انتخابات رياست جمهورى فرانسه: آخرين اميد مهاجران
تا سال 1870 در فرانسه تقريباَ کلمه مهاجر يا مهاجرت به شکل امروزى وجود نداشت و به لحاظ قانونى و اجتماعى به اين افراد «بيگانه» گفته مى‌شد؛ سال‌هاى سال اين کلمه همراه خود پيش‌داورى‌هاى منفى فراوانى همراه داشت که هنوز نيز تبعات آن ديده مى‌شود. در فرانسه نيز مانند برخى ديگر از کشورهاى اروپايى، نخستين تعريف حقوقى عمل مهاجرت، در سال 1924 و به پيروى از کنوانسيون بين‌المللى رم پدپد آمد. در اين کنوانسيون آمده: «مهاجر فردى مطلقاَ بيگانه است که براى تحصيل کار به کشورى آمده است و قصد دارد در آن کشور به شکل دائمى مستقر شود. مهاجر کارگرى ساده و مطلقاَ بيگانه است که قرار است به شکل دائمى در کشورى جز کشور مادرى‌اش ساکن شود.»
فرانسه به لحاظ موقعيت جغرافيائى‌اش (و پتانسيل بالا براى تجارت و افزايش جمعيت) و به خاطر داشتن چندين مستعمره در طول تاريخ، بدل به مکانى شده که سال‌هاى سال مهاجرين فراوانى را به خصوص از افريقا جذب خود کرده است. طبق آمارى که در مى سال 2004 تهيه شده، چهار ميليون و نهصد هزار مهاجر در فرانسه زندگى مى‌کنند که 40 درصدشان مليت فرانسوى دارند. البته اين رقم در مقايسه با جمعيت فرانسه (61 ميليون نفر) رقم قابل ملاحظه‌اى نيست، اما يکى از مهم‌ترين برنامه‌هاى دولت هر کشورى توجه به اين قشر، جلوگيرى از افزايش مهاجرت و برخورد قانونى با مهاجرت غيرقانونى است. در 25 ژوييه سال گذشته، قانون جديدى وضع شد که به دولت اختيارات جديدى مى‌داد تا به واسطه آنها به جذب مهاجران ماهر، مبارزه با مهاجرت غيرقانونى و محدود کردن مهاجرت‌هاى خانوادگى بپردازد. نيکولا سارکوزى، وزير کشور دولت شيراک، در بهار سال 2006 لايحه‌اى تقديم پارلمان فرانسه کرد و در آن خواستار تغيير قوانين مهاجرت شد. سارکوزى معتقد بود مهاجرانى که براى تحصيل يا کار به فرانسه مى‌آيند، بايد از بهترين افراد جامعه خودشان باشند. اين گونه بود که او گزيش در انتخاب مهاجران را مطرح کرد.
در آستانه برگزارى انتخابات فرانسه، هر کدام از جناح‌ها و نامزدهاى مختلف برنامه خود را براى مهاجرين اعلام کرده‌اند، قصد داريم نيم نگاهى به برنامه‌هاى چهار رقيب اصلى؛ سگولن رويال، ژان مارى لوپن، نيکولا سارکوزى و فرانسوآ بايرو بيندازيم.
سارکوزی؛ مهاجرت و هويت ملى؟
نيکولا سارکوزى کانديداى حزب «او.ام.پ» است که در مقام يک نامزد انتخاباتى هم چنان آرا خود را به عنوان وزير کشورحفظ کرده است. سارکوزى که بسيارى از منتقدانش او را به ناسيوناليسم محکوم کرده‌اند، معتقد است مهاجرت‌ها بايد بر اساس مهارت و لياقت مهاجر باشد. او گزينش مهاجر را پيشنهاد مى‌کند. سارکوزى روش خود را «راهى براى حمايت از مردم» مى‌داند و مى‌گويد: «آنها که با من مخالف‌اند دشمن مردم هستند.» او معتقد است با در نظر گرفتن فرهنگ و نژاد برخى اقوام، ورود آنها به فرانسه پذيرفته شده نيست. به زعم سارکوزى اين افراد به خاطر فرهنگ و نژادشان نمى‌توانند در جامعه فرانسه حل شوند، البته اين نتيجه تحقيقاتى است که مشاوران او در سال گذشته انجام دادند، زمانى که او بسيار درگير امور مهاجران بود. سارکوزى در يکى از سخنرانى‌هاى خود مهاجرت به فرانسه در اين سال‌ها را با مهاجرت بين دو جنگ جهانى مقايسه کرده است. مى‌گويد: «بين دو جنگ جهانى نيز مسئله مهاجرانى که مورد خوشايند جامعه بودند و آن ها که نبودند، پيش آمد. مهاجرانى که مورد خوشايند جامعه نيستند، افرادى‌اند که به طبقه بندى خاصى تعلق دارند که خطرى براى ملت محسوب مى‌شود. آنها به خاطر «نژاد»شان مى‌توانند باعث اپيدمى شدن اعمالى بشوند که به نفع جامعه نيست يا آن که باعث هرج و مرج و بى‌نظمى شوند.» اين نامزد انتخاباتى در سخنان خود به مردانى که با خود فرهنگ چندزنى، اعمال فشار برادر بزرگتتر بر خواهر کوچک‌تر و محدوديت و سرکوب زنان را به عنوان مهاجر به فرانسه مى‌آورند اشاره مى‌کند و اين گونه افراد را فاقد مجوز ورود به فرانسه مى‌خواند.
