آقاى مالکى لطفا با آتش بازى نکنيد!
کمیسیون عالی مستقل انتخابات سرانجام در برابر فشارهای نوری مالکی نخستوزیر عراق تسلیم شد و دستور به بازشماری مجدد آرای بغداد آن هم به صورت دستی داد.
بلافاصله پس از این خبر آقای مالکی به مقابل دوربینهای شبکههای تلویزیونی آمد و گفت: «پیشبینی میکنیم با بازشماری مجدد آرا حداقل چند کرسی به تعداد کرسیهای ما اضافه شود.»
از هماکنون میتوان فهمید که آقای مالکی سودای غلبه بر ایاد علاوی را در سر میپروراند و این گونه اظهار نظر در حالی که هنوز به طور قطعی چیزی مشخص نیست نشان از آغاز بازیای تازه به ابتکار نوری مالکی دارد!
علاوه بر آن مالکی میخواهد تا با سمبهای پرزورتر دیگر رقبا و رهبران ائتلافهای دیگر را به پشت میز مذاکره بنشاند تا حرف خود را به هر قیمتی شده به کرسی بنشاند. یعنی انتخاب مجددش به سمت نخستوزیری آن هم بیهیچ قید و شرطی. این بار با این کار رهبر حزب الدعوه میخواهد نه تنها برای پست نخستوزیری بلکه برای سهمخواهی دیگران نیز قاطعانه نه بگوید و دولتی باب میل خود تشکیل دهد. به عبارت دیگر قصد دارد به ائتلاف ملی به خصوص جریان صدر به رهبری مقتدی صدر که به همراه نزدیکانش بیمحابا در شبکههای عربی علیه مالکی سخن میگویند و با حملات تند و تیزشان علنا او را دیکتاتور مینامند و مجلس اعلا که حاضر نیست با هر سازش برقصد، به نوعی دهن کجی کند.
در عین حال مالکی در حال ارتکاب اشتباه بزرگی است که میتواند روزهای سیاه عراق را دوباره زنده کند. پر واضح است که مالکی با ایاد علاوی به هیچ وجه سر سازش ندارد و میتوان گفت که این دو نفر حتی به شدت با هم دشمنی دارند. اما مشکل اینجا است که رهبر حزب الدعوه میخواهد اختلافهای فردیاش را بر واقعیات موجود در عرصه سیاسی عراق تحمیل کند. واقعیت این است که ایاد علاوی رهبر فهرست العراقیه مهمترین فهرست نماینده سنیان عراق است که عدم توجه به آن به معنای کشاندن عراق به سمت فاجعهای بزرگ خواهد بود. بیتوجهی به علاوی یعنی بیتوجهی به سنیها و این یعنی حذف یکی از مهمترین طایفههای عراق و همزمان دست رد زدن بر سینه متحدان این جریان یعنی کشورهای عربی و در راس آنها عربستان سعودی، اردن و سوریه که باعث برانگیختن خشمشان علیه دولت آینده عراق خواهد شد. اگر تهدید ایاد علاوی را در این زمینه که گفته است اگر بنا باشد هدف حذف ما از دولت آینده باشد از تمام حرکتهای سیاسی حتی پارلمان آینده عراق خارج خواهیم شد، در کنار کارهای مالکی بگذاریم به اهمیت واقعیت موجود در عراق و این که عرصه سیاسی این کشور تا چه اندازه گرد شعلههای آتش میگردد بیش از پیش پی میبریم. مالکی نمیخواهد این واقعیت را درک کند. ظاهرا آقای مالکی به اندازهای فردگرا شده و متاسفانه امر بر او مشتبه شده که میخواهد نه تنها به میل ملت عراق بیاعتنایی کند بلکه میخواهد بازی بس خطرناک و جدیدی را آغاز کند. آن هم بازی با آتشی مهیب که گداختگی آن را از هماکنون میتوان حس کرد.
نظر شما :