امریکا در حال کار برای خروج تسلیحات هسته ای از ترکیه است

دیپلماسی ایرانی: وضعیت پیچیده فعلی راه حل ساده ای ندارد. خروج سلاح های هسته ای در پس زمینه اختلافات روزافزون نظامی و سیاسی، یک ژست نمایشی از فقدان اعتماد به یک متحد است. پیامد این تصمیم، تخریب همه کانال های همکاری نظامی بین ایالات متحده و ترکیه خواهد بود که منجر به بسته شدن پایگاه هوایی "اینجرلیک" خواهد شد.

به عقیده نویسندگان روزنامه "نیویورک تایمز"، سیاست کوته بینانه مقامات آمریکا به شرایطی منجر شده است که هر یک از تصمیمات اتخاذ شده منجربه یک شکست مفتضحانه می شود. در این مورد، از دست دادن یک متحد پیچیده، اما مفید را شاهد هستیم. و در مقابل آن - تهدید از دست دادن کنترل بر زرادخانه هسته ای "اینجرلیک" را.

هر ژست غیرمسوولانه یا تحریک آمیز از طرف رهبر کشوری که موافق میزبانی سلاح های هسته ای است، از سوی آمریکایی ها به عنوان یک تهدید تلقی می شود و دستاویزی برای ارزیابی ریسک استقرار سلاح های هسته ای در این کشور خواهد شد. استقرار چنین سلاح هایی به صد درد صد رصد دقیق ماهواره ها نیاز دارد.

نیویورک تایمز می نویسد: "ما سلاح های هسته ای را در کشوری ذخیره می کنیم که ارتش آن گلوله های توپخانه اش را نزدیک سربازان آمریکایی شلیک می کند."

50 بمب گرمایی هسته ای B-61 در انبارهای یک پایگاه هوایی درست در 400 کیلومتری مرز ترکیه و سوریه محصور شده اند.

اردوغان گروگان سلاح های هسته ای است

ترکیه به وضوح کشوری نیست که سلاح های هسته ای خارجی را که در قلمرو خودش واقع شده است، تنها یک منبع تهدید برای محیط زیست قلمداد کند. بلکه بالعکس، علاقه خاصی به سلاح نشان می دهد. رجب طیب اردوغان، رئیس جمهوری ترکیه در سخنرانی ماه سپتامبر، این وضعیت که کشورش فاقد نیروهای هسته ای خاص خود باشد، غیرقابل قبول نامید. به گفته اردوغان، "همه کشورهای توسعه یافته جهان از این نیروها برخوردارند."

این اظهارات نقض مستقیم وعده های داده شده از طرف ترکیه به جامعه بین المللی است. ترکیه یکی از 190 کشوری است که به پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای پیوسته است. این امضاء در واقع به معنای امتناع داوطلبانه کشور امضاکننده از تلاش برای ساخت سلاح هسته ای و به رسمیت شناختن حق انحصاری "پنج قدرت بزرگ" برای داشتن تسلیحات هسته ای است.

در واقع به همین دلیل است که در بین همه "کشورهای توسعه یافته جهان"، هیچ کدام دارای تسلیحات هسته ای نیستند.

البته هر گونه اظهار نظر اردوغان را باید از فیلتر پوپولیسم ارزان عبور دهیم. اما، همانطور که در بالا ذکر شد، در زمینه مسئله تسلیحات هسته ای، چنین "شوخی هایی" غیرقابل قبول هستند. از نظر ایالات متحده امریکا، این یک تهدید واقعی و دلیلی برای تخلیه زرادخانه است.

تنش ایجاد شده درخصوص زرادخانه های زیرزمینی پایگاه هوایی اینجرلیک، همزمان با شصتمین سالگرد استقرار سلاح های هسته ای در خاک ترکیه صورت می گیرد. امتناع از استقرار بیشتر و خروج تسلیحات هسته ای را می توان یک مسئله حل شده تلقی کرد. این امر به دلایل زیادی لازم بود مدتها قبل انجام شود. طرح تخلیه آماده شده است و در اسرع وقت اجرا خواهد شد.

سرنوشت خود "اینجرلیک" تا پایان مشخص نیست. در چشم اندازی نزدیک، این پایگاه ممکن است به نیروی هوایی ترکیه تحویل داده شود و واحدهای نیروی هوایی ایالات متحده مستقر در اینجا به مکان دیگری منتقل شوند. از جمله گزینه های احتمالی، پایگاه هوایی یونانی " خلیج سودا " در جزیره کرت است.

از طرف دیگر، "اینجرلیک" بحران های جدی تری را تجربه کرده است. در اواسط دهه 1970، ایالات متحده به دلیل حمله نیروهای ترکیه به شمال قبرس، تحریم نظامی بر ترکیه تحمیل کرد. مسئله حذف ترکیه از ناتو و بسته شدن پایگاه های آمریکایی در خاک ترکیه به طور جدی مطرح شد. اما 45 سال گذشته است و همه چیز سرجای خود است.
 
