از محبوبیت اینستاگرام تا رقابت با عربستان

دیپلماسی ایرانی: توماس اردبرینک، رئیس تحریریه نیویورک تایمز در تهران به گزیده ای از سوالات خوانندگان این روزنامه در مورد خبرنگاری در ایران پاسخ داده است. شرایط همجنس گرایان و افراد دو جنسیتی، رقابت های منطقه ای با عربستان سعودی و دیدگاه تغییرات سیاسی از موضوعات این سوال ها بودند:

متیو داهرتی از ایالت ماساچوست: آیا دولت ایران بر گزارش های شما محدودیتی تعیین کرده است؟

خبرنگارانی که در اینجا (ایران) برای رسانه های خارجی کار می کنند، هدف ممیزی نیستند. بر خلاف شرایطی که برای خبرنگاران همراه ارتش آمریکا در عراق وجود داشت، ما مجبور نیستیم مقاله های خود را پیش از انتشار به مقامات ایرانی نشان دهیم. اما پس از این که مقاله ای منتشر می شود، ممکن است مقامات و یا مردم عادی ناراحت شوند و یا ادعا کنند داستان های ما حاوی مطالب کذب بوده است و یا بدتر از آن، این مقالات را بخشی از مبارزات دشمن برای دستیابی به این هدف و آن هدف بدانند.

ایران کشوری تنهاست و مردمان آن احساس می کنند توسط دشمنان از جمله آمریکا محاصره شده اند. به همان اندازه ای که آمریکایی ها به یک گزارشگر ایرانی در آمریکا مشکوک هستند، آنها نیز به خبرنگاران خارجی مشکوکند. در حقیقت، به خبرنگارانی که برای تلویزیون ملی ایران در سازمان ملل متحد در نیویورک کار می کنند اجازه داده نمی شود به مسافتی بیش از شعاع 20 مایلی شهر سفر کنند؛ در اینجا من هر بار که بخواهم پایتخت را ترک کنم، باید مجوز بگیرم. با این حال، گردشگران می توانند آزادانه در کشور سفر کنند.

هیدی کینگ از ایالت کنتیکت: دوست دارم بدانم همجنس گرایان و دوجنسیتی های ایرانی چگونه زندگی زندگی می کنند؟

ممکن است شنیدن اینکه همجنس گرایان مجبور نیستند در جامعه به شیوه ای متفاوت از افراد متمایل به جنس مخالف رفتار کنند، برایتان تعجب آور باشد. اینجا به نظر می رسد که همه در اجتماع و زندگی شخصی خود چهره های متفاوتی دارند. محمود احمدی نژاد رئیس جمهور ایران زمانی ادعا کرد که در ایران همجنس گرا وجود ندارد. اما سال گذشته، مجلس ایران گزارشی را منتشر کرد که طبق آن، 17 درصد جامعه آماری همجنس گرا هستند.

هیچ قانونی علیه همجنس گرایی وجود ندارد. با این حال، قانونی علیه زنا وجود دارد و مجازات آن نیز مرگ است. اثبات چنین جرمی بسیار دشوار است. طبق قانون، لازم است دست کم چهار مسلمان دیندار شاهد عینی جرم باشند و می بایست توضیح دهند که چرا شاهد این مسئله بوده اند. آنها می بایست توضیح دهند که چرا اتاق را ترک نکرده اند و یا چرا چشم های خود را نپوشانده اند. اگر دست های آنها بسته بوده و مجبور بودند در محل باشند باید توضیح دهند چرا سرهای خود را برنگردانده اند. ایرانی های دوجنسیتی می توانند با عمل جراحی جنسیت خود را تغییر دهند. آیت الله روح الله خمینی رهبر فقید ایران که در سال 1989 درگذشت، اعلام کرده بود افراد دوجنسیتی بیمار هستند و باید به افرادی که در بدن اشتباهی متولد شده اند، کمک کرد. با این حال، می توان گفت زندگی در ایران هنوز برای همجنس گرایان و افراد دوجنسیتی ساده نیست.

