دومینیک دو ویلپن در یادداشتی می نویسد: جنگ سراسری، توانائی نابود کردن بالقوه نامحدودی را داراست. خطر درگیری هسته ای که هرگز صفر نیست، اختلال در مسیرهای تجاری که موجب کمبود و تورم می شود، تهدید گسترش جنگ به فضا، همه اینها را باید به کسانی یادآوری کرد که با سبک سری فکر می کنند جنگ کوتاه ترین راه برای رسیدن به صلح است. این جنگ تنها به صلح در گورستان ها منجر می شود.
ادامه مطلب
علی مفتح در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: آن چه در ادامه خواهیم خواند تحلیلی متفاوت از رویارویی غرب و روسیه بر اساس رویدادهای تاریخی ارائه دهد. این تحلیل، روایتی خواهد بود از حرکت تاریخی اروپاییان به سمت شرق این قاره که به خصوص از اوایل قرون وسطی در قرن پنجم شروع شده و با به وجود آمدن حکومت روس ها و عرض اندام آن در مقابل «غرب» در قرن نهم میلادی از سرعت آن کاهش یافت. اما این رویارویی از آن زمان تاکنون هیچ گاه پایان نیافته است. چه در عصر امپراتوری ها که شاید بارزترین نمونه آن ناکامی ناپلئون در روسیه بعد از فتح تقریبا تمام اروپا بود و چه در پایان آن عصر در جنگ جهانی اول، روسیه همیشه همچون سدی در مقابل حرکت غرب-شرق در اروپا بوده است. حتی شکست آلمان ها از روس ها در جنگ جهانی دوم هم به اتحادی میان غرب-شرق منجر نشد و تنها به بن بست دیوار برلین رسید که نقطه اوجی دیگر از تقابل دو سمت این قاره بود. حرکت غرب به شرق در اروپا هیچ گاه از حرکت باز نایستاده است!
ادامه مطلب
محمد کاظم سجادپور در یادداشتی می نویسد: باید توجه داشت که نهادهای بین‌المللی و در رأس آنها سازمان ملل متحد، نهایتاً موجودات و کنشگران حقوقی‌‌اند و آمیزه‌ای از سیاست و حقوق در همه اقدامات آنها به چشم می‌خورد؛ اما این آمیزه در مارپیچی از کنش‌‌های اداری و تحرک‌ها و پویایی‌‌های ظریف و چند لایه، به تولید هنجارها و رفتارهای عملی منجر می‌شوند.
ادامه مطلب