قلب آقای چاوز بزرگ است!
ديپلماسى ايرانى: چند سالی است تهران به مقصد سفرهای تکراری هوگوچاوز مبدل شده است، رئیس جمهور کشوری که هرچند برخی از مسئولان از آن به عنوان متحدی استراتژیک برای ایران نام میبرند اما در مقابل عده بسیاری اعتقاد دارند که وزن و جایگاه این کشور به اندازه هزینهای که ایران برای آن پرداخته نیست، روز گذشته در روسیه بود، کشوری که تا همین چند وقت پیش، از آن هم به عنوان متحدی استراتژیک برای ایران نام میبردند اما امروز او پیشقراول اجرای تحریمها علیه ایران شده است.
هرچند قرار است هوگو چاوز بعد از سفر به روسیه به ایران هم بیاید اما موضعگیریهای روزهای اخیر او و قراردادهای منعقد شده میان روسیه و ونزوئلا نشان میدهد که چاوز قلبی بسیار وسیع دارد، او که در جریان نهمین سفر خود به روسیه در دوران ریاستجمهوریاش گفت: «روسیه در قلب من است»، پیش از این نیز درباره ایران چنین جملهای را به زبان آورده بود.
ارمغان سفر رئیسجمهور ونزوئلا به روسیه چند قرارداد نظامی و اقتصادی بود، بعد از آنکه چاوز يک کيف قرمز حاوى شکلات، مرباى موز و پودر کاکائو به عنوان سوغاتى به مدودف هديه کرد و مدودف نيز اين هدايا را با لبخند پذيرفت، توافقنامهای برای ساخت نیروگاه هستهای توسط روسیه در ونزوئلا و نیز توافقنامه سرمایهگذاری ٦/١ ميليارد دلارى روسيه در صنعت نفت ونزوئلا به امضا رسید.
همچنین در دیدار چاوز و پوتین، نخست وزیر روسیه وعده داد که به زودی 35 تانک که به گفته کارشناسان تانکهای T-72M1M خواهد بود به ونزوئلا اعطا خواهد شد.
اما چاوز تنها جمله روسیه در قلب من است و کیفی از شکلات و پودر کاکائو را برای ابراز ارادت خود به روسیه کافی ندید و با شرکت در کنفرانس «دو قرن استقلال آمريکاى لاتين» در مسکو، سقوط اتحاد جماهير شوروى را يک فاجعه خواند.
وی گفت: «به نظر من اتحاد جماهير شوروى محو نشده است. آيا مىشود انقلابى که يک کشور به قدرت اتحاد جماهير ايجاد کرده به طور کلى محو شود؟»
چاوز افزود: «اين انقلاب و اين کشور به نسل جديدى از مردم منتقل شده که ساکنان اتحاد جماهير شوروى هستند و روسيه و مردم اين کشور و تاريخ آن باعث مشعوف شدن من مىشود.»
در فاصله کوتاهی از این اظهارنظرها و قراردادهای منعقد شده رسانهها خبرهای دیگری را از پشت پرده سفر چاوز به مسکو منتشر کردند و آن توافقهای اولیه برای ارسال سامانه دفاع ضدموشکی اس 300 به ونزوئلاست، به گفته مقامات روسی این اس 300ها همان سامانهای است که قرار بود به ایران پرداخت شود اما با اعمال تحریمهای جدید علیه ایران با مشارکت مستقیم روسیه، ارسال آن به ایران منتفی شده است.
هرچند که رامین مهمانپرست، سخنگوی وزارت امورخارجه همین چند روز پیش گفت که اس 300 آنقدرها هم مهم نیست و دیگر پیگیری نکنید اما به نظر میرسد با این توافق بسیار مهمتر از گذشته هم خواهد شد.
سامانهای که بحث بر تحویل گرفتن آن و سپس امتناع روسیه از تحویل آن، سر و صدای زیادی به راه انداخت قرار است به سادگی از سوی روسیه متحد روزهای نه چندان دور ایران در اختیار ونزئولا متحد استراتژیک ایران قرار گیرد و چاوز هم در این سفر نه تنها به عدم تحویل این سامانه به ایران اشارهای نکرده که احتمالا از دریافت بی دردسر این سامانه بسیار خوشحال است، هرچند که ونزوئلا با توجه به بودجه نظامیای که در اختیار دارد میبایست هزینه این سامانه را نقدا پرداخت کند.
چاوز که معمولا لبخند بر لب دارد، از روز گذشته تاکنون بسیار خوشحالتر هم باید باشد، هم قرارداد احداث اولین نیروگاه انرژی اتمی را به آسانی منعقد کرد و هم توان نظامی خود را با خرید تجهیزات و سامانههای جدید نظامی بالا میبرد.
باید منتظر بود و دید این بار چاوز «سمند سوار» در نهمین سفر خود به تهران از چه سخن خواهد گفت و چگونه عشق و علاقه خود را به ایران ابراز میکند و نتیجه دیپلماسی « لبخند» چاوز در قبال ایران چه قراردادی خواهد بود؟ هرچند که ایران چندان طرفی از قراردادها و همکاریهای خود با ونزوئلا نبسته است، اما هر چه باشد چاوز دوستی صمیمی برای احمدینژاد است و شاید همین یک دلیل برای ادامه روابط در بالاترین سطح با این کشور کافی باشد.
نظر شما :