تهران و کابل

به مناسبت یکصدمین سالگرد امضای پیمان دوستی

مرزهای دیروز، مرزهای امروز

شیرین احمدنیا در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: به مناسبت یادآوری پیوندهای دیرین مودت و دوستی بین اقوام ایران و افغانستان می خواهم بگویم از آنجا که  به فرموده سعدی شاعر خردمند و نام آور سده های پیشین، «بنی آدم اعضای یکدیگرند که در آفرینش ز یک گوهرند،‌ چو عضوی به درد آورد روزگار دگر عضو ها را نماند قرار» هر آنچه زمینه بروز ناملایمات و دشواری ها را برای همسایگان دوست داشتنی ایرانیان فراهم کند،‌ قاعدتا ارادتمندان شان در جامعه ایران را نیز برآشفته و پریشان احوال می کند!

ادامه مطلب

در حق کابل بیش از اندازه نیکی کرده ایم

نمک نشناسی و سوء استفاده افغانستان از بزرگ منشی ایران

مصطفی زندیه در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: واقعا جای تامل است که نمایندگان مجلس افغانستان به جای قدردانی از خدمات ۴۰ ساله دولت و مردم ایران به سه میلیون اتباع کشورشان در ایران، درخواست می کنند که دولت ایران از آنها عذرخواهی کند. روشن است که جمهوری اسلامی ایران در بحث آموزش، بهداشت و سایر موارد که کم هم نیست در حال بهترین خدمات رسانی به اتباع افغانستانی است. حتی شرایط به گونه ای است که نخبگان خودمان در مقطع دکترا از آن بی بهره هستند. حالا به جای تشکر از این همه زحمات، مجلس نمایندگان این کشور برای جمهوری اسلامی ایران شرط و شروط هم تعیین می کند. شاید بد نباشد فیلمی از جرایم و جنایات برخی از افغان ها که علیه اتباع ایرانی صورت گرفته تهیه و در کابینه و پارلمان افغانستان نشان داده شود تا اندکی عرق شرم بر پیشانی مسئولین افغانی بنشیند.

ادامه مطلب

نگاهی به ناسیونالیسم کور در افغانستان

ایران ستیزی کابل خوش خدمتی به کیست؟!

محمد مهدی بندرچی در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: اضح است که حکومتداری ضعیف می کوشد ایران را دشمن ملت معرفی کند. سیری در فضای مجازی نشان می دهد که چطور افغانی ها ایران را دشمن می خوانند. البته نیاز است که نهادهای اطلاعاتی ایران هوشیار باشند تا رفتارهای مجازی مهاجرین را به دقت رصد کنند. ممکن است تعدادی در داخل ایران این دشمن سازی را ترویج و نهادینه کنند. اقدام جدی در این صورت بسیار ضروری است.

ادامه مطلب