انگلیس و افغانستان

با استفاده از ابزار استراتژیک طالبان

پاکستان در دوجبهه می جنگد

عبدالناصر نورزاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: هیچ منطقی منبی بر جدایی میان طالبان و پاکستان وجود ندارد و امکان ندارد تا پاکستان به این زودی ها، دست از سر طالبان بردارد. آنچه به عنوان مشت نمونه ی خروار به عنوان چالش در روابط امارت طالبانی و پاکستان گفته می شود، تنها یک سناریوسازی است تا ذهنیت ها را به سمت دیگری، سوق دهند. زیرا در حال حاضر، تنها و تنها مسئله تقویت تروریسم در شمال افغانستان مطرح است که می تواند من حیث یک گاو شیری، در اختیار پاکستان قرار گیرد. 

ادامه مطلب

تلاش برای تسلط بر جامعه ای به شدت مذهبی

سوء استفاده انگلیس از ابزار دین در افغانستان

عبدالناصر نورزاد در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: در کنار ملیت و زبان مورد دین و استفاده ابزاری و سیاسی از آن نیز در بدتر ساختن وضعیت و تغییر دادن شرایط به نفع بازیگران سیاسی، تاثیر بسزای خود را داشته است به گونهٔ مثال: نزدیک به بیست سال با استفاده از موجودات اجیر، بی سواد، و کسانی که بویی از فرهنگ، ادب و زندگی انسانی به مشامشان نرسیده، زیر نام طالب از آدرس دین به قتل و کشتار مردم بی گناه دست زده و صدها خانواده را در گلیم غم و اندوه نشاندن، حال آن که قتل و کشتار مردم بی گناه نه تنها در دین اسلام که در هیچ آیین دیگر جایز و کار پسندیده پنداشته نشده است.

ادامه مطلب

امریکا دیگر ابرقدرت نیست؟

سرخوردگی انگلیس از تحولات افغانستان

ایوب حطاویان در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: ریشه تفکر و راهبرد حمله به پنج کشور خاورمیانه توسط منطق بلریسم به جورج بوش پسر پذیرانده شد. ایالات متحده هیچگاه در خاورمیانه به تنهایی عمل نکرده بلکه در غالب اوقات به همراه شریک و متحد استراتژیک خود (بریتانیا) نقش داشته است. به عبارتی آمریکا به دلیل داشتن توانایی بالا در لجستیک و پوشش گسترده چتر اطلاعاتی خود به عنوان یک قدرت سخت در جایگاه خوبی برای حمله به دیگر کشورها قرار داشته و البته دارد. با این حال با ریشه یابی موضوعات می توان فهمید که این کشور در بزنگاه های تاریخی عملا نقش یک کارگزار استراتژی های دیگر کشورها که از لحاظ  قدرت نرم دارای برد هستند شناخته می شوند. نمونه این ماجرا را در جنگ عراق و افغانستان به وضوح می توان دید.

ادامه مطلب

اشک تمساح لندن برای کسب درآمد است

خیانت به افغانستان به سبک انگیسی

سید وحید کریمی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اشک تمساح انگلیس برای از دست رفتن درآمد است و مردم افغانستان نیست. جو بایدن، رییس جمهوری امریکا کورکورانه سیاست ترامپ در افغانستان را اجرا کرد و اندیشمند بودن کادر سیاست خارجی دولت امریکا را زیر سوال برد. امریکا بار دیگر ثابت کرد ابرقدرتی “بی مغز” و فقط قدرت سخت و با کیسه پول است و قدرت نرم هدایت سیاست خارجی امریکا در لندن است.

ادامه مطلب