سید محمدکاظم سجادپور در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: محافل سیاسی لیبرال آمریکا از این مرد به عنوان رئیس جمهور سایه نام بردند و مداخله او در این روند قانون‌گذاری را بدعت شگفتی آور قلمداد کردند.
ادامه مطلب
امیرهوشنگ کریمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: واژه "دولت سایه" گرچه مفهومی فراگیر و جهانشمول نیست، اما یک ایده و ابتکار و ابداع ایرانی هم محسوب نمی شود. در واقع دولت سایه، اشاره به نوع خاصی از سیاست ورزی است که ریشه در سیاست و حکومت در بریتانیا یا به تعبیر مصطلح کشور انگلیس دارد. احتمالاً مشابه این مدل در برخی کشورهای با نظام سیاسی مبتنی بر احزاب و پارلمان (بویژه کشورهای مشترک المنافع و مستعمرات سابق بریتانیا) نیز یافت می شود، اما نام آشناترین و شناخته شده ترین نمونه "دولت در سایه" را می توان در نظام سیاسی و مدل حکمرانی کشور انگلستان سراغ گرفت. اگر چه در نظام های حزبی و دموکراسی های پارلمانی، احزاب رقیب برای امر سیاست ورزی و حکمرانی تربیت شده و با چگونگی اداره جامعه در همه شئون و ابعاد آن هم به لحاظ نظری و هم از منظر عملی آشنا می شوند تا در بزنگاه انتخابات و در صورت پیروزی بتوانند طرح ها و برنامه ها و سیاست های مورد نظر خود را به مدد نیروهای کارآزموده به میدان عمل در آورند؛ اما ساخت سیاسی کشور انگلستان که مبتنی بر نظام دو/ چند حزبی پارلمانی است، الگوی "دولت در سایه" را تبدیل به یک سنت سیاسی دیرپا با قدمتی حدوداً دویست ساله کرده است.
ادامه مطلب