اين جهت‌گيرى سارکوزى بسيارى از فرانسويان را متحير کرده است. منتقدان سارکوزى اين عمل را درست مانند همان اتفاقى مى‌دانند که در سال هاى دهه 60 روى مى‌داد. زمانى که کارخانه‌داران به مغرب مى‌رفتند و کارگران خود را از بين کارگران گرسنه آن‌جا انتخاب مى‌کردند.
برنامه‌هاى نيکولا سارکوزى براى مهاجران برنامه‌هاى متعددى است: تاسيس وزارت‌خانه مهاجرت، دادن هويت فرانسوى به مهاجران و قوانين جديدى براى خانواده‌هاى مهاجران، با اين حال طبق نظرسنجى بيشتر مهاجران با نظرات او مخالف‌اند و تصميم ندارند به او راى بدهند.
اما نيکولا سارکوزى خود مهاجر است. پدرش اهل مجارستان بود که در نوجوانى به پاريس مهاجرت کرد و اين همان چيزى است که از ديد ژان مارى لوپن، ديگر نامزد انتخاباتى، دور نمانده است. لوپن در برنامه‌اى که شبکه تله سنک موند پخش مى‌شد درباره خود و سارکوزى گفت: «اين کانديدا خود فرزند مهاجرت است اما من به اين خاک تعلق دارم. تفاوتى وجود دارد که براى برخى فرانسويان بسيار اساسى است.»
لوپن؛ مهاجرت ممنوع
ژان مارى لوپن نامزد حزب «جبهه ملى» است. او از مخالفان سرسخت مهاجرت به شمار مى‌رود و مخالفت او با مهاجرت يکى از شعارهايش قلمداد مى‌شود.
لوپن در سال 1974 نير نامزد رياست جمهورى بود که تنها 74/0% آرا را به دست آورد، اما اخطارهايش درباره پديده مهاجرت از کشورهاى شمال افريقا به فرانسه باعث شد در سال 88 بتواند 14% آرائ و در سال 95، 15 % آراء را به دست آورد. عده‌اى از فرانسويان که اغلب ميانسالان هستند از سياست‌هاى او درباره پيشگيرى از مهاجرت آفريقاييان به فرانسه بسيار استقبال مى‌کنند. به زعم لوپن دوره جديدى از مهاجرت‌ها آغاز شده که نه تنها فرانسه بلکه ساير کشورهاى اروپاى را نيز تهديد مى‌کند و حالا درست زمان آن است که براى حفظ فرانسه جلوى اين مهاجرت‌ها را گرفت. لوپن مى‌گويد بايد افرادى که ويزاى اقامت در فرانسه را ندارند به کشورهايشان بازگردانده شودند. اين گونه بسيارى از مهاجرانى که سال‌هاى سال در فرانسه به طور غيرقانونى کار کرده‌اند و يا صاحب فرزند هستند بايد به کشورهاى خود بازگردند.
لوپن مهم‌ترين تاثير مهاجران بر فرهنگ فرانسه را افزايش آمار جنايت و بيکارى در اين کشور مى‌داند. او در سخنرانى‌هاى خود لحنى تند دارد و سعى مى‌کند اقليت‌هاى فرانسوى از جمله يهودى‌ها را مورد خطاب و رنجش قرار دهد.
رویال، فرانسه و قوميت‌هاى مختلف
سگولن رويال، نامزد حزب سوسياليست، نيز ماه هاست که برنامه خود را براى مهاجران اعلام کرده است. به زعم او«بستن مرزهاى فرانسه به روى مهاجران موجب سقوط اين کشور مى‌شود.»
