تلاش برای حفظ میراث اوباما

دیپلماسی ایرانی: رسانه های عربی و اینترنتی در تحلیل های خود درباره انتخابات ریاست جمهوری امریکا بعید دانستند که در صورت پیروزی هر کدام از نامزدها در انتخابات ریاست جمهوری تغییری در نگرش امریکا نسبت به خاورمیانه به وجود آید. در حالی که برخی از روزنامه نگاران عرب بر این باورند که جانشین اوباما هر کس که باشد، مجبور است از آن چه وی در پرونده خاورمیانه به ارث گذاشته است، محافظت کند.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ایلاف، حمود ابوطالب در روزنامه عربستانی عکاظ می نویسد: «مشکل بسیاری از کشورهای جهان به خصوص کشورهای جهان عرب این است که آینده سیاسی خود را به حزب پیروز و نامزد آن حزب در انتخابات ریاست جمهوری امریکا گره می زنند. ما فکر می کنیم اگر در چارچوب سیاست های رئیس جمهوری جدید امریکا حرکت کنیم می توانیم بسیاری از مشکلات داخلی خود را حل کنیم در حالی که چنین دیدگاهی به دور از واقعیت و خلاف واقع بینی است. ما این را درک نمی کنیم که رئیس جمهوری امریکا هر کس که باشد از ابتدا تا انتها، رئیس جمهوری امریکا است و مسئول امور و منافع امریکا نه کشورهای دیگر در جهان است.» وی تاکید می کند، امریکا با سیاست های خود و تیم حزب برنده، امریکا باقی خواهد ماند.

در همین رابطه محمد کمال، روزنامه نگار مصری در روزنامه مصری الیوم می نویسد: «نکات مورد توافق میان اوباما و کلینتون و ترامپ درباره منطقه عربی بسیار بیشتر از نکات اختلافی آنها است، برای همین ما شاهد خواهیم بود که هر کس که رئیس جمهوری امریکا شود بیش از آن که تغییری در امور خاورمیانه ایجاد کند ادامه روی همین سیاست خواهد بود، و حتما از بسیاری از چیزهایی که اوباما به ارث خواهد گذاشت به خصوص درباره قضایای استراتژیک، به ویژه بر سر مبارزه با تروریسم، دموکراسی، روابط با کشورهای منطقه و ایران مراقبت خواهد کرد.»

جورج سمعان، روزنامه نگار مشهور لبنانی نیز در روزنامه الحیات می نویسد: «رئیس جمهوری جدید امریکا، هر کس که باشد، نمی تواند تغییر سریعی در میراثی که سلف او در پرونده های مختلف پیچیده از خود به جا گذاشته تغییر ایجاد کند، از بازتاب جنگ هایی که کشورهای عربی را متزلزل کرده، گرفته تا مشکلات اقتصادی کشورهای دیگر، و حتی مشکلاتی که پیمان آتلانتیک شمالی با آن مواجه است.»

زهیر ماجد نیز در روزنامه عراقی الصباح الجدید می نویسد: «انتخابات ریاست جمهوری امریکا این بار عجیب تر از هر انتخابات دیگری در این کشور است. مردم امریکا می روند میان دو شخص متفاوت یکی را انتخاب کنند، یکی کسی که اگر رئیس جمهور شود اولین زن رئیس جمهور کشورش خواهد بود، و دیگری مردی از تبار امریکایی های اصیل که به هیچ چیز جز حق کشورش در حفظ منافعش اعتراف نمی کند.»

حسین منصور نیز در روزنامه مصری الوفد می نویسد: «هر کدام از نامزدها که انتخاب شود هیچ تغییری در رویکرد تمایل تمام و کمال امریکا نسبت به اسرائیل ایجاد نمی کند. هر دوی آنها متعهد شده اند که حمایت کامل و منظم در تمامی زمینه ها از این رژیم داشته باشند. به گونه ای که به روشنی می توان گفت که دولت جدید امریکا صدای بلند ایپک خواهد بود که مقاومت فلسطینی را کاملا رد می کند و فضای بیشتری برای شهرک سازی ها و بلعیدن سرزمین های فلسطینی فراهم می کند.»

امین حطیط، روزنامه نگار سوری نیز در روزنامه سوری الثوره می نویسد: «انتخابات امریکا تعیین می کند که کدام یک از این دو رویکرد امریکا در برابر خاورمیانه ادامه خواهد یافت: یکی ادامه دشمنی فعلی و دخالت بیشتر امریکا در امور کشورهای منطقه که احتمالا شکست های بیشتری را متحمل امریکا خواهد کرد و دیگری ظاهرسازی و کار پشت پرده برای حل مشکلات پیچیده خاورمیانه.» وی پیش بینی می کند که با توجه به پراگمتیک بودن سیاست خارجی امریکا گزینه دوم محتمل تر باشد.

راندا تقی الدین نیز در روزنامه الحیات به مقایسه سیاست هایی که انتظار می رود هر کدام از نامزدها در قبال سوریه پیش بگیرند، می پردازد و می نویسد: «کلینتون به دنبال ایجاد منطقه پرواز ممنوع است. وی از سال 2012 طرفدار حمایت بیشتر از مخالفان اسد و ایجاد منطقه پرواز ممنوع بر فراز سوریه برای کمک بیشتر به مخالفان بود. در حالی که اگر ترامپ پیروز شود اولویت او خلاص شدن از دست داعش است.»

وی همچنین می نویسد: «برای مهار سیر نزولی نفوذ امریکا در خاورمیانه که در زمان اوباما شاهد آن بودیم انتظار می رود که کاخ سفید وزیر امور خارجه جدیدی را انتخاب کند که قاطع تر و باهوش تر از جان کری باشد که بتواند در برابر روباه روسی، سرگئی لاوروف که خیلی راحت می توانست در مذاکرات بر همتای امریکایی اش پیروز شود، بایستد.»

تحریریه دیپلماسی ایرانی/11