امیدهایی که اوباما بر باد داد

دیپلماسی ایرانی: روزی روزگاری برای اوباما خیلی حرص می خوردم و بسیار به فکر او بودم. نه تنها من بسیاری، همانند من روی اوباما خیلی حساب می کردیم و وقتی که به قدرت رسید و بر مسند ریاست جمهوری امریکا نشست، از او به شدت حمایت و دفاع می کردیم. دلایل بسیاری برای این کار داشتیم. ما در برابر خود یک جوان سیاه پوست را می دیدیم که از جایی می آمد که به واسطه رنگ پوستش بیماری سختی را متحمل شده بود. بیماری خطرناکی موسوم به تفرقه نژادی آن هم در بزرگترین کشور جهان که در آن سیاه پوست و سفید پوست در بدترین نوع نژاد پرستی زندگی می کردند. اوباما جوانی میانسال بود که انگیزه های جوانان را داشت و رویاهایش برای همه دل انگیز بود.

اوباما مردی بافرهنگ و روشنفکر بود که خیلی خوب تاریخ و حقوق و سیاست را می دانست. اما هیچ کس نمی داند چرا او ناگهان دگرگون شد؟ وقتی که در دانشگاه قاهره سخنرانی کرد به گونه ای صحبت کرد که گویی واقعا به عدالت و آزادی و حقوق ملت ها اعتقاد دارد. اوباما در بسیاری از مناسبت ها تاکید می کرد که به زودی از عراق عقب نشینی خواهد کرد برای این که اشغال عراق توسط امریکا را اشتباهی تاریخی می داند. از حق مردم فلسطین و این که حق دارند کشور خود را در کنار اسرائیل داشته باشند، صحبت کرد.. اوباما شعارهای بسیاری داد که در طول دوران ریاست جمهوری اش هیچ کدام از آنها محقق نشدند.

دیگر رویای او امضای توافق با ایران بر سر برنامه هسته ای اش بود. این آخرین رویای اوباما است که می رود به زودی آن را محقق کند. اما وعده های او در مورد عراق و فلسطین و حقوق ملت های مورد ستم واقع شده هیچ کدام نه تنها محقق نشدند بلکه فرصت های تحقق آن نیز از بین رفتند.

رئیس جمهور اوباما نسبت به همه قضایای عربی مردد ماند. نیروهای غربی لیبی را اشغال کردند و قذافی را در آن سرنگون ساختند اما مردم لیبی را غرق در حمام خون تنها رها کردند. امریکا بارها اعلام کرد با آن چه در سوریه می گذارد موفق نیست و تحولات آن جا را قابل قبول نمی داند اما ملت سوریه را تنها رها کرد تا یکدیگر را بکشند. درباره عراق خیلی صحبت کرد، گفت که باید مردم عراق خود برای سرنوشت خود تصمیم بگیرند و باید بیش از پیش در اداره کشورشان دخالت داشته باشند. اما عراق روز به روز بیشتر به سمت تقسیم و تجزیه پیش رفت و جنگ و ویرانی سراسر عراق را فرا گرفت. ارتش امریکا در خیابان های بغداد جولان می دهد و سال ها است که نفت عراق را به تاراج می برد.

رئیس جمهور اوباما خیلی چیزها را از دست داد. در بعد اخلاقی هر آن چه از رویاهایش گفت و شعار داد را به باد هوا سپرد. در بعد سیاسی دنیا را رها کرد تا با مظاهر ویرانی که خود شریک به وجود آوردن آن بود به تنهایی دست و پنجه نرم کند. به دنبال این وعده های انجام نشده، بسیاری از مردمی که به او امید بسته بودند را هم از دست داد. مردمی که اوباما خودش آنها را صاحب حق و حقوق می دانست اما از حمایت آنها برای رسیدن به حقوقشان دست کشید. امریکا به عراق و لیبی و سوریه و فلسطین و یمن و خلاصه همه کشورهای منطقه دست درازی کرد اما در آخر آن کشورها را با کوله باری از توطئه و تجزیه طلبی و تقسیم بندی های مختلف و فتنه های گوناگون تنها رها کرد. این همه تاریخ رئیس جمهور اوباما در تعامل با اعراب است.

منبع: الاهرام/ ترجمه: علی موسوی خلخالی

انتشار اولیه: شنبه 2 خرداد 1394 / انتشار مجدد: شنبه 9 خرداد 1394