پيشنهاد اين نامزد براى مهاجران آن است که ويزايى داشته باشند که به طور مرتب به کشور خود رفته و دوباره بازگردند. او معتقد است به اين طريق مهاجران به خوبى مى‌توانند در اين دوران رفت و آمد با فرهنگ فرانسه آشنا شوند و تصور درستى از شرايط کار در اين جا به دست آورند؛ مهاجران وقتى تصميم گرفتند به کشور خود بازگردند، بايد مطمئن باشند که مى‌توانند دوباره به فرانسه بازگردند. به اين ترتيب آنها حاضر نيستند به هر قيمتى در اين جا بمانند و راه‌هاى پشت سر خود را بسته ببينند.
رويال که رقابت سختى با سارکوزى دارد، درباره برنامه سارکوزى درباره مهاجران مى‌گويد: «حالا که نامزد راستى‌مان مشغول ترساندن جامعه از بر باد رفتن هويت ملى است و به مهاجران توهين مى‌کند، دوست دارم بر اين موضوع دقيق شويم و به مفهوم هويت ملى و ملت فکر کنيم. جمهورى فرانسه به هيچ عنوان از هيچ کدام از شهروندان‌اش انتظار ندارد هويت‌اش را فراموش کند. جمهورى نمى‌خواهد مردم هويت، ريشه، فرهنگ و اعتقادشان را فراموش کنند. هر کسى مى‌تواند عاشق کشورش باشد و در عين حال شهروند خوبى هم براى فرانسه بماند. به تازه‌واردان به فرانسه مى‌گويم به ما بپونديد و به حقوق اين کشور احترام بگذاريد. فرانسه فردا بى‌شک کشورى است از انواع فرهنگ‌ها و قوميت‌ها و مذاهب.» طبق نظر سنجى‌ها بيش از 50 % مهاجران به رويال راى خواهند داد. سياست‌هاى رويال براى مهاجران به سياست‌هاى بايرو ديگر نامزد انتخاباتى بسيار نزديک است.
بایرو و توسعه کشورهاى فقير فرانسه زبان
فرانسوآ بايرو، نامزد حزب دموکرات، نيز از همان سال گذشته که سارکوزى درباره مهاجران سخت‌گيرى‌هايى را اعمال کرد، موضع خود را نشان داد. بايرو با اعمال محدوديت براى مهاجران مخالف است اما از طرفى نيز مى‌گويد اگر مرزهاى فرانسه بر روى همگان باز باشد آن وقت با مشکلات عديده مهاجران روبرو خواهيم بود.
نامزد حزب دموکرات سياست خود را در قبال مهاجران اين گونه تشريح مى‌کند: «سياست من در قبال مهاجرت مبتنى بر پيشرفت کشورهاى فقير افريقايى است.» او معتقد است تنها سياست حقيقى در برابر پديده مهاجرت آن است که اين فرهنگ را در کشورهاى افريقايى فرانسه زبان ايجاد کنيم که کشاورزان‌شان روزى‌آفرين اين سرزمين‌اند و مهندسان و کارگران‌شان اين کشور را مجهز به امکانات مختلف مى‌کنند، اين گونه است که آن ها ديگر سرزمين‌شان را ترک نمى کنند. بايرو مى‌گويد: «بيست کشور در فاصله نه چندان دور از ما قرار کرفته‌اند که جزء فقيرترين کشورهاى جهان هستند و ما جزء شش کشور ثروتمند جهانيم. تا دنيا دنيا بوده است، فقيرها جذب ثروتمندان مى‌شده‌اند.»
بايرو معتقد است بايد جلوى مهاجرت‌هاى غيرقانونى گرفته شود چرا که در وهله اول خود مهاجرين آسيب مى‌بينند. «مهاجران زمانى که پاى خود را بر خاک فرانسه مى‌گذارند بايد زبان بياموزند و ما بر اساس آنچه در اختيار داريم به آنها کار عرضه کنيم.» او معتقد است سياست‌هاى مهاجرت بايد در تمام اروپا يکسان باشد تا اگر مهاجرى پذيرفته نشد سريع به کشور خود بازگردانده شود و اگر پذيرفته شد نيز سريع آموزش ببيند و جذب بازار کار شود تا نسبت به جامعه ما دشمنى پيدا نکند.
بايرو برنامه سارکوزى را (مهاجرت گزينشى) يک دام براى مهاجران مى‌داند و معتقد است اين گونه سياست توهين به اقوام و تبعيض نژادى است.
نظر شما :