سياست ليبرمن افراطى؛ فرصتى براى فلسطينى‌ها
"آوگدور لیبرمن": "هيچ منطقى در مذاکرات کنونى در زمينه تشکيل کشور فلسطين که از سوى دولت سابق اسرائيل آغاز شده، وجود ندارد." این اظهارات تند و خشن از زبان یکی از چهره های افراطی رژیم اسراییل که در پی یک ائتلاف با حزب لیکود به رهبری نتانیاهو، وزارت امور خارجه اين رژيم نيز به وى محول شد، اخيرا در جمع اعضاى حزب "بيت نو" که از احزاب افراطى و ضد فلسطينى و تماميت خواه در اسراييل است صادر شده است.
اين صهيونيست افراطى که سابقه ى ديرينه در دشمنى با فلسطينى ها و سرکوب آنان دارد، با توجه به شرايط کنونى منطقه اى و بين المللى و در پى انتخابات اخير در اسراييل و پس از حوادث غزه که بسيارى از سازمان هاى بين المللى و دولت ها حوادث رخ داده در آن منطقه را جنايت جنگى خوانده اند، اين سخنان را به زبان آورده است.
البته پيش از اين نيز در پى مذاکرات پس از خاتمه جنگ غزه و نشست هاى متعددى که براى ايجاد وحدت ميان فلسطينيان و جدى شدن مساله صلح و استيفاى حقوق مردم فلسطين مطرح شد، هشدارهايى از سوى برخى کارشناسان و آگاهان سياسى داده مى شد که دولت جديد اسراييل با گرايش هاى افراطى درون آن ممکن است در آينده روند صلح و پيگيرى براى تشکيل کشور مستقل فلسطينى که از سوى برخى دولت ها و همچنين سازمان هاى بين المللى از جمله سازمان ملل متحد دنبال مى شود را با مشکل مواجه کرد و خواسته هاى از سر زياده طلبى باز هم از سوى سران اسراييل مطرح گردد.
حتى به خاطر مى آوريم که در برخى تحليل ها که در جريان نشست هاى قاهره براى ايجاد وحدت ميان گروه هاى فلسطينى و تشکيل دولت ملى از سوى کارشناسان سياسى بيان شد، گفته مى شد که ممکن است دولت آينده اسراييل حتى بر تعهداتى که دولت "ایهوک اولمرت" خود را به آن پايبند نشان مى دهد متعهد نباشد و تمامى آنها را در دوره بعد نقض کند و دليل روشن براى اين تحليل بخشى از اظهارات اخير همين ليبرمن است که در جمع اعضاى افراطى حزب مطبوع خود به زبان آورده است که: "هيچ منطقى در مذاکرات کنونى در زمينه تشکيل کشور فلسطين که از سوى دولت سابق اسرائيل آغاز شده، وجود ندارد."
حال با توجه اين نکات، اين سوال مطرح است که آيا موضع اخير وزير امور خارجه اسراييل که با سکوت بنيامين نتانياهو نخست وزير اين کشور و در عين حال واکنش منفى دولت هاى اروپايى همراه بوده، براى فلسطين و فلسطينيان و روند صلح يک تهديد است و بايد زير بار اين زياده خواهى رفت؟ و يا اينکه آيا بايد در مقابل اين تهديد واکنش تند نشان داد و به همان دامى افتاد که دولت اسراييل دنبال مى کند؟ آيا بايد از مسير برخورد ديپلماتيک و پذيرش نقش سازمان هاى بين المللى براى حل مساله فلسطين خارج شد و تمامى اقداماتى که تاکنون انجام شده را پنبه کرد؟ و در واقع بهانه اى بدست سران افراطى اسراييل داد تا توجيهى براى اظهاراتى از نوع سخنان ليبرمن داشته باشند؟
به اعتقاد راقم این سطور، با توجه به فضايى که هم اکنون بر سياست جهانى و معادلات بين المللى و منطقه اى حاکم است و تاحدودى اين فضا پس از انتخابات ايالات متحده و طرح گفتمان جديد رييس جمهورى آمريکا که به ظاهر از تغيير سياست ها حکايت مى کند، که بخشى از آن نيز ناشى از واقعيت هاى موجود در جهان و ضرورت حل مشکلات و اختلافات جهانى و منطقه اى از طريق رعايت حقوق همه ى کشورها است، بايد سخنان اخير ليبرمن که با لحن تهديد آميز و زورگويانه زده شده را به يک فرصت تبديل کرد و سران اسراييل را در موضع انفعال قرار داد. همان تاکتیکی که سال ها عليه فلسطينيان به کار گرفته شده و گفته مى شد که گروه هايى در ميان فلسطينيان وجود دارند که مانع ازتحقق پيشنهادات و نتيجه گيرى از مذاکرات مى شوند و سران اسراييل همواره از اين حربه و شايد غفلت برخى رهبران فلسطينى براى توجیه اقدامات تجاوزکارانه خود، کسب حمايت جهانى و به انفعال و انزوا کشيدن گروههاى فلسطينى استفاده مى کرد.
لذا به نظر مى رسد اصلح است که در اين شرايط حساس بين المللى، اين تهديد را تبديل به يک فرصت کرده و با بهره گيرى از فنون ديپلماتيک و ظرفيت سازمان هاى مسوول جهانى و دولت ها و نفى هرگونه رفتار خشونت طلبانه و تماميت خواهانه‘ سازمان ها موثر جهانى ودولت هاى ذى نفوذ و داراى نقش موثر را عليه اقدامات و سياست هاى خشن وافراطى اسراييل بسيج کرده و افراطيون صهيونيست را در انزوا و انفعال قرار داد و از هرگونه سياستى که روند مذاکرات و د رواقع بررسى واقعيت هاى فلسطين و حقوق مردم آن را مخدوش مى کند و آب به آسياب دولت صهيونيستى مى ريزد پرهيز کرد و با ايجاد يک اجماع نسبى جهانى اسراييليها را در موضع ضعف قرار داد.
در اين شرايط رهبران فلسطينى خواهند توانست نسبت به استيفاى حقوق ملت فلسطين با حمايت کشورها و سازمانهاى جهانى قدم هاى محکم ترى برداشته و شرايط را براى حل عادلانه مسائل فراهم نمايند. رهبران فلسطين بايد از اين فرصت استفاده کرده و اعتماد کشورهاى اروپايى و آمريکا را بيشتر جلب نموده و زمينه را براى فشار بيشتر به اسراييل به عنوان رژيمى که به قطعنامه ها و تلاش هاى سياسى جهانى براى حل مناقشات بى توجهى مى کند آماده کنند.
بايد موضع گيريهاى افراطى در درون رژيم اسراييل و تهديدهاى آنان را به فرصتى براى شناساندن ماهيت مسوولان تلاويو، تحت فشار قرار دادن آنان، اجماع دولت ها و نهادهاى غيردولتى دنيا عليه آنان تبديل کرد. به نظر مى رسد در شرايط سياسى فعلى جهانى با کمى تدبيرمى توان بيش از هر زمان ديگر اسراييل را تحت فشار قرار داد و ظرفيت هاى بين المللى را نيز براى اين منظور و استيفاى حقوق فلسطينى ها به خدمت گرفت.
نظر شما :