نامزد احتمالی جمهوریخواهان؛ بیحاشیه اما تندرو
پل رایان میانهروتر از ترامپ نیست
نویسنده: دیلان متیوز
دیپلماسی ایرانی: پل رایان به طور رسمی وارد کارزار انتخاباتی نشده است اما قطعا مانند یک نامزد انتخابات ریاست جمهوری رفتار می کند. او امیدوار است که بتواند خود را به عنوان چهره ای نشان دهد که جمهوری خواهان برای کاندیداتوری انتخابات ریاست جمهوری بر سر آن اتفاق نظر دارند، جمهوری خواه بی حاشیه ای که نه مانند دونالد ترامپ عوام فریب غیرقابل پیش بینی است، نه مانند تد کروز ایده های افراط گرایانه ایدئولوژیک دارد و نه مانند جان کیسیک یک سیاستمدار همیشه بازنده است.
تینا ناگویان معتقد است: «پل رایان در قامت رئیس مجلس نمایندگان سیاستمدار جوان قابل احترامی است که محافظه کاری تد کروز و سابقه جان کیسیک را دارد، او علاوه بر این که این امتیاز را دارد که شبیه دونالد ترامپ نیست، رگه هایی از اصلاح طلبی نیز دارد.»
این ایده و تصویر از پل رایان به عنوان سیاستمداری میانه رو وسوسه کننده است، اما بیایید خودمان را فریب ندهیم. رایان درباره اهمیت دادن به فقرا و رد شائبه حمایت از تولیدکنندگان در برابر مصرف کنندگان، که ایده قالب در میان جمهوری خواهان و محافظه کاران است، بازی کلامی خوبی دارد. اما او زمانی که فرصتش را داشت به عنوان یک چهره ملی از حامیان توقف برنامه های حمایت اجتماعی از جمله برنامه های خدمات درمانی بود. درباره اصلاحات مالیاتی نیز پل رایان دقیقا همان ایده هایی را دارد که تد کروز و دونالد ترامپ پیش بینی کرده اند که در دولت احتمالی خود، اجرا خواهند کرد.
بنابراین، شاید پل رایان ملغمه ای از ایده های بسیار باشد اما میانه رو نیست.
پل رایان اولین بار در سال 2005، به عنوان یکی از حامیان دو آتشه خصوصیسازی تامین اجتماعی در حزب جمهوری خواه شهرت عمومی پیدا کرد. برنامه خاص او با عنوان "قانون تضمین پس انداز شخصی تامین اجتماعی و رفاه"، یکی از افراطی ترین طرح های ارائه شده در زمان خود بود. در بخشی از این طرح پیشنهاد شده بود که بیش از نیمی از 12.4 درصد مالیات بر درآمد کارگران برای تامین اجتماعی به یک حساب خصوصی واریز شود.
مرکز اولویت های سیاست و بودجه در آن زمان تخمین زد که این برنامه کسری آمریکا را تا سال 2050 تا 93.7 درصد (بیش از دو برابر) از تولید ناخالص داخلی افزایش می دهد.
طرح تامین اجتماعی پل رایان هرچه که بود یک طرح میانه رو نبود. در حقیقت بعدها افشای اسناد محرمانه نشان داد که دولت بوش این طرح را رد کرده بود. اگرچه پیتر وهنر، یکی از مقام های دولت بوش، هیچ نامی از پل رایان نمی آورد، به طور واضح درباره این طرح صحبت کرده و آن را "غیرمسئولانه" می خواند.
پل رایان دیگر مدتی است که درباره طرح تامین اجتماعی خود صحبت نمی کند، اما می توان ردی از آن را در نخستین طرح های بودجه ای او دید. طرح اولیه او با عنوان "نقشه راه برای آینده آمریکا" در سال 2008 شامل برنامه ای است که 5.1 درصد از 12.4 درصد مالیات های بردرآمد به یک حساب خصوصی واریز شود. این برنامه همچنین سن بازنشستگی را افزایش داده و به جای افزایش حقوق به دنبال کاهش مزایای کارگران طبقه متوسط و کارگران با درآمد است.
برنامه بیمه درمانی پل رایان شناخته شده تر است. پل رایان در برنامه های پیشنهادی خود با کم کردن نقش دولت، برنامه بیمه درمانی را کاملا به بخش خصوصی واگذار می کند و از افراد کمتر از 55 سال می خواهد که از بیمه های خصوصی استفاده کنند.
اما همانند تامین اجتماعی، برنامه بیمه درمانی پل رایان نیز با گذشت زمان تعدیل شد. اما واقعیت این است که با وجود تعدیلات صورت گرفته، برنامه او به هیچ وجه میانه روتر از طرح های دونالد ترامپ و تد کروز نیست. ترامپ بارها در سخنرانی های انتخاباتی خود هرگونه تغییر در برنامه بیمه درمانی و تامین اجتماعی (دولت فعلی) را رد کرده است. سیاست های کروز نیز در زمینه تامین اجتماعی، بیمه درمانی و افزایش سن بازنشستگی تقریبا مشابه پل رایان است.
در واقع طرح هایی که پل رایان تاکنون از آن صحبت کرده، احتمالا میلیون ها آمریکایی را به فقر خواهند کشاند. او تاکنون تلاش کرده که برند سیاسی خود را به عنوان یک محافظه کار دلسوز بازسازی کند، کسی که به فقرا اهمیت می دهد و از یک طرح جنجالی حمایت از فقرا پرده برداری کند اما حتی در همین طرح ها و برنامه ها نیز می شود ردپای از طرح های گذشته رایان را پیدا کرد.
پل رایان همواره طرح گسترده توقف مالیاتی را مطرح کرده و در این زمینه تندروتر از دونالد ترامپ و تد کروز است. بنابراین به رغم این که رایان تلاش دارد تا خود را رهبری میانه رو و عملگرا نشان دهد سابقه او نشان می دهد که او همه چیز هست به جز میانه رو. چرا که تفاوت اندکی میان او و دونالد ترامپ و تد کروز در مسائل مختلف وجود دارد و گاه حتی از آنان راست گراتر هم هست. البته بله در برخی موارد او به اندازه رقبای احتمالی خود تندرو نیست به عنوان مثال او بیش از ترامپ و کروز از اصلاحات قوانین مهاجرتی حمایت می کند یا مانند دو کاندیدای دیگر از درگیر شدن با رویکردهای اسلام هراسی و نژادپرستی اجتناب می کند اما وقتی حرف از پیچ و مهره سیاست است هیچکدام از این ها از یکدیگر جدا نیستند.
منبع: وکس/ ترجمه: بهاره محبی
نظر شما :