سناتورهای عزیز! توافق هسته‌ای را به خطر نیندازید

نویسندگان نامه:

آنتونی بلینکن: معاون وزیر خارجه و معاون مشاور امنیت ملی در دولت اوباما

آوریل هینس: دستیار باراک اوباما

کولین کال: دانشیار مطالعات امنیتی در دانشگاه جورج تاون، مشاور امنیت ملی، معاون رئیس جمهور، جو بایدن

جف پری اسکات: معاون مشاور امنیت ملی در دولت اوباما

جان فینر: مدیرکل سیاست گذاری در وزارت خارجه دوره جان کری

فیلیپ گوردن: دستیار ویژه باراک اوباما، هماهنگ کننده کاخ سفید در امور خاورمیانه و خلیج فارس در سال های 2013 تا 2015

رابرت مالی: دستیار ویژه باراک اوباما، هماهنگ کننده کاخ سفید در امور خاورمیانه و خلیج فارس در سال های 2015 تا 2016

دیپلماسی ایرانی: در زمانی که ما در دولت سر کار بودیم موارد اندکی پیش می آمد که ساده تر آن بود به اجماع دوحزبی دست یابیم تا اینکه بر سر گستره تهدیدات ناشی از ایران به جدل بپردازیم. کنگره نقش حیاتی در مجازات ایران به خاطر حمایت از تروریسم ایفا کرد، مجازاتی که پشتیبانی از شرکای ایالات متحده در خاورمیانه بود که از سوی ایران تهدید می شدند، کنگره یک نظام تحریمی بنا کرد که در تلفیق با دیپلماسی سرسختانه منجر به توافقی شد که ایران را از دستیابی به سلاح هسته ای بازداشت. تکانه های تازه ای در کنگره آغاز شده است تا تحریم های اضافه ای علیه ایران اعلام شود، از جمله با مطرح شدن لایحه هفته گذشته "اقدام سال 2017 علیه فعالیت های بی ثبات کنننده ایران" که توسط سناتور باب کروکر، رئیس کمیسیون روابط خارجی سنا، و سناتور رابرت منندز تهیه شده است. این لایحه تاکنون حمایت بیش از 20 سناتور را کسب کرده است. شوربختانه، بر اساس پیش نویس فعلی، این لایحه بیشتر مضر است تا مفید.

به لطف حمایت اکثریت کنگره – و رای گیری های دشوار – ایالات متحده و متحدان ما توانستند جلوی مهم ترین و فوری ترین تهدید از سوی ایران را بگیرند. بر اساس برنامه جامع اقدام مشترک، ایران بسیاری از زیرساخت های هسته ای خود را برچید: دو سوم سانتریفیوژهایی که نصب کرده بود را برچید (بیش از 10000 سانتریفیوژ)، 98 درصد از ذخایر اورانیوم غنی شده خود را از کشور خارج کرد، یک رآکتور با قابلیت تولید پلوتونیوم برای بمب را از کار انداخت و تمام تاسیسات هسته ای خود را در تحت نظارت سختگیرانه بین المللی قرار داد.

بسیاری از سناتورها ممکن است وسوسه شوند از لایحه کروکر- منندز حمایت کنند، لایحه ای که در نگاه اول ممکن است به نظر برسد به سامان رساندن کاری بزرگ در واشینگتن این روزها باشد: کنار هم آوردن حمایت دو حزب برای مخاطب قرار دادن تهدیدی آشنا علیه امنیت ملی. ما نگرانی های مشترکی در خصوص تهدیدات ساطع شده از ایران علیه ایالات متحده و متحدانمان داریم، از جمله چالش هایی که برنامه موشک بالستیک ایران و حمایت از تروریسم به وجود می آورد. اما وقتی نظمی به پیچیدگی برجام در کار است، جزئیات اهمیت پیدا می کنند و این قانون، در شکل کنونی اش، مخاطرات قابل توجهی به همراه دارد که می تواند توافق هسته ای را نادیده گیرد.

اول، این لایحه شرایط جدیدی برای برداشته شدن تحریم های واشینگتن علیه افراد و نهادهای ایرانی در آینده در نظر می گیرد، از جمله تحریم هایی که ما همین حالا متعهد هستیم در صورتی که تهران به سازگاری با توافق هسته ای ادامه دهد آن ها را برداریم. بر اساس پیش نویس طرح فعلی، برداشته شدن تحریم ها علیه این اشخاص ایرانی نیازمند مدارکی خواهد بود که نشان دهد آن ها از فعالیت های موشکی یا تروریستی ایران حمایت نکرده اند و یا آن را تسریع نکرده اند.این مقررات غیرضروری است و به ایران بهانه می دهد تا توافق هسته ای را زیر پا بگذارد.

دوم، این لایحه، به احتمال زیاد، منجر به این خواهد شد که رئیس جمهور، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را در لیست گروه های تروریستی قرار دهد. این گامی است که دولت جورج دبلیو بوش و باراک اوباما به آن فکر کردند، اما برنداشتند چرا که منافع محدود و مخاطرات چشمگیر و نزولی در پی داشت.

سوم، این لایحه با اعمال تحریم علیه هر شخص یا نهادی که "دارای خطر همکاری مادی" با برنامه موشکی ایران باشد، استانداردی عرضه می کند که به شدت مبهم و عریض و طویل است. این تبیین بی قاعده به صورت بالقوه می تواند به اعمال تحریم هایی منجر شود که برجام را نقض می کند- به ویژه وقتی دولتی بر سر کار باشد که بیش از اندازه با توافق هسته ای عداوت دارد.

نهایتا، در شرایطی که بر این باور هستیم سیاست بازی نباید نقشی در تصمیمات خطیر امنیت ملی ایفا کند، اعضای کنگره که طرح جدید تحریم ها علیه ایران را بررسی می کنند می بایست چشم های خود را بر روی گرایش دولت ترامپ در خصوص توافق هسته ای و رویکرد کلی اش در قبال ایران باز نگه دارند.

ترامپ در جریان کارزار انتخاباتی اش قول داد که "اولویت اول وی باطل کردن" توافق خواهد بود. دوم فوریه مایکل فلین، مشاور امنیت ملی وقت آمریکا به صورت مبهمی اعلام کرد ایران "تحت نظر" است، درست روز بعد ترامپ با ارسال توئیتی اعلام کرد که ایران به "بازی با آتش" مشغول است.

از آن زمان به بعد، تیم ترامپ به صورت علنی هیچ رویکرد مشخصی در قابل سیاست ایران اتخاذ نکرده است، مواجهه آشکاری با دیپلمات های ایرانی نداشته و به طور علنی متعهد به همکاری با نزدیک ترین متحدان ما برای مصون ماندن توافق هسته ای نشده است. در این فضای نامطمئن، کنگره می بایست آوای احتیاط و خویشتن داری باشد. هیچ یک از مزایای حاشیه ای این لایحه هم سنگ با مخاطرات اعطای مجوزی به رئیس جمهوری ستیزه جو نخواهد بود تا اقداماتی انجام دهد که توافقی که اینک به خوبی عمل می کند را زیر پا بگذارد، ایالات متحده را منزوی کند و نیروهای نظامی ایالات متحده را در خطر قرار دهد.

منبع: فارین پالیسی / تحریریه دیپلماسی ایرانی/۳۳