تظاهرات پاریس

راست افراطی فرانسه با پایگاه اجتماعی فردوستان دنبال برخورد سخت‌تر با مهاجران است

چالش های سیاسی - اجتماعی مکرون در برابر تندروها

نادر نوربخش در گفت وگو با دیپلماسی ایرانی درباره وضعیت اجتماعی فعلی فرانسه می گوید: اگر بخواهیم به طور جدی پایگاه آنها را مقایسه کنیم می توانیم بگوییم که پایگاه مکرون در شهرهای بزرگ و از میان افراد با تحصیلات بالاتر و با موقعیت شغلی بهتر و به طور کلی افراد ثروتمند است. پایگاه اجتماعی حزب راست افراطی از روستاها و شهرهای کوچک است. نواحی روستایی افراد با تحصیلات کمتر و افراد کارگر، افراد آسیب پذیرتر و افرادی که بیکاری در بین آنان نرخ بالاتری دارد اکثرا طرفدار حزب راست افراطی هستند. 

ادامه مطلب

پاریس خشونت های انباشته شده را دست کم نگیرد

آتش در فرانسه

ناآرامی‌ها در فرانسه نتیجه روی هم انباشته شدن پیامد بسیاری از سیاست‌های دولت است که احتمالا به سال ۲۰۰۵ بازمی‌گردد؛ یعنی زمانی که در حومه شهرها اعتراضاتی به سیاست‌های تبعیض‌آمیز وزارت کشور فرانسه به راه افتاد و حدود سه ماه به طول انجامید. در آن زمان شعله اعتراضات خاموش شد؛ اما سیاست‌های گفته شده تغییر نکرد بلکه با صعود راست‌گراهای تندروی فرانسوی تشدید شد.

ادامه مطلب

آتش خشم دائمی در فرانسه

اینجا کشور بیمار است

صاحبان هر دیدگاهی، نسخه خاصی برای درمان مشکلات فرانسه ارائه می کنند. مشکل در قانون اساسی فرانسه نیست چرا که در این کشور نظام دموکراتیک و آزادی های عمومی گسترده وجود درد. اما مشکل فرانسه، ناتوانی در کنار آمدن و پذیرفتن این واقعیت است که دیگر امپراطور نیست و مستعمره ندارد و نمی تواند نقشی درخور شأن خود در جهان داشته باشد. 

ادامه مطلب

پایان جامعه نزدیک است؟

بانلیوهای فرانسه: انفجار خشم و سرخوردگی

علی مفتح در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ننائل مرزوق، نوجوان ۱۷ ساله ای که با بی رحمی به دست پلیس فرانسه کشته شد از نسل بانلیو بود. وی در نانتِر، همان جایی در حومه پاریس که روزگاری کارگران الجزایری شب را به روز می رساندند زندگی می کرد. نانتر، یک از حلبی آباد هایی «bidonville - بیدون ویل» بود که پدر الجزایری نائل در آن زندگی می کرد. پدری که بعد از ترک خانواده، نائل هیچ گاه وی را ندید. به عنوان تنها فرزند خانواده، نائل بعد از ترک مدرسه در پیتزا فروشی کار می کرد. داستان زندگی وی با ترک کردن و ترک شدن ها در جامعه و خانواده نوشته شده بود. شاید تنها دلبستگی وی در دنیا هم مادرش بود که بعد از قتل نائل او را «بهترین دوست» خود خطاب کرد. روزی که مادر وی نمی دانست «دوستت دارم مامان» نائل و بوسه خداحافظی او قبل از ترک خانه آخرین دیدار وی با فرزندش خواهد بود.

ادامه مطلب

آنچه برای خود می پسندی، برای دیگران هم بپسند!

فرانسه، از دیگ های جوشان تا مذاب

صلاح الدین خدیو در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: شکاف های امروز "ملت فرانسه" میراث گسترش امپراتوری مدرن آن در ماورای بحار و "آفریقای فرانسه" است. تنها راه چاره هم ناسیونالیسم مدنی است. یعنی وفاداری شهروندان به نهادهای سیاسی و نه ملت قومیتی از قبل موجود و در اینجا فرانسوی های اصل! در واقع تبدیل شدن ملت به دیگی مذاب از نوع آمریکا و اخیرا انگلیس. اما طی کردن این پیچ چندان ساده نیست و هر کس نقشەی راە خود را دارد. چپ ها و لیبرال ها و گلوبالیست ها چیزی می گویند و راست های افراطی و همپالگی هایشان چیزی دیگر.

ادامه مطلب

اینجا مردم از پلیس متنفرند

نفرت بدون مرز

تظاهرات کنندگان در این راهپیمایی که مادر جوان کشته شده خواستار آن شده بود، شعار می دادند: «همه از پلیس متنفرند». پلیس گفت که حدود ۶۲۰۰ نفر در این راهپیمایی شرکت کردند، از جمله آسا ترائوره، فعال مدنی که با جنبش آمریکایی «جان سیاه‌پوستان مهم است» مرتبط است.

ادامه مطلب

پلیس از موقعیت خود سوء استفاده می کند

لذت آدم کشی با تعصبات نژادی

تظاهرات اخیر در فرانسه نه جنبه اقتصادی و نه جنبه اعتراضی به سیاست های دولتی دارد، بلکه اعتراض به عملکرد پلیسی است که پیر و جوان نمی فهمد و از قدرت پلیسی خود سوء استفاده می کند تا خشونت به خرج دهد، به معنای دیگر با کمک مصونیت پلیس بودن از خشونت به خرج دادن لذت می برد.

ادامه مطلب