امیر مقدمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: تلفیق نظریه بازی‌ها با منطق فازی، امکان مدل‌سازی تصمیم‌گیری در شرایط تعارض، ابهام و ترجیحات نسبی را فراهم می‌سازد. این مقاله تلاش دارد با این رویکرد، بهترین ترکیب استراتژیک برای عبور ایران از تهدیدات خارجی را استخراج کند.
ادامه مطلب
سید محمد شفیعی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: نظریه بازی‌ها شاخه‌ای از ریاضیات است که رفتار بازیگران در شرایط رقابتی و تعاملی را تحلیل می‌کند. این نظریه بر پایه این فرض است که هر بازیگر (کشور، گروه، رهبر یا سازمان) با آگاهی از تصمیمات بالقوه دیگران و پیامدهای آن‌ها، بهترین استراتژی را برای رسیدن به اهداف خود انتخاب می‌کند. در واقع بازیگران نه تنها اقدامات خود را می‌سنجند بلکه واکنش احتمالی رقبای خود را هم پیش‌بینی می‌کنند. از منظر نظریه بازی‌ها، هر بازیگر در حال تصمیم‌گیری میان گزینه‌های مختلف است که ترکیبی از ریسک و دستاورد به همراه دارند و تغییرات قدرت نسبی سایر بازیگران و رقبا، نتیجه مستقیم این تعاملات پیچیده است.
ادامه مطلب
وحید افراسیابان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ایران در هر مرحله می‌سنجد که آیا بهتر است همکاری کند (تسهیل مذاکرات) یا در برابر خواسته‌ها مقاومت ورزد تا امتیازات بیشتری کسب کند. هر تصمیم ایران بر مذاکرات تاثیر می‌گذارد. برای مثال، موفقیت مذاکرات عمان و آمادگی ایران برای ادامه گفت‌وگو، «سیگنالی» به جامعه بین‌الملل است که ایران هم‌چنان در بازی می‌ماند.
ادامه مطلب
چیزی که حامیان آمریکایی برجام و همچنین مخالفان، از درک آن ناتوان مانده اند این است که برجام و توافق با ایران یک چیز نیستند. این تفاوت را می توان از دریچه نظریه بنیادین بازی توصیف کنیم. در حالی که برجام فقط یک "راند" است، توافق با ایران یک "بازی" در جریان است.
ادامه مطلب