"اینجرلیک" پایگاه هوایی مرجع ناتو در آسیای صغیر و شرقی ترین پایگاه هوایی مورد استفاده ایالات متحده آمریکا در اروپا است

این پایگاه در سال 1955 تأسیس شد. به دلیل موقعیت مطلوب آن در نزدیکی مرزهای دریای سیاه اتحاد جماهیر شوروی و همچنین نزدیکی آن به سوریه، عراق و کل منطقه درگیری اعراب و اسرائیل، پایگاه "اینجرلیک" به سمبل شوم جنگ سرد تبدیل شده است. از اینجا، هواپیماهای لاکهید معروف به U-2 برای شناسایی به پرواز در می آمدند. از اینجا، خلبان گری پاورز آخرین پرواز شناسایی خود را انجام داد. نیروهای این پایگاه کل بخش شمالی عملیات نظامی علیه عراق را تامین کردند.

در چند دهه اخیر، "اینجرلیک" (به زبان ترکی "بیشه انجیر") به یک مرکز لجستیک برای تجهیز گروه های تروریستی در خاورمیانه تبدیل شده است. هرگونه تماس مردم ترکیه مبنی بر لزوم "شفافیت" و برقراری کنترل بر کار "اینجرلیک" به طور سنتی توسط طرف آمریکایی نادیده گرفته می شود. در حقیقت پروازهای شورشیان در هنگام تلاش برای کودتای نظامی در ترکیه (سال 2016) از "اینجرلیک" صورت می گرفتند.

وضعیت این پایگاه امکان استفاده مشترک از آن توسط نیروی هوایی ترکیه و نیروی هوایی کشورهای عضو ناتو را فراهم می کند. درباره جزئیات این "همکاری" در زیر بحث خواهد شد. عجیب این که پدافند هوایی این پایگاه هوایی توسط تیپ اسپانیایی مجهز به سیستم دفاع هوایی "پاتریوت" تامین می شود.

تأثیر مخرب این مکان که به "مرکز پشتیبانی نیروهای درحال تلاش برای تجزیه ترکیه" بدل شده بود، اولین بار در اوایل دهه 1990 رسما اعلام شد. ژنرال اشرف بیتلیس، که مستقیماً ایالات متحده را متهم به تهیه سلاح برای نیروهای کرد از طریق "اینجرلیک" کرده بود، مدتی بعد در یک سقوط عجیب هواپیما درگذشت.

در کنار پایگاه هوایی Aviano در آلپ  ایتالیا، پایگاه های Volkel در هلند و Lakenheath در انگلستان، پایگاه "اینجرلیک" یکی از مکان های اصلی زرادخانه هسته ای ایالات متحده در اروپاست.
 
21 پناهگاه بتونی قوسی برای بمب های حرارتی هسته ای در پایگاه هوایی ترکیه وجود دارند.

به دلایل واضح، طرح WS-3 (نگهداری تسلیحات و سیستم های امنیتی) و هر گونه جزئیات مربوط به نقشه این انبارها، عمق آنها و اقدامات امنیتی انجام شده خارج از دسترس عموم است. فقط تصاویری از پناهگاه های قوسی وجود دارد که شکاف های کاملاً قابل مشاهده در کف بتونی وجود دارد.

همچنین عکس های رسمی سانسور شده از داخل WS-3 نیز منتشر شده است، و شما واقعاً نمی توانید چیزی را ببینید. آنچه از این عکس ها می توان گفت این است: این ساختار به اندازه کافی جادار است که در داخل آن گروهی شامل چند نظامی دسترسی آزاد به هر بخش از تسلیحات را دارند. بمب حرارتی هسته ای B61-12 روی نگهدارنده تیرک سوار می شود و به این شکل توسط یک آسانسور به سطح آورده می شود.

معنای ساختار WS-3 قرار دادن سلاح های هسته ای به طور مستقیم در جایگاهش در هواپیما (یا بهتر بگوییم زیر آن) است. بنابراین:
الف) زمان آماده سازی برای عزیمت کاهش می یابد:
ب) خطرات مرتبط با حمل مهمات جنگی ویژه در محوطه پایگاه هوایی حذف شده اند، به ویژه در صورت افزایش سطح تهدید نظامی یا تروریستی. و به طور همزمان، سری بودن آماده سازی برای مأموریت جنگی با استفاده از سلاح های هسته ای تامین می شود.

در غیر این صورت، هر گونه جابه جایی تسلیحات هسته ای در محوطه پایگاه عملیاتی، مستلزم به کارگیری پنجاه دستگاه پرسنلی و موتورسواری از ده واحد خودرویی است.

پناهگاه های WS-3 در بخش به اصطلاح ناتو (در عمل آمریکایی) اینجرلیک واقع شده اند، جایی که دسترسی ترک ها به آن ممنوع است. این منطقه در همان مرکز، مستقیماً در نزدیکی میدان هوایی قرار دارد و توسط یک حصار دوتایی و احتمالاً یک نوار ماین دار با طرح مین های دوتایی از "متحدین" محصور شده است.
تنها آرزو می کنیم که به زودی تمامی این استحکامات معنای خود را از دست بدهند.

در تصاویر ماهواره ای مورخ مارس 2019، پایگاه هوایی اینجرلیک میزبان تمرینات حمل و بارگیری سلاح های هسته ای بود. در مسیرهای منتهی به پناهگاه WS3، تعداد قابل توجهی از وسایل نقلیه و خودروهای زرهی مشاهده می شدند. در نزدیکی هواپیمای ترابری، یک تریلر 18 متری "هسته ای" دیده می شد که معمولاً نزدیک ساختمان خدمات فنی 39 هوایی (مسئول حفاظت ازسلاح های هسته ای در پایگاه "اینجرلیک") در سمت چپ نقشه پارک شده بود.

منبع: رادیو روسی / تحریریه دیپلماسی ایرانی