نوعی از واقع‌گرایی است.
ادامه مطلب
عوامل گوناگونی به شکل‌گیری این رویکرد کمک کرد: شکست «جنگ ضدترورِ» آمریکا، خیزش چین و قطبی‌سازی دوحزبی فزاینده در داخل نشان داد که سیاست خارجی آمریکا نمی‌تواند همیشه در حالت «خودران» باقی بماند.
ادامه مطلب
ترامپ دوست دارد دستش در برگزاری نشست ها باز باشد که متعاقبا نتیجه ی این گونه نشست ها، مانند سنگاپور، مبهم است و یا مانند هلسینکی، نتیجه ای ندارد.
ادامه مطلب
دیپلماسی ناگهانی این دو رهبر ممکن است ما را به جنگ نزدیک تر کند. اگر مذاکرات شکست بخورد هر دو طرف گزینه ی دیپلماسی دیگری ندارند.
ادامه مطلب