اختلافات با قطر حل نمی شود

دیپلماسی ایرانی: عربستان سعودی همچنان برای حمایت از کاهش صادرات و حمایت از بازار نفت تلاش می کند. این حرف را از خودم نمی زنم، اولی هانسن، رئیس استراتژی کالا در بانک ساکسو گفته که روزنامه «وال استریت ژورنال» امریکا آن را منتشر کرده است.

عربستان بزرگترین صادرکننده نفت در جهان است، و می تواند تولید خود را آن قدر افزایش دهد که قیمت نفت به نصف قیمت فعلی اش برسد، و همچنین می تواند صادرات خود را کاهش دهد تا قیمت نفت افزایش یابد. عربستان مهمترین کشور در «اوپک» است، پیش از این اعلام کرده بود که صادرات نفت خود را از ماه آینده به خاور دور حدود 10 درصد کاهش خواهد داد، این رقم بالاتر از آن چیزی است که در اوپک تعهد آن را داده بود.

اوپک و 10 کشور تولیدکننده نفت غیرعضو در آن از جمله روسیه بعد از آن که در اکتبر 2016 تولید نفت به پایین ترین سطح خود رسید، توافق کردند که تولید نفت را از 1.8 میلیون بشکه مازاد سهم خود افزایش ندهند. اما مشکلی که اوپک دارد این است که ابزاری در اختیار ندارد تا بفهمد کشورها تا چه اندازه به توافق پایبند بوده اند، در حالی که روشن است برخی کشورها علنا توافق را زیر پا می گذارند.

نگاه عربستان برای آینده بعد از نفت خوب است و امکان دارد که موفق شود، در این رابطه بازار جهانی نفت در مشت تولید کننده عربستانی باقی خواهد ماند، برای همین عربستان به تنهایی می تواند بر تولید و قیمت ها حاکم باشد، این چیزی است که عربستان به دنبال آن است تا بتواند قدرت خود را بر کشورهای تولید کننده برای حمایت از قیمت نفت در برابر سقوط حفظ کند.

در جایی خواندم که عربستان تصمیم گرفته است که به شرکت های مهندسی خارجی اجازه دهد که در عربستان شرکت های خدمات مهندسی بدون نیاز به داشتن شریک محلی داشته باشند، چنین تصمیمی را حکیمانه و مفید می بینم.

در این جا می خواهم قبل از آن که متهم شوم به روشنی بگویم که هیچ رابطه ای با دولت عربستان چه امروز چه در گذشته نداشته ام. ملک سلمان را از دهه ها قبل می شناسم و به او خیلی احترام می گذارم اما بسیاری از وزرای عربستانی را نمی شناسم.

حرفم را با قطر تمام می کنم. من از قبل از قطع شدن روابط با این کشور خواستار اجابت برخی مطالبات برادران عرب توسط این کشور بوده ام، همچنین خواستار مذاکرات برای برآورده شدن مطالبات دیگر با حفظ وحدت عربی در کشورهای عربی حوزه خلیج ]فارس[ شده ام. آن چه اکنون شاهدیم این است که قطر سرش را زیر برف کرده و توجهی به قطعی روابط با مصر و عربستان سعودی و امارات متحده عربی و بحرین نمی کند. قطر کوچکترین کشور عربی از لحاظ جمعیت است و مواضعش غیرمنقطی و غیرمفید است.

قطر در دو ماه گذشته چه کرد؟ مواد غذایی عربستان و امارات بازارهای قطر را پر کرده بودند، و الآن جای آنها را کالاهای وارداتی از ترکیه و ایران گرفته اند. در جایی خواندم که یک تاجر قطری الآن چهار هزار گاو وارد کرده است تا بتواند شیر مصرفی داخلی کشور را تامین کند.

قطر توانسته از تولید گاز، مردم کم جمعیت خود را سعادتمند کند، این کشور در حدود 2.7 میلیون نفر جمعیت دارد در حالی که تعداد شهروندان قطری بیشتر از 10 درصد این جمعیت نیست. قطر ناوهای نظامی ایتالیایی به ارزش 6 میلیارد دلار و جنگنده های اف – 15 امریکایی به ارزش 12 میلیارد دلار خریداری کرده است. این اسراف است، مگر قرار است چه کسی به قطر حمله کند؟ کشورهایی که با آن قطع رابطه کرده اند اعلام کرده اند که دنبال تغییر نظام نیستند.

بعد در جایی خواندم که تیم فوتبال پاریس سن ژرمن که در مالکیت قطر است، بازیکن فوتبال، نیمار را به مبلغ 262 میلیون دلار خریده است، رقمی تخیلی، و شاید قابل توجه در دنیای فوتبال جهانی. البته قطر میزبان جام جهانی در سال 2022 است، و امیدوارم که در این میزبانی موفق شود، اما نمی دانم چگونه قرار است تماشاچی های جهان را به کشور خود بیاورد و آنها را می خواهد کجا اسکان دهد؟ سال هاست که قطر فعالیت هایی را در زمینه ساخت ورزشگاه فوتبال آغاز کرده، و شکایت هایی نیز از وضعیت کارگران مطرح شده است، اما قرار است این ورزشگاه های خالی بعد از پایان جام جهانی به چه کار آیند، در حالی که تعداد صندلی هایی که برای این میزبانی ساخته شده بیشتر از تعداد شهروندان قطری است؟

از این بدتر اخیرا خواندم که قطر هیچ تلاش نمی کند که روابط خود را با کشورهایی که با آن قطع رابطه کرده اند، بهبود ببخشد در حالی که تصمیم دارد از این کشورها نزد مجامع بین المللی شکایت کند، گویی این راهی است که برای خروج از این بحران انتخاب کرده است.

در حالی که هیچ راهی برای قطر جز صلحی فراگیر و کامل با برادران عربش وجود ندارد.

منبع: الحیات / تحریریه دیپلماسی ایرانی/11