پت مارون از ایالت آیداهو: با توجه به این که اینترنت ایرانی ها را در معرض مدرنیته قرار می دهد، چه تاثیری در ایران دارد؟

اینترنت همانطوری ایران را تغییر داد که باقی جهان را. روحانیون ایرانی آنلاین هستند و به رغم این واقعیت که برخی شبکه های اجتماعی و بسیاری از پایگاه های اینترنتی دیگر توسط دولت فیلتر شده اند، سیاستمداران ایرانی کاربرهایی فعال در توییتر و فیس بوک هستند. با این حال، ایرانی ها کاربرهای مشتاق شبکه های اجتماعی به ویژه اینستاگرام هستند که به شدت در اینجا محبوب است.

استر از لهستان: جمعیت ایران خیلی جوان است؛ افرادی که در قدرت هستند جوان نیستند. آیا جوان های ایرانی قدرت سیاسی دارند؟ و اگر پاسخ مثبت است، چه تاثیری می توانند ایجاد کنند؟

یک آمار کلیدی را به خاطر آور: بیش از 70 درصد جمعیت ایران را افراد زیر 35 سال تشکیل می دهند. این آمار نشان دهنده نفوذ بالایی است که این افراد می توانند داشته باشند. برای گروه هایی از افراد با عقاید متفاوت زمینه قانونی برای سازماندهی در خارج از چارچوب سیاسی انقلاب اسلامی ایران وجود ندارد. اما این بدان معنی نیست که این جوانان در کشور تغییری ایجاد نکرده اند. از بسیاری جهات، تمایلات آنها، شیوه رفتاری و زندگی، ارتباطات آنها با باقی جهان از طریق اینترنت و عشق آنها به تحصیلات عالیه جریانی نامرئی را ایجاد کرده است که به طور انکارناپذیر بر افرادی که در قدرت هستند و حتی محافظه کاران، تاثیر می گذارد. برخی از افراد در اینجا این روند را جنبش سبک زندگی می نامند. جوان های ایرانی برای خود جایی گشوده اند که به طور رسمی موارد بسیاری مجاز نیست، اما در واقعیت موارد بسیاری ممکن است. آیا این بدان معنی است که ایران به زودی به کشوری همانند کشورهای غربی تبدیل می شود؟ نه، من اینگونه فکر نمی کنم. اما آزادی نسبی نشان دهنده نوعی پویایی در این جامعه است که در دیگر کشورهای منطقه وجود ندارد.

فهد الجربو از عربستان سعودی: آیا دولت ایران سعی دارد با سیاست های توسعه از طریق حمایت از گروه های نیابتی در کشورهای عربی بر منطقه تسلط ییابد؟

دریافت سوال و اظهار نظری از عربستان سعودی جالب است، به ویژه در زمانی که اختلاف نظرها میان دولت های ریاض و تهران در حال افزایش است. آنها برای چندین دهه بر سر قدرت و نفود با یکدیگر رقابت کرده اند و دشمنی آنها ریشه های عمیق مذهبی، سیاسی و فرهنگی دارد.

یک ایرانی ممکن است بگوید: «قطعا کشور ما در منطقه نفوذ دارد. ایران یک قدرت بزرگ است.» ممکن است با این مسئله موافق نباشید، اما در ایران ادراک از نقش این کشور در خاورمیانه به شدت متفاوت است. برای مدت زمانی طولانی بسیاری از مردم ایران از حمایت دولت از حزب الله در لبنان، بشار اسد رئیس جمهور سوریه و دیگر گروه های شیعه در خاورمیانه ناراضی بودند و این حمایت را هدر دادن پول می دانستند. اما ظهور داعش و تهدید گروه های شبه نظامی سنی برای شیعیان در خاورمیانه سبب شد بسیاری از افراد در اینجا نظر خود را در مورد این مسئله تغییر دهند. بسیاری از ایرانی ها می گویند عربستان سعودی ایدئولوژی های مشترکی با داعش دارد و آنها در مورد این مسئله که عربستان سعودی از این گروه به طور نسبی حمایت مالی می کند، شک و تردید دارند.

بمباران هوایی یمن تحت رهبری عربستان سعودی را در اینجا تلاشی برای باز پس گیری نفوذ سعودی در این کشور می دانند و همچنین شفاف است که حوثی ها به نوعی از سوی ایران حمایت می شوند. به طور خلاصه، ایرانی ها می گویند ایران از گروه های نیابتی حمایت می کند، اما عربستان سعودی که رقیب منطقه ای ایران است نیز دقیقا همین کار را انجام می دهد.

منبع: نیویورک تایمز / ترجمه و خلاصه: طلا تسلیمی