مذاکره تنها راه حل برای ترکیه است

۲۹ مهر ۱۳۸۷ | ۱۶:۲۷ کد : ۲۹۶۲ اخبار اصلی
یادداشتی از دکتر اسد الله اطهری
مذاکره تنها راه حل برای ترکیه است
برای بررسی یک پدیده باید به دلایل، ریشه ها و آغاز و پایان آن پدیده پرداخت. خشونت هایی که در بیشتر کشورها مانند سریلانکا، کشمیر، درگیری‌های مرزهای شمالی عراق با ترکیه وحود دارد ظاهرا مسائل پیچیده‌ای نیستند اما باید به بطن ماجرا توجه شود و با توجه به شرایطی که آن بحران به را وجود می آورد برای حل آن راه حل مناسبی تدبیر شود.
 
درگیری‌های اخیر ارتش ترکیه با کردهای پ.ک.ک در ظاهر به این باز می گردد که حزب کارگران کرد یک پاسگاه در ترکیه را مورد حمله قرار دادند. ترکیه نیز اعلام کرد که تمام پایگاه های تروریستی این گروه را از بین خواهد برد. ولی باید به این سوال پاسخ داد که پ.ک.ک در اصل به دنبال چیست؟ کردها چه می خواهند؟ بحث اصلی این گروه چیست؟
 
هرچه در جامعه ترکیه دموکراسی بیشتری رواج پیدا کند و هر چه میزان خشونت ها کاهش پیدا کند و گفت و گو و مذاکره بتواند جای خشونت را بگیرد، هر چه به خواسته‌های کردهای ترکیه اهمیت بیشتری داده شود و حقوق این گروه نادیده گرفته نشود می تواند کمکی باشد به رفع خشونت‌ها در منطقه.
 
کردهای پ.ک.ک از شرایط نامساعد کردها در ترکیه سوء استفاده می کنند. مناطق کردنشین ترکیه از محروم ترین مناطق ترکیه به حساب می آیند و تا چندی پیش دولت های این کشور از واژه ترک های کوهستان در ادبیات سیاسی خود به جای ترک استفاده می کردند. این مسائل شرایطی را به وجود آورد که پ.ک.ک بتواند از آن به نفع خود استفاده کند و از شرایط به وجود آمده به نوعی سوء استفاده کند.
 
اکنون اما حرکت های خوبی را رجب طیب اردوغان، نخست وزیر ترکیه آغاز کرده است. این حرکت‌ها را ترگت اوزال آغاز کرده بود و سعی کرد که کردها را به رسمیت بشناسد و بعد از او اجویت یک سری اصلاحات را آغاز کرد. اما این اصلاحات در دوران طیب اردوغان روند تازه ای را دنبال کرد. اکنون جامعه دموکراتیک کرد به طور مستقل وارد پارلمان شده است. اینها همه توسعه سیاسی حزب عدالت و توسعه به رهبری طیب اردوغان بود.
 
افراطیون ارتش گاهی حرکاتی انجام می دهند که هدفشان تحت تاثیر قرار دادن این اصلاحات است. ترکیه نیاز به زمان و اصلاحات و عدم خشونت دارد. ادامه اصلاحات، توسعه سیاسی و اقتصادی، ادامه روند توسعه اجتماعی در مناطق کردنشین، لغو حالت‌های فوق‌العاده در مناطق کردنشین، جلوگیری از مهاجرهای اجباری کردها، توسعه صنعت و کشاورزی در مناطق کردنشین و رسیدگی به امور کردها می تواند به عدم خشونت منجر شود.
 
در آفریقای جنوبی سیاه‌ها و سفیدها توانستند از طریق مذاکره و گفت‌و‌گو درگیری‌های را کاهش دهند و توانستند موفق شوند. اکنون ترکیه می تواند با استفاده از الگوهای کشورهای دیگر که بیشتر تفاهم را به خشونت ترجیه می‌دهد می تواند راه حل مناسبی برای جایگزین کردن جنگ در منطقه شمال عراق باشد.
 
اگر ترکیه بتواند مشکلات خود را با هموطنان کرد خود حل کند، مشکل کردها دیگر وجود نخواهد داشت.
روشی که اکنون ارتش ترکیه آن را اتخاد کرده به حل مشکل کمکی نخواهد کرد. هر چه حقوق کردها بیشتر رعایت شود مشکل کم رنگ تر خواهد شد. ما در جهان شاهد این هستیم که کشورهای چند قومی توانستند مشکلات خود را حل کنند. بنابراین برای ترکیه چندان مشکل نخواهد بود بتواند مشکل را با راه حل‌های ساده تری حل کند.

نظر شما :