رفتار بی شرمانه خانم هیلی

دیپلماسی ایرانی: جایی برای اصول انسانی نیست، قرار هم نیست به قوانین بین المللی احترام گذاشته شود، و نه حتی به اصول تعامل میان کشورها، این دستور کار دولت ترامپ و دستورالعملش در تعامل با دنیاست. ذهنیت او مبتنی بر خدمات مشتری است، رئیس جمهوری امریکا فکرش سرمایه داری و تجاری است، با همین دیدگاه سیاست خارجی امریکا را اداره می کند. بر همین اساس هم است که او و نماینده اش در سازمان ملل اظهارات فضاحت بار ایراد می کنند. نیکی هیلی ساده ترین اصول زبان دیپلماتیک را در سخنانش با همتایانش در مجمع عمومی سازمان ملل کنار گذاشت، و تهدید کرد نام کشورهایی که آن طور که خودش می خواهد رای ندادند پیش خودش ثبت خواهد کرد تا آنها را مجازات کند. انگار که با همکلاسیش در زمین بازی مدرسه صحبت می کند. رفتاری بی شرمانه! او با اشاره به اخاذی مالی خود به آنها گفت: وقتی که سهم های مالی سازمان ملل را می دهیم، انتظار داریم که به ما احترام بگذارند، این برای ما بد است که به کسانی که احترام نمی گذارند پول بدهیم!

در نظر هیلی و رئیس جمهورش «احترام» امریکا یعنی سر خم کردن در برابر اراده و تصمیم و هر آن چه آنها می خواهند. اگر ایالات متحده تصمیم بگیرد که بیت المقدس را به عنوان پایتخت اسرائیل به رسمیت بشناسد و آن را تصمیمی «مستقل» قلمداد کند با وجود این که با تمامی قطعنامه های بین المللی مربوط به این شهر مغایرت داشته باشد، پس کشورهای دیگر نیز باید به آن احترام بگذارند و در برابرش خم شوند. اما اکثر کشورهای دنیا چنین نمی کنند، در کنار ترامپ و نماینده اش کسی جز چند جزیره در اقیانوس کارائیب نماندند، در حالی که کشورهای دیگر مثل کانادا که آمادگی داشتند علیه تصمیم امریکا رای دهند، نظر خود را تغییر دادند و از رای دادن امتناع کردند، این واکنشی بود به لحن متکبرانه و ترسناک امریکا.

برای همین نتیجه رای گیری درباره بیت المقدس در مجمع عمومی سازمان ملل فاش کرد که چقدر دولت امریکا در صحنه بین المللی منزوی است، این تنها پیروزی برای قدس نیست، با وجود اهمیت استثنائی ای که باید برای این رای گیری متصور شد. نتیجه این رای گیری نشان داد که اکثر جهان همچنان به ضرورت احترام به قوانین بین المللی که چارچوب تعریف شده روابط هستند، پایبندند. از ساده ترین این قوانین این است که هر کشوری، حتی اگر کشور بزرگی باشد، حق ندارد به تنهایی به بهانه «استقلال» این قوانین را زیر پا بگذارد. این برای کشورهای عربی و اسلامی که قدس برای آنها سنبل سیاسی و ملی و نشانه ای دینی است، استثا نیست، بسیاری از کشورهای دیگر، در راس آنها اروپایی ها، رای علیه دونالد ترامپ را انتخاب کردند تا این پیام را بدهند که قانون بین المللی حرمت دارد، از جمله قطعنامه های شورای امنیت درباره قدس، که بدون هیچ گونه فردگرایی از سوی هر طرفی، تبدیل به قانون شده اند، حتی اسرائیل هم نمی تواند به تنهایی درباره این شهر تصمیم بگیرد.

حالا می ماند چگونگی تعامل با واکنش ها علیه رای امریکا و تاثیر آن بر روابط واشنگتن با متحدان عرب و مسلمانش، همچین با بیشتر کشورهای اتحادیه اروپا (به استثنای مجارستان و چک) که با اعلام یک طرفه بیت المقدس به عنوان پایتخت اسرائیل مخالفت کردند. همچنین تعاملات با واکنش امریکا در مجازات خود سازمان ملل. حجم سهم امریکا در بودجه سازمان های بین المللی در سال گذشته به بیش از 10 میلیارد دلار رسید، این یک پنجم کل بودجه سالانه این سازمان است. این غیر از دو و نیم میلیارد دلاری است که ایالات متحده برای عملیات حفظ صلحی که نیروهای بین المللی برقرار می کنند، می پردازد.

واکنش مورد انتظار این است که کشورهای ثروتمند و توانا وارد عمل شوند و فورا سهم امریکا را پر کنند تا به واشنگتن درسی بدهند که گمان نکند می تواند دنیا را با پول بخرد.

منبع: الحیات / تحریریه دیپلماسی ایرانی/11

انتشار اولیه: دوشنبه 4 دی 1396 / انتشار مجدد: سه شنبه 19 دی 1396