ترامپ تلاش کرده است تا مسئولیت بیشتری را برای حفظ امنیت به متحدان ایالات متحده در منطقه منتقل کند، تا حد امکان از دخالت مستقیم نظامی در درگیری‌های منطقه اجتناب کند و از تبدیل آنها به جنگ‌های منطقه‌ای که نیروهای آمریکایی در آن دخیل باشند، جلوگیری کند.
ادامه مطلب
شقایق متقی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: پیمان دفاعی دو کشور پاکستان و عربستان سعودی ابزاری برای بازدارندگی سیاسی و نمادین است. پاکستان با وضعیت داخلی شکننده بعید به نظر می‌رسد که برای عربستان وارد جنگ مستقیم شود. از سمت دیگر، ریاض از این پیمان به عنوان اهرم فشار در برابر هند، ایران و حتی آمریکا استفاده خواهد کرد.
ادامه مطلب
عباس عبدالخانی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می‌نویسد: یکی از ابعاد مهم و پرچالش پیمان، موضوع هسته‌ای بودن پاکستان است. اگرچه هیچ بندی در متن رسمی به موضوع بازدارندگی هسته‌ای اشاره نکرده است، اما حضور کشوری با توان هسته‌ای در یک پیمان دفاعی، پیام بازدارنده غیرمستقیم و پرمعنایی دارد. این امر موجب نگرانی برخی بازیگران منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای شده است، زیرا حتی اگر تعهد هسته‌ای رسمی وجود نداشته باشد، نفس نزدیکی عربستان به یک قدرت هسته‌ای مسلمان می‌تواند موازنه تهدید را در ذهن اسرائیل و آمریکا تغییر دهد.
ادامه مطلب
تا زمان نگارش این مطلب، هیچ اظهار نظر رسمی از سوی مقامات اسرائیلی در مورد امضای این توافقنامه منتشر نشده است، مگر اینکه آنچه روزنامه اسرائیل هیوم در ۲۰ سپتامبر گزارش داد را به عنوان اعتراض غیرمستقیم به اقدام عربستان سعودی در نظر بگیریم. این روزنامه نوشت: «دولت بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر، به محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان سعودی اطلاع داد که آماده نیست هیچ تلاشی برای گنجاندن تشکیلات خودگردان فلسطین در تشکیلاتی که پس از پایان جنگ در نوار غزه تشکیل خواهد شد، طبق خواسته پادشاهی، انجام دهد. بنابراین، اسرائیل به وضوح اعلام می‌کند که علاقه‌ای به عادی‌سازی روابط با ریاض ندارد.»
ادامه مطلب
فرانسه و آلمان، با وجود اتحاد استراتژیک در اتحادیه اروپا و پیمان آخن، رویکردهای متفاوتی به امنیت دارند. فرانسه بر «استقلال استراتژیک» اروپا تأکید دارد و به دنبال نقش رهبری در سیاست دفاعی اتحادیه اروپاست، در حالی که آلمان بیشتر بر هماهنگی در چارچوب ناتو تمرکز دارد. این تفاوت‌ها باعث شده است هر کشور به طور جداگانه با بریتانیا پیمان امضا کند تا نقش خود را در ساختار دفاعی اروپا تقویت کند.
ادامه مطلب
محمد عرف در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: با انعقاد پیمان های دفاعی و نظامی، حسب نیازمندی های مندرج در این پیمان ها، شرکت های دولتی و خصوصی، پیمانکارها و کارخانجات در حوزه های متعدد و مورد نیاز اقدام به تولید و جذب افراد توانمند و متخصص می کنند. بنابراین، دولت به نوعی در راستای کاهش نرخ بیکاری، افزایش ذخایر علمی و سرمایه انسانی، و همچنین افزایش تولید و بهبود شاخص های اقتصادی قدم بر می دارد.
ادامه مطلب
متحدان سوریه می توانند در صورت حمله آمریکا پیمان نظامی مشترک خود را به اجرا بگذارند. ایران و سوریه در سال 2006 پیمان دفاعی دوجانبه ای را به امضاء رساندند اما اطلاعات اندکی در خصوص جزئیات این پیمان در دست است.
ادامه مطلب