معرفى مهمترين نامزدهاى انتخابات فرانسه
بیست و دوم آوریل یعنی دوم اردیبهشت روز انتخابات رئیس جمهوری در فرانسه است. در فرانسه از روز دوشنبه ۹ آوریل بیست و دوم فروردین مرحلهی داغ مبارزه انتخاباتی برای تعیین جانشین رئیس جمهور ژاک شیراک آغاز شده است. رقابت اصلی در این دور از انتخاات میان نیکولا سارکوزی؛ سگولن رویال و ژان ماری لوپن است.
نیکولا سارکوزی؛ امید راست گراها
نیکولا سارکوزی متولد 28 ژانویه 1955 در منطقه هفدهم پاریس، متاهل و پدر سه فرزند است. آقای سارکوزی محبوب ترین نامزد در میان رای دهندگان طرفدار حزب او.ام.پ است . او بخشی از این محبوبیت در میان افکار عمومی را به دلیل موفقیت هایش در پست وزارت کشور به دست آورده است.
سرکوزی ۵۲ سال دارد. او را کسی که در مورد زندگی وی پژوهش کرده و کتابی درباره وی نوشته است، چنین توصیف میکند: سرکوزی از در وارد میشود، اما اتاق را از راه پنجره یا لولهی بخاری ترک میکند. اگر چه سرکوزی نامزد اصلی محافظهکاران است و تصور میشود بیشترین شانس را دارد، اما بسیاری از فرانسویان از جمله جوانانی که با ایده های رات گرایانه وی میانه ای ندارند او را چهره ای محبوب نمی دانند.
سارکوزی به خوبی می داند که باید توانایی هایش را نشان دهد و به همین دلیل در برابر سرزنش رقبایش که او را "خطرجمهوری" می دانند تاکید می کند که "چهار سال حضورش در وزارت کشور بدون هیچ نکته منفی سپری شده و 20 سال زندگی سیاسی اش را نیز بدون ماجراجویی پشت سر گذاشته است."
سارکوزی مبارزات انتخاباتی اش را نیز به شیوه ای قدیمی و با سخنرانی سنجیده و پیشنهادات پایه ای پیش خواهد برد. اما آیا این کار برای مبارزه با رقیبی که طی چند ماه با نوآوری خود موفق شده به عنوان اولین نامزد "پست مدرن" جمهوری پنجم فرانسه در راس نظرسنجی ها قرار بگیرد کافی است؟ روایال با این شیوه ای که درپیش گرفته، از بحث های متناقض و منطق سیاست کلاسیک می گریزد.
نیکولا سارکوزی نیز به عنوان سیاستمردی "مدرن" ظاهر شده است. جاه طلبی های او، علاقمندی اش به بحث و تاکیدش بر این نکته که سیاست می تواند جهان را تغییر دهد از او سیاستمداری مدرن ساخته است و البته فراموش نکنیم که او به سنت قدیمی فرانسوی ها یعنی حضور مردی پرانرژی همانند بناپارت در راس قدرت تعلق دارد.
سگولن رویال؛ نامزد سوسیالست ها
سگولن رویال متولد 22 سپتامبر 1953 در داکار پایتخت سنگال، متاهل و مادر 4 فرزند است. خانم رویال همسر غیر رسمی فرانسوا اولاند دبیر اول حزب سوسیالیست است.
سگولن رویال یک "راز است، تصویری درخشان. این صفتی است که خود او برای توصیف خودش به کار می برد. سوسیالیست ها در میان رقبایی همچون دومینیک استروس کان و لوران فابیوس او را انتخاب کردند. او با پیشنهادات خود( سازماندهی نظامی بزهکاری ها و...) که با روند متعارف چپ گرایان تفاوت داشت توانست توجه ها را به سوی خود جلب کند. تحصیلات خانم رویال دیپلم موسسه مطالعات سیاسی(ENA) پاریس، فوق لیسانس علوم اقتصادی است. او وکیل و عضو کانون وکلای پاریس از سال1994نیز هست.
ژان ماری لوپن؛ انتخاب راستگرایان افراطی
ژان ماری لوپن متولد 20 ژوئن 1928 در ترینیته سور مر، متاهل و دارای سه فرزند از ازدواج اولش است.
رهبر راستگرایان افراطی در سن 78 سالگی و در پنجمین دوره نامزدی خود قصد دارد تا در این آخرین فرصت انتخاباتی خود باز هم یک شگفتی خلق کند. حزب او موسوم به جبهه ملی، با پیشی گرفتن از لیونل ژوسپن در 21آوریل سال 2002 زلزله ای در میان طبقات سیاسی فرانسه به وجود آورد.
پنج سال پس از این تاریخ، ژان ماری لوپن به شکلی باورنکردنی در نظرسنجی ها حدود27 درصد آرا را با خود دارد و چپ گرایان و راست گرایان را به شدت نگران کرده است. تحصیلات آقای لوپن دیپلم مطالعات مدرسه عالی علوم سیاسی و لیسانس حقوق است.
آقای لوپن نماینده سن (1956 -1962) و مشاور منطقه بیستم پاریس(1982)، نماینده پارلمان اروپا(1984-1989 و سپس از 1994)، نماینده پاریس(1986-1988)، مشاور منطقه پرووانس آلپ کوت دازور (1992-2004) بوده است.
فرانسوا بایرو نامزد میانه رو آزاد
او که در دولت بالادور و دولت آلن ژوپه یعنی از سال 1993 تا 1997وزیر آموزش ملی بود و مدت های مدید از متحدان ار.پی.ار (اتحاد برای جمهوری) به شمار می آمد، در سال 2002 با رد ادغام حزبش (حزب اتحاد برای دموکراسی در فرانسه، او. د. اف) با حزب حاکم او.ام. پ به شهرت رسید. این روند رهایی از اکثریت، در سال 2006 زمانی که فرانسوا بایرو وگروهی از میانه روهای پارلمان به همراه اپوزیسیون به پیشنهاد سانسور علیه ویلپن برای تسلیم او در ماجرای کلیر استریم رای دادند، به اوج خود رسید. این عملکرد آزادانه برای بایرو محبوبیتی در پی داشت. از آن تاریخ به بعد او در رویاهایش خود را سومین مرد انتخابات 2007 می بیند.
فرانسوا بایرو متولد 25 مه سال 1951 در بوردر ( پیرنه آتلانتیک)، متاهل و پدر 6 فرزند است.
در دور اول انتخابات ریاست جمهوری سال 2002 او با کسب 84/6 درصد آرا در جایگاه چهارم قرار گرفت. از سال 2002 بایرو به شدت از سیاست های دولت راست گرای فرانسه انتقاد می کند. او که طرفدار اروپای فدرالیستی است، در سال 2005 برای پیروزی رفراندوم قانون اساسی واحد اتحادیه اروپا مبارزاتی را آغاز کرد. او همچنین نویسنده کتاب های متعددی است. از جمله کتابی در مورد هانری چهارم که به موفقیت زیادی دست یافته است. تحصیلات آقای بایرو ادبیات کلاسیک است.
نظر شما :